သင္းအုပ္ေနအိမ္ႏွင့္ဧည့္သည္တည္းခုိရာအေဆာက္အဦးေဆာက္လုပ္ျခင္း

          က်ိဳကၡမီသာသနာေျမသည္ ႏွစ္ျခင္းခရစ္ယာန္တုိ႔၏ သာသနာဘူမိနက္သန္ေျမတစ္ခုျဖစ္ပါသည္။ ဆရာႀကီးယုဒႆ     န္ႏွင့္ မမအဲန္းတုိ႔အေျခခ်သာသနာျပဳခဲ့ေသာေနရာတစ္ခုျဖစ္သလုိ၊ မမအဲန္း ေခါင္းခ်ခဲ့ သည့္ ေနရာလည္းျဖစ္ပါသညါ။

             ထုိေၾကာင့္ ႏွစ္ျခင္းတုိ႔၏ သမုိင္းဝင္သာသနာေျမတစ္ခု ျဖစ္သည့္အတုိင္း အရပ္ရပ္မွ ရွိေသာ ျပည္တြင္း၊ ျပည္ပ ဧည္သည့္မ်ားလာေရာက္လည္ပတ္ တည္းခုိၾကသည့္ေနရာလည္း ျဖစ္ေပသည္။ သမုိင္းဝင္ ေနရာတစ္ခုျဖစ္သည့္အတုိင္း အေျခခံလုိအပ္ခ်က္မ်ားရွိသည့္အတုိင္း ယခုအခါ သင္းအုပ္ေနထုိင္ဖုိ႔ရန္ႏွင့္ ဧည့္သည္ေတာ္မ်ား လာေရာက္တည္းခုိ ေနထုိင္ႏုိင္ရန္ ႏွစ္ထပ္အေဆာက္အဦး တစ္ခုကုိ စတင္ေဆာက္လုပ္ေနၿပီ ျဖစ္သည္။

                  အေဆာက္အဦးကုိ ယခုအခါ ေခတၱရပ္နားထားကာ ထပ္မံတည္ေဆာက္ဖို႔ရန္အတြက္ လုိအပ္ေသာ အလွဴေတာ္ေငြမ်ားကုိ ရွာေဖြစုေဆာင္းလ်က္ရွိပါသည္။ ထပ္မံလိုအပ္ေသာ အလွဴေတာ္ေငြမွာ က်ပ္သိန္း (၂၀၀) ခန္႔ရွိပါသည္။ ထုိေၾကာင့္ ယုံၾကည္သူညီအစ္ကုိေမာင္ႏွမမ်ား၏ ပါဝင္ေပးလွဴ မႈ၊ သတိရဆုေတာင္းေပျခင္းမ်ား အထူးပင္လုိအပ္ေနပါသည္။ သာသနာ့အေဆာက္အဦးတစ္ခု တည္ေဆာက္ရန္ အထူးပင္ခက္ခဲေနခ်ိန္တြင္ ေက်းဇူးေတာ္ခံစားရေသာအခ်ိန္၌ အျမန္ဆုံးၿပီးေျမာက္ရန္ လုိအပ္လ်က္ရွိရာ က်ိဳကၡမီတြင္ သာသနာဆက္လက္ရွင္သန္ရပ္တည္ေရးႏွင့္ သမုိင္းဝင္ေနရာသာယာ လွပေရး အတြက္ ဝုိင္းဝန္းပါဝင္ကူညီၾကပါရန္ ႏႈိးေဆာ္အပ္ပါသည္။

                                                                       (က်ိဳကၡမီအသင္းေတာ္)

