ခရစ္စမတ္၀ိညာဥ္

ခရစ္စမတ္၀ိညာဥ္

(မရမ္ခြန္ဆုိင္း)

သုိ႔
                ေရတပ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ေဒးဗစ္အယ္(လ္)အမ္စီေဒၚနယ္
                ေရတပ္ဌာနခ်ဳပ္
                ၀ါရွင္တန္ဒီစီ
ေလးစားရပါေသာေရတပ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးခင္ဗ်ား
                အခုေရးလုိက္ေသာစာဟာ  ေနာက္က်တဲ့စာျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။  ဒါေပမယ့္ဒီစာဟာ  ဗုိလ္
ခ်ဳပ္ႀကီးအတြက္  အေရးပါတဲ့စာ  ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္မယ္လုိ႔ယူဆတာေၾကာင့္       ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ေရးသား  လုိက္
ျခင္းျဖစ္တယ္။  လူတစ္ဆယ့္ရွစ္ဦးဟာလည္းဒီစာကုိ  ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးဆီ  ေပးပုိ႔ဖုိ႔ရန္  ဆႏၵရွိေနပါတယ္။
               ၿပီးခဲ့တဲ့ခရစ္စမတ္ကာလမွာ   ကၽြန္ေတာ့္ဇနီးနဲ႔သားသုံးေယာက္ဟာ  ျပင္သစ္ျပည္မွာရွိေနပါတယ္။
ကၽြန္တာ္တုိ႔ဟာၿမိဳ႕ေတာ္ပဲရစ္ကေန  ႏုိက္ၿမိဳ႕သုိ႔ ခရီးဆက္ၾကပါတယ္။     (၅)ရက္တာခရီးဟာ  စိတ္ညစ္ညဴး
မွဳေတြနဲ႕ျပည့္ႏွက္ေနပါတယ္။          ကၽြန္ေတာ္တုိ႔တည္းခုိတဲ့  တည္းခုိခန္းဟာလည္း     အခန္းမေလာက္တဲ့
အတြက္  က်ပ္က်ပ္တည္းတည္း  တည္းခုိၾကရပါတယ္။       ကၽြန္ေတာ္တုိ႔  ကမၻာလွည့္ခရီးသည္ေတြကုိတင္
ေဆာင္လာတဲ့ကားဟာလည္း  မၿမဲတမ္းပ်က္ေနတဲ့အတြက္  လူက်ပ္တဲ့ကားမွာပဲ       အခ်ိန္ျပည့္နီးပါး ပိတ္မိ
ေနပါတယ္။   ခရစ္စမတ္ေန႕မွာကၽြန္ေတာ္တုိ႔ဟာ  ႏုိက္ၿမိဳ႕ကဟုိတယ္မွာ        စာရင္းသြင္းႏုိင္ခဲ့ပါၿပီ။  ဒါေပမဲ့
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ရဲ႕ႏွလုံးသားမွာေတာ့  ခရစ္စမတ္ရဲံ႕၀ိညာဥ္နဲ႕အႏွစ္သာရ  ေတြဟာေပ်ာက္ဆုံး  ေနပါတယ္။
             ကၽြန္ေတာ္တုိ႔အျပင္ထြက္ညစာစားဖုိ႔ထြက္လာေတာ့     မုိးရြာလာၿပီးခ်မ္းစိမ့္ေနပါတယ္။    လမ္းတစ္
ေလွ်ာက္လုံးခရစ္စမတ္အထိမ္းအမွတ္အလွတန္ဆာဆင္သထားတာေတြ႕ရပါတယ္။   ဒါေပမယ့္  ကၽြန္ေတာ္
တုိ႔ႏွလုံးသားေတြကေတာ့  ရာသီဥတုနဲ႕အတူေအးစက္ေနပါတယ္။

             စားေသာက္ဆုိင္ရဲ႕  (၅)လုံးတည္းေသာစားပြဲမ်ားဟာ       လူျပည့္ေနပါတယ္။       ဂ်ာမန္စုံတြဲ(၂)တြဲ၊
