ဆယ္ဖုိ႔တစ္ဖုိ႔ေပးလွဴ ျခင္းႏွင့္ ခရစ္ယာန္အသက္တာ

               ခရစ္ယာန္တုိ႔၏ အသက္တာတြင္ ေပးလွဴ ျခင္းပုံစံ အမ်ိဳးမ်ိဳး ရွိသည့္အနက္ ဆယ္ဖုိ႔ တစ္ဖုိ႔ ေပးလွဴ ျခင္းႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ အယူအဆ ကြဲျပားေနတတ္ ပါသည္။ စာေရးသူအေနျဖင့္ မိမိအေတြ႕အႀကံဳ ႏွင့္ ေလ့လာမိသေရြ႕ ေ၀မွ်တင္ျပ လုိပါသည္။

                  စာေရးသူ အေနျဖင့္ ဆယ္ဖုိ႔တစ္ဖုိ႔ (TITHES) ကုိ ေအာက္ပါအတုိင္း အနက္ဖြင့္ဆုိ ေဖာ္ျပ လုိပါသည္။

T.        Thanks offering to God recognizing that the Lord God is most high.

              ဆယ္ဖုိ႔တစ္ဖုိ႔ ေပးလွဴ ျခင္းဆုိသည္မွာ ဘုရားသခင္သည္ အျမင့္ဆုံးေသာဘုရား ဟု သိရွိ လ်က္ ေက်းဇူးေတာ္ ခ်ီးမြမ္းျခင္းႏွင့္အတူ ၎တုိ႔ခံစားရေသာ ေကာင္းခ်ီးမ်ားမွ ဆယ္ဖုိ႔တစ္ဖုိ႔ကုိ ေပး လွဴ ျခင္းျဖစ္သည္။ ဤေပးလွဴ ျခင္းသည္ ဣသေရလမ်ိဳး ႏြယ္ထံသုိ႔ ဘုရားသခင္ထံမွ ပညတ္တစ္ရပ္ အေနျဖင့္ မေရာက္ရွိမီကပင္ ေပးလွဴ ျခင္းျဖစ္သည္။ အာၿဗံသည္ သူ၏တူေလာတကုိ ဖမ္းဆီးေခၚေဆာင္ သြားေသာ ေခေဒါရေလာမာမင္းႏွင့္ အေပါင္းအပါကုိ တုိက္ခုိက္ေအာင္ျမင္၍ ျပန္လာရာလမ္း၌ ရွာလင္ မင္းႀကီး ေမလခိေဇဒက္ကုိ ေပးလွဴ ခဲ့သည္။ ဤမင္းႀကီးသည္ အာၿဗံအတြက္ ဘုရားသခင္ထံမွ ေကာင္း ခ်ီး ေတာင္းခံလ်က္ ေကာင္းခ်ီးေပးျခင္းႏွင့္အတူ အျမင့္ဆုံးေသာဘုရားသခင္ကုိ ခ်ီးမြမ္းျမြက္ဆို ေသာေၾကာင့္ အာၿဗံသည္ ရွာလင္မင္းႀကီးကုိ တုိက္ပြဲမွ သိမ္းယူရရွိေသာပစၥည္းမ်ားမွ ဆယ္ဖုိ႔တစ္ဖုိ႔ကုိ ေပးလွဴ ခဲ့သည္။ (ကမၻာ  ၁၄း၁၇-၂၀)။

                ရွာလင္မင္းႀကီး ေမလခိေဇဒက္ ဆယ္ဖုိ႔တစ္ဖုိ႔ ခံယူေသာအခ်ိန္၌ ဣသေရလမ်ိဳးႏြယ္ တုိ႔ထံမွ ဆယ္ဖုိ႔တစ္ဖုိ႔ ခံယူေသာ ယဇ္ပေရာဟိတ္အရာကုိ ခံယူေသာ ေလ၀ိသားတုိ႔ မေမြးဖြားေသးပါ။ (ေဟၿဗဲ  ၇း၁၀) ။ 