စတင္ပႏၷက္ရုိက္ျခင္း

အုပ္ျမစ္စီျခင္း

ပထမအထပ္အတြက္တုိင္ပုံမ်ားေလာင္းျခင္း

ဒုတိယအထပ္အထပ္အတြက္တုိင္ပုံေထာင္ျခင္း

ဒုတိယအထပ္တုိင္ပုံေလာင္းျခင္း

လက္ရွိအေျခအေန

            လက္ရွိအေျခအေနတြင္ ရပ္နားထားရၿပီး၊ မုိးရာသီဝင္ေရာက္လာမည္ျဖစ္ေသာ္ေၾကာင့္ အမိုးျပဳလုပ္ရန္ လုိအပ္ေနပါသည္။ အမိုးအကာအႀကမ္းအတြက္ က်ပ္သိန္း (၁၀၀) လုိအပ္ေနပါသျဖင့္ ယုံၾကည္သူ ဓမၼမိတ္ေဆြမ်ား၏ ပါဝင္ပံ့ပုိးမႈမ်ား အထူးပင္လုိအပ္ပါေၾကာင္း ေဖာ္ျပအပ္ပါသည္။

ေပးလွဴျခင္း

            ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ကုိးကြယ္ ယုံၾကည္ေသာ ဘုရားသခင္သည္ အလြန္ၾကြယ္ဝခ်မ္းသာၿပီး ရက္ေရာ စြာ ေပးကမ္းတတ္သူ တစ္ဦးျဖစ္သည္။ အေၾကာင္းမွာ ဘုရားသခင္သည္ ကၽြႏု္ပ္အား အလြန္ ခ်စ္ေသာေၾကာင့္ အေကာင္းဆုံးေပးခဲ့ပါသည္။ (ေယာ ၃း၁၆)။ ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးက “ေပးကမ္းျခင္းတုိင္း တြင္ ေမတၱာမရွိေသာ္လည္း ခ်စ္ျခင္းေမတၱာရွိလွ်င္ အၿမဲေပးကမ္းမည္” ဟု ဆုိခဲ့သည္။

              ေပးကမ္းျခင္းသည္ ဘဝေအာင္ျမင္ တုိးတက္ျခင္း၏ လွ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္ တစ္ခုျဖစ္ပါသည္။ ဘုရား သခင္ကုိ ဘယ္ေသာအခါမွ် သင္ေပး၍မႏုိင္ပါ။ (You can never out give God ) (တ ၂၀း၃၅)။

              ဘုရားသခင္သည္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔အား အရာခပ္သိမ္းကုိ ေပးခဲ့ပါၿပီ။ သင္သူ႔ကုိ ဘာျပန္ေပးမည္နည္း။ (ဆာလံ ၁၁၆း၁၂)

၁။   ဆယ္ဖို႔တစ္ဖုိ႔  (Tithing) 

           ဆယ္ဖုိ႔တစ္ဖုိ႔ေပးလွဴ ျခင္းသည္ အလွဴ လွဴ ျခင္း မဟုတ္ပါ။ ဘုရားသခင္ႏွင့္ဆုိင္ေသာ အရာကုိ ျပန္ေပးျခင္းသာ ျဖစ္သည္။ ဆယ္ဖုိ႔ကုိးဖုိ႔ထဲက ေပးလွဴ မွသာလွ်င္ အလွဴ လွဴ ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ (ဆရာႀကီးဘတူ- ပုသိမ္)

မာလခိက်မ္းကုိေလ့လာျခင္း

             ဤဓေလ့ထုံးစံကုိ ေမာေရွ၏ေရွ႕အေတာ္ေဝးေဝးအခ်ိန္ကပင္ ေတြ႕ရွိႏုိင္ၿပီး ဗာဗုလုန္မွ ေရာမ အခ်ိန္အထိ ထုိဓေလ့ ရွိခဲ့ပါသည္။ အာၿဗံဟံသည္ ေမလခိေဇဒက္ကုိ ဆယ္ဖုိ႔တစ္ဖုိ႔ ေပးခဲ့သည္။ )က ၁၄း၂၀၊ ေဟၿဗဲ ၇း၂၊၆)။ ယာကုပ္သည္ ဘုရားသခင္အား ဆယ္ဖုိ႔တစ္ဖုိ႔ေပးရန္ ကတိျပဳ ခဲ့သည္။ (က ၂၈း၂၂) ။ ေမာေရွ၏ ပညတ္တရားသည္ ေျမွထြက္ေသာ အသီးအႏွံမွ ဆယ္ဖုိ႔တစ္ဖုိ႔ကုိ ေလဝိအမ်ိဳးသား မ်ားႏွင့္ ယဇ္ပေရာဟိတ္မ်ားကုိ ေပးရန္ ေတာင္းဆုိသည္။ (ဝတ္ ၂၇း၃၀-၃၃၊ ေတာလည္ ၁၈း၂၁-၃၂)။