ျပင္သစ္မိသားစု (၂)စု၊နဲ႕   အေမရိကန္တပ္သားတစ္ဦးတုိ႔ဟာ        စားပြဲကုိအက်အနေနရာယူထားပါတယ္။
အခန္းေထာင့္မွာေတာ့  စႏၵရားတီးခတ္သူဟာ    ခရစ္စမတ္သီခ်င္းေတြကုိ       ဦးတည္ရာမဲ့တီးခတ္ေဖ်ာ္ေျဖ
ေနပါတယ္။  ကၽြန္ေတာ္သူ         ေမာဟုိက္ၿပီးစိတ္ညစ္ေနရတဲ့အတြက္    အခန္းထဲက      ထြက္ေျပးခ်င္စိတ္
ျဖစ္ေပၚေနပါတယ္။     စားေသာက္ခန္းအတြင္းသုိ႔ၿခံဳၿပီး      အကဲခတ္လုိက္သည့္အခါ       မာေက်ာေအးစက္
ေသာမ်က္ႏွာထားေတြနဲ႕      အစာကုိေလးကန္စြာ  စာေနၾကပါတယ္။      ဒါေပမယ့္     အေမရိကန္တပ္သား
ေလးကေတာ့ေပ်ာ္ေနပုံရတယ္။       သူဟာအစားေသာက္စားရင္း       စာတစ္ေစာင္ကုိ      အၿပံဳးမ်က္ႏွာျဖင့္
ေရးေနပါတယ္။
                  ကၽြန္ေတာ့္ဇနီးဟာ  ျပင္သစ္ညစာကုိ  မွာၾကားလုိက္ပါတယ္။       စားပြဲထုိးဟာအမွားမွားအယြင္း
ယြင္းလုပ္ၿပီး  မမွာတဲ့စားစရာယူလာေပးပါတယ္။      စိတ္အခ်ဥ္ေပါက္ေနတဲ့       ကၽြန္ေတာ္ဟာဇနီးသည္ကုိ
ေအာ္ဟစ္ပစ္လုိက္ပါတယ္။  ဇနီးသည္ဟာ  မ်က္ရည္က်လာပါတယ္။       သားေတြကလည္း     သူတုိ႔အေမ
ကုိ ကြယ္ကာရင္း ဆင္ေျခတက္ၾကတယ္။       မ်က္ႏွာနီျမန္းေနတဲ့ကၽြန္ေတာ္ဟာ        ကမူးရွဴးထုိးနဲ႕ တုန္ရီ
ေနပါတယ္။
                   ကၽြန္ေတာ္ဘယ္ဖက္ေဘးမွာ  ထုိင္ေနတဲ့ျပင္သစ္မိသားစုရဲ႕ ဖခင္ဟာ        သူ႔ကေလးေတြထဲက
တစ္ေယာက္ဟာ မဆုိစေလာက္ေလး      အမွားအယြင္းလုပ္မိတဲ့အတြက္        လွမ္းၿပီးပုတ္လုိက္ပါတယ္။ ဒီ
ေတာ့ ခ်ာတိတ္ေလးဟာ  တက်ည္က်ည္နဲ႕       စၿပီးငုိေၾကြးလာပါတယ္။        ညာဖက္စားပြဲက  ဂ်ာမန္မႀကီး
ကလည္း  သူခင္ပြန္းသည္ကုိ        စတင္ၿပီး မာန္မဲဟိန္းေဟာက္လာပါတယ္။       ဖြင့္ထားေသာ  တံခါးမႀကီး
ဆီကေအးစက္     ခက္ထန္ေသာေလသည္         ကၽြန္ေတာ္တုိ႔အၾကား  တုိက္ခတ္လာပါတယ္။   ထုိတံခါးမ
ႀကီးတစ္ဆင့္      ပန္းသည္ျပင္သစ္မႀကီးတစ္ဦး      ၀င္ေရာက္လာပါတယ္။         သူမဟာအေပါစား  မုိးကာ
အကၤ်ီကုိ၀တ္ထားပါတယ္။  စီးနင္းတဲ့ဖိနပ္ကလည္းမုိးေရေတြနဲ႕ရႊဲနစ္ေနပါတယ္။           သူမဟာ   ပန္းေတြ
အျပည့္သိပ္ပါတဲ့  ဆြဲျခင္းႀကီးကုိဆြဲကာ       စားပြဲတစ္လုံးနဲ႕တစ္လုံးၾကား   ပန္းေတြကုိေရာင္းခ်ဖုိ႔  ႀကိဳးစား
ေနပါတယ္။
              “ပန္းေတြပါ။ မြန္စီယာ  တစ္ဖရန္႕ထဲက်ပါတယ္။”