I.        Tithing Law came to the Israelite from God under the Law of Moses.

             ဘုရားသခင္သည္ ဣသေရလမ်ိဳးႏြယ္တို႔အား ဆယ္ဖုိ႔တစ္ဖို႔ ေပးလွဴ ရန္ ေမာေရွမွတစ္ဆင့္ မိန္ျမြက္ခဲ့သည္။ ဘုရားသခင္သည္ ဣသေရလမ်ိဳးႏြယ္ကုိ ဆယ္ဖုိ႔တစ္ဖုိ႔ေပးလွဴ ျခင္း အမႈေဆာင္ရြက္ရန္ တိက် ျပတ္သားေသာ ရည္ရြယ္ခ်က္မ်ားျဖင့္ မိန္႔ျမြက္ခဲ့သည္။ ယဇ္ပေရာဟိတ္အရာ ခံေသာ ေလ၀ိအမ်ိဳး အႏြယ္တို႔သည္ ဣသေရလအမ်ိဳးသားတုိ႔၏ ေနရာျပည္၌ အေမြခံရာေျမ မရွိဘဲ ပရိသတ္စည္းေ၀းရာ တဲေတာ္အမႈကုိ ေဆာင္ရြက္ရသည္။ ထုိေၾကာင့္ ေလ၀ိမ်ိဳးႏြယ္တို႔သည္ သက္ေမြး၀မ္းေၾကာင္းအတြက္ ကုိယ္ပုိင္ႏွင့္ လယ္ယာလုပ္ငန္း လုပ္ကုိင္ရန္ အခ်ိန္မရွိပါ။ သုိ႕ျဖစ္ရာ ဣသေရလအမ်ိဳးအႏြယ္တုိ႔ သည္ ေလ၀ိအမ်ိဳး သားတုိ႔အား သူတုိ႔၏ေကာင္းခ်ီးမ်ားမွ ဆယ္ဖုိ႔တစ္ဖုိ႔ ေပးလွဴ ရသည္။ ေလ၀ိသားတုိ႔ သည္လည္း ဆယ္ဖုိ႔တစ္ဖုိ႔ ခံယူေသာအခါ ထုိအဖို႔ကုိ ျပန္၍တစ္ဖုိ႔ကုိ ယဇ္ပေရာဟိတ္ကုိ လွဴ ရသည္။ (ေတာ ၁၈း၂၀)။ ထုိအျပင္ အပုိစုေဆာင္းေသာ ဆယ္ဖုိ႔တစ္ဖုိ႔ (additional tithes) စနစ္ကုိလည္း တစ္ပါး အမ်ိဳးသား၊မိဘမရွိေသာသူငယ္၊ မုဆုိးမတုိ႔အတြက္လည္း ဥပုသ္ႏွစ္မ်ားအလုိက္ (Sabbatical Cycle) ေပးလွဴရန္ မိန္႔ျမြက္ခဲ့သည္။ (တရား ၁၄း၂၈-၂၉)