               ဆယ္ဖို႔တစ္ဖုိ႔စနစ္ကုိ လက္ေတြ႕က်က် နည္းလမ္းမွန္ကန္စြာ က်င့္သုံးျခင္းအားျဖင့္ သင့္အသင္းေတာ္၊ သင့္အဖြဲ႕အစည္း၏ ဘ႑ာေရး တုိးတက္ေကာင္းမြန္လာေပမည္။

ဘဝ၏ အရည္အေသြးမ်ား

             လူ႔ဘဝတြင္ မည္သည့္အရာသည္ အေရးႀကီးဆုံးနည္းဟု တစ္ခါ အေမးခံရခဲ့ဖူးသည္။ စာဖတ္သူ မ်ားထဲမွ တစ္ခ်ိဳ႕က အႀကံအစည္ဟု အမ်ိဳးမ်ိဳးထင္ေၾကးေပးၾကမည္ဟု ကၽြန္ေတာ္ေမွ်ာ္လင့္ပါသည္။ စာအုပ္ စာေပႏွင့္ ရုပ္ရွင္ ဗီြဒီယုိ ေပါင္းေျမာက္ျမားစြာ ကုိ ကၽြန္ေတာ္ေသခ်ာစြာ ၾကည့္ရႈေလ့လာ ၾကည့္ သည္။ ေငြေၾကး ပုိင္းဆုိင္ရာႏွင့္ ပတ္သက္၍ အေတာ္ေလးဆင္းရဲခံရၿပီးမွ ေနာင္တရကာ ေနာက္ဆုံးေတာ့ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈဘက္သုိ႔ ဦးတည္သြားပုံကုိ ဇတ္မ်ားက ညႊန္းၾကသည္။ စိတ္ေထာင္းရင္ကုိယ္ေၾက ဟူေသာစကား သည္ လြန္စြာမွန္ေၾကာင္း ကၽြန္ေတာ္တစ္ေယာက္အေနျဖင့္ လက္ခံပါသည္။

            ဘဝ၏အရည္အေသြးမ်ားတြင္ စိတ္ပညာရွင္အမ်ားစုက စိတ္ပုိင္းဆုိင္ရာႏွင့္ ရုပ္ပုိင္းဆိုင္ရာ ႀကံ႕ခုိင္မႈ ဤႏွစ္ခုသည္ ေငြထက္အေရးႀကီးသည္ဟု တင္ျပၾကသည္။ လူတစ္ဦးသည္ ေငြေၾကာင့္ေပ်ာ္ရႊင္မႈ ကုိရသည္မွာ အျပည့္အဝမမွန္ေခ်။ ရသေလာက္ႏွင့္ ေရာင့္ရဲတင္းတိမ္စြာ ေနတတ္ျခင္းက စိတ္ပုိင္းဆုိင္ ရာ ႏွင့္ ရုပ္ပုိင္းဆုိင္ရာႀကံ့ခုိင္မႈ အေပးဆုံးျဖစ္သည္။ 