              “ပန္းေတြပါ။ မြန္စီယာ တစ္ဖရန္႕ထဲ ေပးရမွာပါ။”
                 ဘယ္သူမွ သူမ၏ပန္းကုိ  စိတ္၀င္စားၿပီးမ၀ယ္ပါဘူး။    ေမာပန္းလာတဲ့သူမဟာ     ေရတပ္သား
နဲ႕ကၽြန္ေတာ္တုိ႕အၾကားက         စားပြဲတစ္လုံးမွာ    ၀င္ထုိင္လုိက္ပါတယ္။       “စြပ္ျပဳတ္ပူပူေလးေပးပါလုိ႔”
စားပြဲထုိးကုိ သူမ မွာလုိက္ပါတယ္။       “တစ္ညေနခင္းလုံး  ပန္းတစ္ပြင့္မွမေရာင္းရဘူး။”     ဟု သူမခင္မင္
ေသာ  စားပြဲထုိးအား ဆက္ၿပီးရင္ဖြင့္လုိက္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ စႏၵာယားဆရာဘက္လွည့္ကာ
           “ ဂ်ဳိးဇက္ေရ ။ ခရစ္စမတ္ညစာအျဖစ္ စြပ္ျပဳတ္ပူပူေလး  ေသာက္ဖုိ႔စိတ္ကူးမွရွိရဲ႕လား”     လုိ႕ျပာနမ္း
ေနတဲ့ေလသံနဲ႕ေမးလုိက္ပါတယ္။       စႏၵားယားဆရာက သိမ္ေမြ႕စြာျပံဳးျပရင္း         ေဘာက္ဆူး   ခ်ီးျမွင့္ေငြ
ထည့္ရာ  ပန္းကန္ကုိေမးေငါ့ျပလုိက္သည္။
             ငယ္ရြယ္ႏုပ်ိဳေသာေရတပ္သားေလးဟာ      သူ၏ညစာကုိလက္စသတ္လိုက္ပါတယ္။       ၿပီးေတာ့
ဂ်ာကင္အကၤ်ီကုိထပ္၀တ္လုိက္ၿပီး  ပန္းသည္အမ်ိဳးသမီးရွိရာ  စားပြဲသုိ႔ေလွ်ာက္လာပါသည္။    “ေပ်ာ္ရြင္ဖြယ္
ရာ  ခရစ္စမတ္ပါ”  လုိ႔ ပန္းသည္အမ်ိဳးသမီးကုိ  သိမ္ေမြ႕စြာၿပံဳးျပရင္း    ႏွဳတ္ဆက္လုိက္ပါတယ္။       ပန္းႏွစ္
စည္းကုိ   ေကာက္ကုိင္လုိက္ၿပီး  ဘယ္ေလာက္က်ေၾကာင္းလည္းေမးပါတယ္။
              “ေလးဖရန္႕က်ပါတယ္  မြန္စီယာ” လုိ႔      အမ်ိဳးသမီးက ျပန္ေျဖပါတယ္။       ေရတပ္သားေလးဟာ
ခုနကေရးတဲ့စာရဲ႕အိတ္ထဲ  ပန္းႏွစ္ပြင့္ကုိနမ္း႐ံႈၿပီး ထည့္လုိက္ပါတယ္။    ၿပီးေတာ့ပန္းသည္     အမ်ိဳးသမီးကုိ
ဖရန္႔ေငြ ႏွစ္ဆယ္  ေပးလုိက္ပါတယ္။
                မြန္စီယာ ကၽြန္မမွာ  ျပန္အမ္းဖုိ႔  ေငြမျပည့္ဘူး။  ဒါေၾကာင့္စားပြဲထုိးဆီက   ယူၿပီးေပးပါ့မယ္” ဆုိၿပီး
ပန္းသည္အမ်ိဳးသမီးကေျပာပါတယ္။  “ မလုိပါဘူးအစ္မႀကီး”  ဟုေရတပ္သားေလး      ကျပန္ေျပာပါတယ္။
ထုိေနာက္  ပန္းသည္အမ်ိဳးသမီးရဲ႕ပါးျပင္ကုိ  နမ္းရင္းနဲ႕      “အစ္မႀကီးအတြက္   ခရစ္စမတ္လက္ေဆာင္ပါ”
ဆုိၿပီးေျပာပါတယ္။  ၿပီးေတာ့ပန္းေတြေထြးပုိက္ထားတဲ့သူဟာ       ကၽြန္ေတာ့္ေရွ႕ကုိေရာက္လာၿပီး   အခုလုိ
ေျပာပါတယ္။  “လူႀကီးမင္းခြင့္ျပဳမယ္ဆုိရင္      လူႀကီးမင္းရဲ႕လွပတဲ့ခ်စ္ဇနီးေလးကုိ    ဒီပန္းေပးခြင့္ျပဳပါ” ဆုိ