H.     Having received blessings from God by obeying His Command.

            အခ်ိန္ၾကာေညာင္း သည္ႏွင့္အမွ် ဣသေရလမ်ိဳးႏြယ္တို႔သည္ ဆယ္ဖုိ႔တစ္ဖုိ႔ ေပးလွဴ ျခင္းအမႈ၌ လုိက္နာမႈ ေလ်ာ့ရဲလာသည္။ ပေရာဖက္မာလခိ ေပၚထြန္းေသာအခ်ိန္ အခ်ိဳ႕ေသာ ေလ၀ိသားတုိ႔သည္ လယ္ယာမ်ားသုိ႔ သြားေရာက္လုပ္ကုိင္ အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္း ျပဳခဲ့ၾကရသည္။ ထုိေၾကာင့္ ဘုရားသခင္ သည္ ပေရာဖက္ မာလခိမွတစ္ဆင့္ မိန္႔ဆုိသည္မွာ “ဤပညတ္ခ်က္ကုိ မလုိက္နာေသာသူကုိ က်ိန္ျခင္း အမဂၤလာ ေရာက္ရွိမည္။ လုိက္နာေသာသူမ်ား အေပၚ၌ ေကာင္းခ်ီးမုိးရြာမည္။ ေျမ၊ အသီးအႏွံ တုိ႔ကုိလည္း ပုိးမႊားေဘးမွ ကာကြယ္မည္။ သူတုိ႔၏ စပ်စ္သည္လည္း အသီးမသီးဘဲ မေန” ဟူေသာ ကတိေတာ္မ်ား ႏွင့္ အတူ မိန္႔ဆုိခဲ့သည္။ (မာလခိ ၃း၉-၁၁)

                အထူးသတိျပဳ သင့္သည္မွာ အေၾကြေစ့၌ ေခါင္းႏွင့္ပန္း မ်က္ႏွာစာႏွစ္ခု ဒြန္တြဲပါရွိ သကဲ့သုိ႔ ပညတ္ခ်က္ေအာက္တြင္ ဆယ္ဖုိ႔တစ္ဖို႔ ေပးလွဴ ျခင္းအမႈ၌ “ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာ” ႏွင့္ “က်ိန္ျခင္းအမဂၤလာ” ဒြန္တြဲလ်က္ေနသည္ကုိ အထူးသတိျပဳ သင့္သည္။ (မာလခိ ၃း၉)

E.      Explanation of "curse" and "blessing"

               “က်ိန္ျခင္း” ႏွင့္ “ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာ” ၏ အနက္အဓိပၸာယ္ကုိ ဆက္လက္ေလ့လာၾကပါစို႔။ Word Bible Dictionary အရ “က်ိန္ျခင္း” ဆုိသည္မွာ ဘုရားသခင္၏ ပညတ္ခ်က္မ်ားကုိ မလုိက္နာေသာေၾကာင့္ ရရွိေသာ အျပစ္ေပးျခင္း ပင္ျဖစ္သည္။ “ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာ” ဆုိသည္မွာ ဘုရားသခင္၏ ပညတ္ခ်က္မ်ားကုိ နာခံေဆာင္ရြက္ေသာေၾကာင့္ ရရွိေသာဆုလာဘ္ဟု အဓိပၸာယ္ ဖြင့္ဆုိထားသည္။

S.      Should Christian give tithes?

                 ေလ၀ိမ်ိဳးႏြယ္ ယဇ္ပေရာဟိတ္တုိ႔သည္ ေယရုရွလင္ၿမိဳ႕ ဖ်က္ဆီးခံခဲ့ရသည့္ ေအဒီ ၇၀ႏွစ္ အထိ အပ္ႏွံခဲ့ၾကေသာ္လည္း ေအဒီ ၃၃ မွစ၍ ေနာက္ပုိင္း ခရစ္ယာန္မ်ားတြင္ အသစ္ေသာ၀ိညာဥ္တန္ခုိး အာႏုေဘာ္ရွိေသာ ယဇ္ပေရာဟိတ္သည္ ဆယ္ဖုိ႔တစ္ဖုိ႔ ခံယူျခင္းအားျဖင့္ မဟုတ္၊ ထာ၀ရအသက္၏ တန္ခုိးအာႏုေဘာ္အတုိင္း ခန္႔ထားလ်က္ရွိသည္။ (ေဟၿဗဲ ၇း၁၄-၁၇)