                 လူတစ္ဦးသည္ စဥ္းစားေတြးေခၚတတ္သူဟု ဆုိပါစုိ႕။ ဥစၥာမ်ားျခင္း၊ နည္းျခင္းသည္ သူ႔အတြက္ အေရးမႀကီးဘဲ စိတ္ခ်မ္းသာၿပီး စုိးထိတ္မႈကင္းစြာႏွင့္ ေလာကႀကီးထဲမွာ ေနထုိင္သြားပါက သူသည္ ေသသြားသည့္တုိင္ေအာင္ ၿငိမ္းၿငိမ္းခ်မ္းခ်မ္း သာရွိေခ်မည္။ ဥပမာ- အေၾကြးရွိေသာ လူတစ္ဦး၏ ခံစားခ်က္ႏွင့္ အေၾကြးမဲ့ေသာ သူ၏ခံစားခ်က္တုိ႔သည္ မတူညီႏိုင္ေပ။ စိတ္ပိုင္းဆုိင္ရာကုိ ႀကံ့ခုိင္ေအာင္ အရင္ႀကိဳးစားၿပီးလွ်င္ က်န္ေသာ ေနာက္ဆက္တြဲတုိ႔သည္ မခက္ခဲလွေၾကာင္း စိတ္ပညာရွင္တုိ႕က တင္ျပထားသည္။ 

                စိတ္ပုိင္းဆုိင္ရာ ႀကံ့ခုိင္မႈရွိရန္ အဓိကလုိအပ္ေသာ အခ်က္ (၄)ခ်က္ကုိ တင္ျပလုိပါသည္။

တမန္ေတာ္ (၁၂)ပါး

 

 (၁)   ေပတရု (မ ၁၀း၂၊ ေယာ ၁း၄၂)

             ေယာန၏သားျဖစ္သည္။ အေျႏၵ၏ အစ္ကုိလည္းျဖစ္သည္။ တံငါသည္ျဖစ္၍ အိမ္ေထာင္သည္ တစ္ဦးျဖစ္သည္။ ဂါလိလဲျပည္၊ ကေပရေနာင္ၿမဳ႕ိ၌ ေနထုိင္သည္။ ရွိမုန္ေပတရု (သုိ႔) ေကဖ ဟု အမည္ရသည္။ ေကဖ၏ အ ဓိပၸာယ္မွာ ေက်ာက္ ျဖစ္သည္။ တမန္ေတာ္တုိ႔၏ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္သည္။ နာဇရက္ၿမိဳ႕သား ေယရႈသည္ အဘယ္သူျဖစ္သည္ကုိ ပထမဦးဆုံး သိျမင္သူျဖစ္သည္။ အၿဂိပၸမင္း ၏ ေမာင္းမေလးဦးႏွင့္ ဧကရာဇ္ဘုရာင္ အယ္ဘိန ျမတ္ႏုိးေသာ မိဖုရား ဇန္သစ္ပီသည္ ေျပာင္းလဲ၍ ခရစ္ယာန္ျဖစ္လာသည္။ ထုိေၾကာင့္ ေပတရုကုိ သတ္ရန္ဆုံးျဖတ္ၾကသည္။ ထုိေၾကာင့္ ေရာမၿမိဳ႕မွ ထြက္ခြာ တိမ္ေရွာင္ရန္ လာစဥ္ သခင္ေယရႈ ေရာမၿမိဳ႕ထဲ ဝင္လာသည္ကုိ ရူပါရုံျဖစ္ေသာေၾကာင့္ သူတိမ္ေရွာင္ေသာ ကားတုိင္ကုိ ထမ္းရြက္ရန္ ျပန္လာခဲ့သည္။ သူ၏ ဇနီးအား သူ႔ေရွ႕တြင္ ကြက္မ်က္ခဲ့သည္။ မိမိ၏ အရွင္သခင္ကဲ့သုိ႔ လက္ဝါးကပ္တုိင္၌ ရုိက္ျခင္းငွာ မထုိက္တန္ေသာေၾကာင့္ ေဇာက္ထုိးထား၍ ကြပ္မ်က္ရန္ ေတာင္းဆုိေလသည္။

 