ၿပီးခြင့္ေတာင္းပါတယ္။  ကၽြန္ေတာ္လုိလားစြာပဲ      ေခါင္းညိတ္ခြင့္ျပဳလုိက္ပါတယ္။     သူဟာ ကၽြန္ေတာ့ဇနီး
သည္ကုိ  ပန္းေတြေပးၿပီး  “ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ခရစ္စမတ္ျဖစ္ပါေစလုိ႔”  ႏွဳတ္ဆက္ပါတယ္။      ၿပီးေတာ့ဆုိင္အျပင္
သုိ႔ထြက္သြားၿပီး  အေမွာင္ထဲတုိး၀င္ေပ်ာက္ကြယ္သြာပါေတာ့တယ္။
                 ဆုိင္အတြင္းမွာရွိတဲ့လူတုိင္း     စားေသာက္မွဳကုိ   ရပ္လုိက္ၾကပါတယ္။       ေရတပ္သားေလးရဲ႕
အျပဳအမူကုိ  သူတုိ႕ျမင္လုိက္ရပါတယ္။ လူေတြအားလုံးတိတ္ဆိတ္သြားၾကတယ္။ စကၠန္႕အနည္းငယ္လြန္
ၿပီးခ်ိန္မွာေတာ့  စားေသာက္ဆုိင္အတြင္း  ခရစ္စမတ္ရဲ႕၀ိညာဥ္ဟာ  ဗံုးတစ္လုံးလုိ  ေပါက္ကြဲခဲ့ရပါၿပီ။
              ပန္းသည္အမ်ိဳးသမီးဟာ   ရုတ္တရက္ထရပ္ၿပီး     ဖရန္႕ေငြ(၂၀) ကုိေ၀ွ႕ရမ္းက  အခန္းရဲ႕ၾကမ္းျပင္
မွာ၀ုိင္းႀကီးပတ္ပတ္လွည့္ကာ   ကခုန္လုိက္ပါတယ္။        သူမဟာ စႏၵာယားဆရာအား     လွမ္းၿပီးေအာ္ဟစ္
ေျပာလုိက္သည္။
                 “ ဂ်ဳးိဇက္ေရ  ဖရန္႔ေငြ(၂၀)ထဲက     တစ္၀က္ကရွင့္အတြက္  ခရစ္စမတ္လက္ေဆာင္ေနာ္။  ဒါဆုိ
ရင္ရွင္ညစာ  အ၀ေလြးႏုိင္ၿပီးေပါ့” 
                  စႏၵာယားဆရာကလည္း  “ပလႅင္ေတာ္စြန္႕က်ဴး”      သီခ်င္းကုိ       စၿပီးတီး ခတ္လုိက္ပါတယ္။ 
စႏၵာယားခလုတ္ေပၚမွာ  ေျပးလႊားေနတဲ့     သူ၏လက္ေတြဟာ        ေမွာ္ဆရာလက္ေတြလုိ  သြက္လက္ျမန္
ဆန္ၿပီး  ကခုန္ေနပါတယ္။  သူ႔ရဲ႕ေျခေထာက္ေရာ၊  ေခါင္းကပါ  သံစဥ္နဲ႕အတူ စည္းခ်က္လုိက္ေနပါတယ္။
                ကၽြန္ေတာ့္ဇနီးသည္ကလည္း      ပန္းေတြကုိင္ထားတဲ့     လက္နဲ႕     စည္းခ်က္လုိက္လာပါတယ္။
သူမရဲ႕မ်က္ႏွာဟာ  ငယ္မူငယ္ေသြးေတြနဲ႕       ထြန္းေတာက္လာၿပီး  အႏွစ္(၂၀)ေလာက္ႏုပ်ိဳသြားသလုိပါပဲ။
သူမပါးျပင္ေပၚက  မ်က္ရည္စက္ေတြဟာလည္း   အေ၀းဆီသုိ႔လြင့္ပါးသြားၿပီး    ႏွတ္ခမ္းေပၚမွာ ရယ္သံေတြ
စည္ေ၀လာပါတယ္။    သူမဟာစၿပီး      သီခ်င္းေတြကုိလုိက္ဆုိလာပါတယ္။       သားသုံးေယာက္ကလည္း 
အေမနဲ႕အတူ  သီဆုိမွဳမွာ ပါ၀င္လာပါတယ္။    တကယ့္ႏွလုံးသားကထြက္လာတဲ့        သံစဥ္နဲ႕အတူ  သူတုိ႔
ဟာ  ဘုရားသခင္ကုိခ်ီးမြမ္းေနၾကပါၿပီ။
               “ထၾက၊ထၾက”