                    ဆယ္ဖုိ႔တစ္ဖုိ႔ဟု တိက်စြာေပးလွဴ ထားျခင္း မရွိခဲ့လွ်င္ ဓမၼဆရာတုိ႔ အသက္ေမြးေစျခင္း၊ ဆင္းရဲေသာ တပည့္ေတာ္တုိ႔ကုိ မစျခင္း စေသာအသင္းေတာ္အမႈ ေဆာင္ရန္ အခက္ေတြ႕ႏုိင္သည္။ ထုိေၾကာင့္ တမန္ေတာ္ ရွင္ေပါလုသည္ (၁ေကာ ၁၆း၂) ၌ မည္သုိ႔လွဴ ဒန္းရမည္ကုိ လမ္းျပခဲ့သည္။ “ရက္သတၱပတ္ တစ္ပတ္အတြင္း အသီးသီးေကာင္းစားသည့္ အတုိင္း မိမိတုိ႔ ဥစၥာတစ္ဖုိ႔ကုိ ထုတ္စုထား ၾကေလာ့။” ဟု သြန္သင္ခဲ့သည္။ ဤေနရာ၌ မိမိဥစၥာတစ္ဖုိ႔ဟု ဆုိရာတြင္ ဆယ္ဖုိ႔တစ္ဖုိ႔ လည္း ျဖစ္ႏုိင္သည္။ ႏွစ္ဆယ္ဖုိ႔တစ္ဖုိ႔ လည္း ျဖစ္ႏုိင္သည္။ ငါးဖုိ႔တစ္ဖုိ႔လည္း ျဖစ္ႏုိင္သည္။

                  ယေန႔ေခတ္၌ လည္း အသင္းေတာ္တုိ႔ ၀န္ခံၾကေသာ ပဋိညာဥ္ဆယ္ပါးတြင္ (၇)ခ်က္ေျမာက္ ၌ ဓမၼဆရာတုိ႔ အသက္ေမြးေစျခင္း၊ ဆင္းရဲေသာ တပည့္ေတာ္တုိ႔ကုိ မစျခင္း အစရွိေသာ အသင္းေတာ္ အမႈေဆာင္ရန္ (၁) အသီးသီး ေကာင္းစားသည့္အတုိင္း (၂) ေစတနာစိတ္ရွိေသာ အလွဴကုိ ေပးလွဴ ပါမည္ ဟု ကတိထားၾကသည္။ ကတိထားသည့္အတုိင္း ေပးလွဴ ေနၾကသည္မွာ ၀မ္းေျမာက္ဖြယ္ျဖစ္ ေသာ္လည္း အခ်ိဳ႕သည္ အသင္းေတာ္တုိ႔ ၀န္ခံေသာ ပဋိညာဥ္ဆယ္ပါး၌ အပုိဒ္(၇)ကုိ ဆယ္ဖုိ႔တစ္ဖုိ႔ ေပးလွဴ ျခင္းဟု လြဲမွားစြာ သိမွတ္လ်က္ ေပးလွဴ ေနၾကသည္။ အသင္းေတာ္မ်ား ဘက္မွလည္း မိမိတုိ႔ အသင္းသူ၊ အသင္းသားမ်ား ႏုိင္ငံရပ္ျခား (သုိ႔) တစ္နယ္တစ္ေက်းသုိ႔ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ျခင္း ျဖင့္လည္းေကာင္း၊ စီးပြားရွာျခင္း ျဖင့္လည္းေကာင္း အေ၀းေရာက္ရွိ သျဖင့္ ဆယ္ဖုိ႔တစ္ဖုိ႔မ၀င္၍ သာသနာ့အမႈ ေဆာင္ရန္ အားနည္းသည္ ဟူေသာအေတြးမ်ား ေတြးေနၾကသည္မွာ ၀မ္းနည္းဖြယ္ ျဖစ္ေပသည္။