ဘယ္သူဘုရား စစ္သလဲ

           မုိးမရြာဘဲေနတာ သုံးႏွစ္ျပည့္သြားၿပီ။ တစ္လကုန္သြားတယ္။ ေကာင္းကင္က မုိုးတစ္စက္မွ မက် လာဘူး။  တစ္ေန႔ ၿပီးတစ္ေန႔ အေရွ႕က ေနမင္းထြက္လာၿပီး၊ ေျခာက္ေသြ႕တဲ့ ေရာင္ျခည္ကုိ ထြက္ေစ တယ္။ ေန႔စဥ္ႏွင့္အမွ် လူေတြက ေၾကးဝါနဲ႕တူတဲ့ မုိးကုိ ေမွ်ာ္ၾကည့္ေပမဲ့လုိ႔ တိမ္ခုိးတိမ္ရိပ္ကုိေတာင္မွ မျမင္ ရၾကပါဘူး။ ျမစ္ေတြေသြ႕ေျခာက္ကုန္တယ္။ လယ္ေျမေတြ ေျပာင္ေနတယ္။ တိရစၦာန္ေတြစားဖုိ႔ ျမက္တစ္ ရြက္ကုိေတာင္ မရဘူး။ စားစရာမရဘဲ ငတ္ျပတ္ေနၾကတယ္။ လူေတြမွာရွိတဲ့ ဆန္စပါး အနည္းငယ္ေလး ဟာကုန္သြားၾကပါၿပီ။ အဆာငတ္လာၾကတယ္။

             ရွင္ဘုရင္အာဟတ္က ပေရာဖက္အဘိယကုိ ေျပာတယ္။ နန္းေတာ္ကထြက္ၿပီး ေခ်ာင္း၊ေျမာင္း ရွိရာ ျမက္ေပါက္တဲ့ေနရာကုိ သြားၾကရင္ တိရစာၦန္ေတြအားလုံးမေသဘဲ၊ အသက္ရွင္ေနႏုိင္ၾက လိမ့္မယ္။ တစ္တုိင္းျပည္လုံးကုိ ႏွံ႕စပ္ေအာင္ ဘုရင္မင္းနဲ႕  အဘိယ လမ္းခြဲထြက္ၾကတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ဧလိယဟာ မုဆုိးမအိမ္မွာပဲ ရွိေနေသးတယ္။ ဘုရားသခင္က “အာဟတ္၊ မင္းသြားေတာ့ ေျမႀကီးေပၚကုိ မုိးရြာေစေတာ္ မူလိမ့္မယ္” လုိ႔ေျပာပါတယ္။

             ဧလိယဟာ ဣသေရလတုိင္းျပည္ထဲသုိ႔ ဝင္လာၿပီး အဘိယရွိရာကုိ ေရာက္သြားတယ္။ အဘိယ က အံ့ၾသမဆုံး ျဖစ္သြားတယ္။ အာဟတ္မင္းက တစ္တုိင္းတစ္ႏုိင္ငံလုံး လုိက္ရွာမေတြ႕ဘဲနဲ႕ အခုေတြ႕ေန ရတယ္။ အဘိယက ေျမထိေအာင္ ဦးခ်ၿပီး ဧလိယကုိ ေတြ႕ျမင္တာ အဟုတ္ပဲလားလုိ႔ ေမးတယ္။ ဧလိယက ငါ ဧလိယျဖစ္တယ္။ ရွင္ဘုရင္ကုိ ေျပာေခ်။ ငါဒီမွာရွိတယ္လုိ႔ ေျပာေခ်။

             အဘိယက ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳးမေျပာဝ့ံပါ။ ေနရာတုိင္းမွာ လုိက္ရွာေနပါတယ္။ ေတြ႕တဲ့လူကုိ ဧလိယ အိမ္မွာမရွိဘူးလုိ႔ က်ိန္စာရြတ္ခုိင္းတယ္။ ကုိယ္ေတာ္က ဧလိယဒီမွာရွိပါတယ္လုိ႔ ေျပာခုိင္းတဲ့ အတုိင္း ေျပာေနတုန္း ဝိညာဥ္ေတာ္က တျခားပုိ႔ထားလုိ႔ရွိရင္ အာဟပ္မင္း မေတြ႕ဘဲရွိမယ္။ ဒီေတာ့ ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳးကုိပဲ သတ္ပါလိမ့္မယ္။ ဧလိယက ငါကတိျပဳပါတယ္။ ဣသေရလရဲ႕ ဘုရားသခင္ အသက္ရွင္ ေတာ္မူသည့္အတုိင္း ဒီေန႔ အာဟပ္မင္းနဲ႕ငါ ေတြ႕မယ္လုိ႔ေျပာတယ္။ ဒီေတာ့ အဘိယက အာဟပ္မင္းထံသြားၿပီး ဧလိယကုိ ေတြ႕ပါၿပီလုိ႔ ေျပာတယ္။