               ဂ်ာမန္သံနဲ  ႕ေအာ္သံေပၚထြက္လာပါတယ္။    ဂ်ာမန္မိသားစုဟာ       သူတို႔ထုိင္ခုံေပၚမွထ လာၿပီး
ဂ်ာမန္သီခ်င္းကုိ    သံၿပိဳင္က်ဴးရစ္လုိက္ၾကပါတယ္။        စားပြဲထုိးနဲ႕ပန္းသည္ အမ်ိဳးသမီးဟာ       တစ္ဦးကုိ
တစ္ဦးေပြ႕ဖက္ၿပီး  လက္ေတြေ၀ွ႕ရမ္းကာ  ျပင္သစ္ဘာသာနဲ႕သီခ်င္းလုိက္ဆုိေနၾကပါတယ္။
               သုံမွံဳေနတဲ့ျပင္သစ္ဖခင္ဟာလည္းၿပံဳးလာၿပီး  ခက္ရင္းနဲ႕စားပြဲကုိရုိက္ခတ္လွ်က္    စည္းခ်က္လုိက္
ေနပါတယ္။  ခုနကငုိေၾကြးေနတဲ့  ခ်ာတိတ္ေလးဟာ      အေဖ့ရဲ႕ခါးေပၚခြတက္ၿပီး      ႏုပ်ိဳတဲ့အသံနဲ႕ျပင္သစ္
သီခ်င္းကုိလုိက္ဆုိပါတယ္။
              ဂ်ာမန္မိသားစုကေတာ့   လူတုိင္းအတြက္၀ုိင္ကုိ  မွာလုိက္ပါတယ္။       သူတုိ႔ဟာ    ၀ုိင္ခြက္ေတြကို
ကုိယ္တုိင္လိုက္ေ၀ေပးပါတယ္။       လူတုိင္းရဲ႕လက္ေမာင္းကုိ      ကုိင္တြယ္ၿပီးလည္း       ေပ်ာ္ရြင္ဖြယ္ခရစ္
စမတ္ျဖစ္ပါေစလုိ႔  ႏွဳတ္ခြန္းဆက္သပါတယ္။       ျပင္သစ္မိသားစု၀င္တစ္ဦးဟာ  ရွန္ပိန္ေတြကုိ  မွာလုိက္ၿပီး
၀ုိင္းဖြဲ႕ေစဖုိ႔  ႏွိဳးေဆာ္လုိက္ပါတယ္။   ၿပီးေတာ့သူဟာ  ကၽြန္ေတာ္တုိ႔     တစ္ဦးခ်င္းဆီကုိေပြ႕ဖက္ၿပီး  ပါးေတြ
ကုိနမ္းပါတယ္။   အဲဒီအခ်ိန္မွာ       စားေသာက္ဆုိင္ပုိင္ရွင္က     “ဖြားျမင္ေတာ္မူျခင္းက်ဴး”  သီခ်င္းကုိစတင္
က်ဴးဧလုိက္ပါတယ္။  ကၽြန္ေတာ္တုိ႔အားလုံးဟာ  သီခ်င္းထဲမွာ  စီးေမ်ာရင္း            လုိက္ပါသီဆုိၾကပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ရဲ႕  အနက္႐ိႈင္းဆုံးအထဲမွာ  ခရစ္စမတ္၀ိညာဥ္ဟာ  ကခုန္ေနပါတယ္။      ကၽြန္ေတာ္တုိ႔အထဲ
မွာ  တစ္၀က္ေလာက္ဟာ  မ်က္ရည္က်လွ်က္       သခင္ေယ႐ႈခရစ္ေတာ္ဖြားျမင္ေတာ္မူၿခင္းကုိ   ႀကိဳဆုိေန
ၾကပါတယ္။
               စားေသာက္ဆုိင္အျပ္င္မွာေတာ့  လူေတြဟာရပ္ၿပီး     သီခ်င္းသံကုိနားဆင္လွ်က္  တစ္ဦးလက္ကုိ
တစ္ဦးဆုပ္ကုိင္ၿပီး  တြဲထားပါတယ္။  ခရစ္စမတ္၀ိညာဥ္ဟာ     အျပင္ဖက္ဆီသုိ႔      ကူးစက္ဖုိ႔  ပ်ံသန္းထြက္
လာပါၿပီ။   ေပါင္းစည္းမိသြားတဲ့  ကၽြန္ေတာ္တို႕    အားလုံးဟာ       ခရစ္စမတ္ကယ္ရုိကုိ သီဆုိခ်ီးမြမ္းေနၾက
ပါတယ္။
                  လြန္ခဲ့ေသာအခ်ိန္အနည္းငယ္က        ကၽြန္ေတာ္တုိ႔လူနည္းစုဟာ     စားေသာက္ဆုိင္   အတြင္း