                ဆယ္ဖို႔တစ္ဖုိ႔သည္ မိခင္အသင္းေတာ္ႏွင့္သာ သက္ဆုိင္သည္ဟု ခံယူလ်က္ ေပးလွဴ ေသာ အေ၀းေရာက္ အသင္းသူ၊ အသင္းသားမ်ားႏွင့္ ဆယ္ဖုိ႔တစ္ဖုိ႔ကုိ ခံယူလ်က္ရွိေသာ အသင္းေတာ္မ်ားသည္ ထုိကဲ့သုိ႔ မခံယူသင့္ေပ။ ဆယ္ဖုိ႔တစ္ဖုိ႔သည္ ဘုရားသခင္၏ ဘ႑ာျဖစ္သည္ဟု (မာလခိ ၃း၈) ၌ဆုိ ေသာေၾကာင့္ ဘုရားသခင္ထံ ေပးလွဴ ရမည္ ဟူေသာ သန္႔ရွင္းသူတုိ႔အေတြး (godly thought) ျဖင့္ ေပးလွဴ သူမ်ားလည္း ရွိပါသည္။ မေပးလွဴ ပါက က်ိန္ျခင္း ခံရမည္။ (မာလခိ ၃း၉) ဟူေသာ ေၾကာက္ရြံစိတ္ျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ ေကာင္းကင္ျပတင္းဖြင့္၍ ေကာင္းခ်ီးမိုးရြာမည္ (မာလခိ ၃း၁၀) ဟူေသာ ကတိေတာ္ကုိ ေမွ်ာ္ကုိး ေသာစိတ္ျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ ဘုရားသခင္၏ ကြယ္ကာေစာင့္ေရွာက္မႈ ရသည္ (မာလခိ ၃း၁၁) ဟူေသာ ကုိးစားေသာစိတ္ျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ ဆယ္ဖုိ႔တစ္ဖုိ႔ကုိ အသီးသီး ေပးလွဴ တတ္ၾကသည္။ သို႔ရာတြင္ ဆယ္ဖုိ႔တစ္ဖုိ႔ ေပးလွဴ ရာ၌ စိတ္သေဘာထား မွန္ကန္ေျဖာင့္မတ္ရန္ လုိသည္။ စိတ္သေဘာထား မမွန္ကန္ေသာ ဆယ္ဖို႔တစ္ဖုိ႔ ေပးလွဴ ျခင္းကုိလည္း ဘုရားသခင္ ႏွစ္သက္မည္ မဟုတ္ပါ။ 

             စာေရးသူ ကုိယ္တုိင္လည္း (မာလခိ ၃း၁၁) ကုိ ကုိးစားလ်က္ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္မႈ ရရန္ ဆယ္ဖုိ႔တစ္ဖုိ႔ ကုိ ဥပုသ္ေန႔တစ္ရက္၌ ဘုရားရွိခုိးေက်ာင္းတြင္ လွဴ ခဲ့သည္။ မသိစိတ္ထဲတြင္ ကုိးစားမႈ အစြန္းေရာက္သြားေၾကာင္း စာေရးသူ ကုိယ္တုိင္မသိလုိက္ ေသာ္လည္း ဘုရားသခင္ သိျမင္ေတာ္မူ သည္။ ေနာက္တစ္ေန႔တြင္ စာေရးသူ လွဴ ခဲ့ေသာဆယ္ဖုိ႔တစ္ဖုိ႔ထက္ ႏွစ္ဆေက်ာ္ တန္ဖုိးရွိ ေသာ မ်က္မွန္ က်ေပ်ာက္ခဲ့သည္။ အကာအကြယ္ရမည္ဟု ကတိေတာ္ရွိလ်က္ ဆယ္ဖုိ႔တစ္ဖုိ႔ကုိ လွဴ ခါမွ (၂)ဆေက်ာ္ အိတ္ထဲက ျပန္ထြက္သြားသည္။ ထုိည၌ ဘုရားသခင္သြန္သင္လုိေသာ အခ်က္ကုိ သိရွိခြင့္ရရန္ ဆုေတာင္းသည္။ ဆယ္ဖုိ႔တစ္ဖုိ႔ ေပးလွဴ ခ်ိန္၌ ထားရွိသင့္ေသာ စိတ္သေဘာထားကုိ သန္႔ရွင္းေသာ ၀ိညာဥ္ေတာ္ဘုရားက သြန္သင္ဖြင့္ျပ ခဲ့ပါသည္။

             က်မ္းစာထဲမွာ ဆယ္ဖုိ႔တစ္ဖုိ႔ ေပးလွဴ ခဲ့ေသာ ယာကုပ္ႏွင့္ အာၿဗံတုိ႔ ဆယ္ဖုိ႔တစ္ဖုိ႔ ေပးလွဴ စဥ္ ထားရွိေသာ စိတ္သေဘာထားမ်ားကုိ ျပန္လည္ ခြန္အားယူၾကည့္ ၾကပါစုိ႔။

                ေရွ႕တြင္ ေဖာ္ျပထားသကဲ့သုိ႔ပင္ ယာကုပ္သည္ ဘုရားသခင္ႏွင့္ ကတိသစၥာျပဳ လ်က္ ေပးလွဴ ခဲ့သည္။ ဆယ္ဖုိ႔တစ္ဖုိ႔ကုိ ဘုရားသခင္အား သစၥာျပဳ၍ ေပးလွဴ ျခင္းအားျဖင့္ သိရွိႏုိင္ပါသည္။ ကတိေတာ္ ထားေတာ္မူေသာသူသည္ ကတိေတာ္အတုိင္း တတ္ႏုိ္င္ေတာ္မူသျဖင့္ ဘုရားသခင္ဖက္မွ ကတိျပည့္စုံေစ သကဲ့သုိ႔ လူတုိ႔ဖက္မွလည္း ကတိေတာ္ခံစား ရရွိသည့္အခါ ကတိတည္ျခင္းအားျဖင့္ သစၥာ၀တ္ကုိ ေျဖရပါ မည္။ (တမန္ ၅း၁-၁၁) တြင္ အာနနိႏွင့္ ရွဖိေရ လင္မယားႏွစ္ေယာက္သည္ ကတိထားၿပီးမွ ဖ်က္ေသာေၾကာင့္ အသက္ဆုံးရႈံး ခဲ့သည္။ (တမန္ ၅း၄) ၌ ေပတရုက “ထုိေျမရွိစဥ္တြင္ ကုိယ္ပုိင္သည္ မဟုတ္ေလာ။ ေရာင္း၍ရေသာ အဘုိ႔သည္ ကုိယ္ဥစၥာမဟုတ္ေလာ။ အဘယ္ေၾကာင့္ ဤသုိ႔ (ေျမေရာင္း၍ ရေသာ အဖုိးအခကုိ လွဴ မည္ဟု ကတိထားၿပီးမွ အဖို႔တစ္ဖုိ႔ကုိ ထိန္၀ွက္) ျပဳ သနည္း။ လူကုိသာ မုသာ ေျပာၿပီမဟုတ္၊ ဘုရားကုိလည္း မုသာေျပာၿပီ” ဟုဆုိသည္။ ထုိေၾကာင့္ ဘုရားသခင္အား ေပးလွဴ ရန္ ကတိထားလွ်င္ ကတိ၀တ္ကုိ ေျဖရမည္။ ကတိထားသည့္အတုိင္း ေပးလွဴ ျခင္းကုိ ျပဳ ရမည္။ သက္ေသခံျခင္း ျပဳရမည္။ 