ေအးစက္သုံမွံဳစြာနဲ႕  ခရစ္စမတ္ညေနခင္းအတြင္း  မြန္းက်ပ္ေလွာင္ပိတ္မိေနပါတယ္။    ဒါေပမယ့္အခုေတာ့
အေပ်ာ္တကာ့အေပ်ာ္ဆုံး     ခရစ္စမတ္ညစာကုိ        ပြင့္လန္းေသာႏွလုံးသားမ်ားနဲ႕အတူ  ဆင္ႏႊဲခြင့္ရပါၿပီ။
တကယ့္မေမ့ႏုိင္တဲ့ျဖစ္ရပ္ပဲ။
             ဒါေၾကာင့္  ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးကုိ ဒီအေၾကာင္းစာေရးၿပီး    ေ၀မွ်ရျခင္းျဖစ္ပါတယ္။      ယူအက္(စ္) ေရတပ္
ရဲ႕ထိပ္တန္းပုဂၢိဳလ္ႀကီးအေနျဖင့္  ယူအက္(စ္)     ေရတပ္သားေလးတစ္ဦးကေပးတဲ့  ခရစ္စမတ္လက္ေဆာင္
ကုိ  ကၽြန္ေတာ္နဲ႕တကြ  ဆုိင္တြင္းမွာရွိၾကတဲ့  မိသားစုအားလုံး      အံ့မခန္းၾကည္ႏူးခဲ့ရျခင္းနဲ႕အတူ   လက္ခံ
ရရွိေၾကာင္း   သိရွိေစလုိေသာ      ဆႏၵေၾကာင့္   စာေရးသားရျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့  ဗိုလ္
ခ်ဳပ္ႀကီးရဲ႕  ေရတပ္သားေလးဟာ  ခရစ္စမတရဲ႕    အႏွစ္သာရနဲ႕  စိတ္ဓါတ္၀ိညာဥ္ကုိ        ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ကုိ
သိေစခဲ့လုိ႔ပဲျဖစ္ပါတယ္။    သူဘယ္သူလဲ။    ဘယ္မွတာ၀န္က်သလဲ။     ကၽြန္ေတာ္တုိ႕    မသိလုိက္ရပါဘူး။
ဒါေပမယ့္  သူထားခဲ့တဲ့        ခ်စ္ျခင္းေမတၱာနဲ႕ေပ်ာ္ရႊင္၀မ္းေျမာက္မွဳဟာ       ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ရဲ႕  စိတ္ပ်က္ေနရ
ျခင္းနဲ႕ေဒါသေတြကုိဖယ္ရွားေပးခဲ့ၿပီး  ခရ္စစမတ္ရဲ႕၀ိညာဥ္ကုိ  အသက္၀င္ေစခဲ့လုိပဲျဖစ္ပါတယ္။
                 သူကၽြန္ေတာ္တုိ႕ကုိ  ခရစ္စမတ္(သုိ႕) ခရစ္ေတာ္   ကုိေပးခဲ့ပါတယ္။     ေက်းဇူးတင္စကားဆုိခြင့္
မရခဲ့တဲ့ကၽြန္ေတာ္တို႕ဟာ  သူကုိေမြးထုတ္ေပးခဲ့တဲ့       ယူအက္(စ္)     ေရတပ္မေတာ္ကုိ  အထူးပင္ေက်းဇူး
တင္ရွိေၾကာင္း      ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမွတစ္ဆင့္ေျပာၾကားလွ်က္      ကၽြန္ေတာ္တုိ႔အားလုံးကုိ  ကုိယ္စားျပဳေသာစာ
ကုိ  အဆုံးသတ္လုိက္ပါတယ္
                     

                                                                            ေက်းဇူးတင္လ်က္
                                                                       ၀ီလီယမ္ ေဂ်-လက္ထရာ


Christian Soup for the Christian Soul  စာအုပ္ပါ  A Sailor's Christmas Gift  ကုိဘာသာျပန္ဆုိသည္။