                အာၿဗံ၏ ဆယ္ဖုိ႔တစ္ဖုိ႔ ေပးလွဴ ျခင္းသည္ စာေရးသူကုိ သန္႔ရွင္းေသာ ၀ိညာဥ္ေတာ္ ဖြင့္လွစ္ သြန္သင္ေသာ အခ်က္ျဖစ္သည္။ အာၿဗံသည္ အျမင့္ဆုံးေသာဘုရား ျဖစ္ေၾကာင္းသိရွိလ်က္ ဆယ္ဖုိ႔တစ္ဖုိ႔ ေပးလွဴ ခဲ့သည္။ ကမၻာ (၁၄း၁၇-၂၀) ။ စာေရးသူသည္ ဆယ္ဖုိ႔တစ္ဖုိ႔ ေပးလွဴသည့္ အခါတုိင္း ၌ မေန႔၊ ယေန႔၊ ေနာင္ကာလ ထာ၀ရငါတုိ႔ႏွင့္အတူ ရွိေသာဘုရားဟု စိတ္စြဲမွတ္ ေပးလွဴ ခဲ့သည္မွာ သကၠရာဇ္ ၂၀၀၀ ၀န္းက်င္မွ စခဲ့ပါသည္။ လူ႔ေလာက၏ အခက္အခဲမ်ားေၾကာင့္ လည္းေကာင္း၊ အျခားေသာ အေၾကာင္းအခ်က္ မ်ားေၾကာင့္လည္းေကာင္း ေပးလွဴ ခ်ိန္၌ အစြန္းေရာက္သေဘာထားကုိ သန္႔ရွင္းေသာ ၀ိညာဥ္ေတာ္မွ တစ္ဖန္ျပန္လည္သြန္သင္ျခင္း ခံခဲ့ရပါသည္။ ဘုရားသခင္ကုိ အျပစ္ ၀န္ခ်လ်က္ ေက်းဇူးေတာ္ကုိ ခ်ီးမြမ္းၿပီး မ်က္မွန္ေပ်ာက္ေသာည၌ အိပ္ေပ်ာ္ခဲ့ပါသည္။ ေနာက္တစ္ေန႔ တြင္ မ်က္မွန္ေကာက္ရသူ ထံမွ ဖုန္း၀င္လာ၍ မ်က္မွန္ျပန္လည္ ရရွိခဲ့သည္။

                 စာေရးသူသည္ ဤမ်က္မွန္ေလးအားျဖင့္ စကၡဳ အျမင္ကုိ ျမင္ေစရုံမွ်မက ၀ိညာဥ္အလင္းကုိ ရရွိေစပါသည္။ က်မ္းေဟာင္းပညတ္ခ်က္ေအာက္တြင္ အသက္ရွင္ခဲ့ေသာ သူမ်ားပင္လွ်င္ ဆယ္ဖုိ႔တစ္ဖုိ႔အား ေပးလွဴ ခဲ့လွ်င္ သခင္ေယရႈအားျဖင့္ က်ိန္ျခင္း အမဂၤလာမွ လြတ္၍ ေက်းဇူးေတာ္ခံစား ရေသာ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ ခရစ္ယာန္အသက္တာ၌ သခင့္ေက်းဇူးေတာ္ကုိ သိမွတ္၀န္ခံလ်က္ သာ၍ေပးလွဴ အပ္ႏွံ ေသာအသက္တာ၌ က်င္လည္သင့္သည္ မဟုတ္ပါလား။ သို႕ျဖစ္၍ ဆယ္ဖုိ႔တစ္ဖုိ႔ ေပးလွဴ ရာ၌ ဘုရားသခင္သည္ အျမင့္ဆုံးေသာဘုရားဟု ယုံၾကည္ကုိးစားလ်က္ ေပးလွဴသူမ်ား၊ ဆယ္ဖုိ႔တစ္ဖုိ႔သည္ ဘုရားသခင္ပုိင္ဆုိင္ေသာ ဘ႑ာဟု သိမွတ္လ်က္ ခံယူသူမ်ား ျဖစ္ႏုိင္ရန္ စကၡဳ အျမင္ ၀ိညာဥ္အလင္းကုိ မွ်ေ၀လုိက္ရပါသည္။

                                                                                       ဂ်ဴ ဂ်ဴ းေလး