လူသားႏွင့္အလွအပ

               အလွအပကုိ သိရွိခံစားျခင္း ဟူေသာစိတ္အာရုံခံစားမႈမွာ လူသားမ်ားတြင္ သာမက တိရစၦာန္ မ်ား၌ ပါရွိသည္ဟု ဆုိၾကသည္။ အထူးသျဖင့္ လူသားမ်ားမွာ လွပမႈကုိ ၾကည္ႏူးသည္မွာ ယုံမွားဖြယရာ မရွိေပ။ လူသားတုိ႔အေနႏွင့္ လွပစြာ တန္ဆာမင္မႈအား တပ္မက္ျခင္းအေၾကာင္းကုိ သမိုင္းေခတ္ အဆက္ဆက္၌ ေတြ႕ရွိခဲ့ရသည္။ အသားအေရာင္၊ လူမ်ိဳး၊ ေဒသကုိလုိက္၍ အလွအပတတပ္မက္မႈမွာ တစ္ဦးႏွစ္တစ္ဦး မတူညီႏုိင္ေပ။ ခံစားခ်က္ျခင္းလည္း တစ္ထပ္တည္း မက်ႏုိင္ေပ။ ဤေနရာတြင္ ဒါဝိဒ္၊ စကူကရပ္၊ လစ္ဗင္းစတုန္း၊ ေအာ္ဂက္စေတး၊ ကြန္႔စ္စိန္႔ဆုိင္မြန္ စသူတုိ႔၏ ကမၻာေက်ာ္အဆုိအမိန္႔မ်ားကုိ ကုိးကား၍ တင္ျပသြားပါမည္။

            ပထမဦးဆုံး ကမၻာဦးလူသားတုိ႔၏ အဆင္တန္ဆာတုိ႔တြင္ တိရစၦာန္တုိ႔၏ အေရမ်ား၊ လက္သည္း မ်ားႏွင့္ သြားမ်ားမွာ အလြန္အေရးႀကီးေသာ ပစၥည္းမ်ားျဖစ္သည္။ ၎ပစၥည္းမ်ားကုိ ရတနာတစ္ပါးအသြင္ သူတုိ႔အထင္ရွိ သည္။ ၾကမ္းၾကဳတ္ေသာ္လည္း အဆင္တန္ဆာ အသြင္အျပင္ရွိသည္။ ၎အရာ တုိ႔သည္ ပင္လွ်င္ ေရွးေခတ္ေဟာင္းလူသားတုိ႔၏ ပထမဦးဆုံး လွပမႈအတြက္ ကုိယ္စားျပဳပစၥည္းသကၠာရ မ်ား ျဖစ္ေတာ့သည္။

              လူရုိင္းတုိ႔၏ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ရာ ေကာင္းေအာင္ အရုပ္ဆုိးလြန္းလွေသာ အဆင္တန္ဆာမ်ား၊ ဂီတသံစဥ္မ်ားကုိ ေထာက္ရႈလွ်င္ပင္ ၎တုိ႔ အလွအပအာရုံ ခံစားမႈမွာ တိရစၦာန္မ်ား(ေက်းငွက္မ်ား) ထက္ပင္လွ်င္ နိမ့္က်ေၾကာင္း ေတြ႕ရမည္။ အလွအပအေပၚ ထားရွိေသာ အမွတ္သညာ၊ သေဘာတရားတုိ႔ မွာလည္း အသားအေရာင္တူေသာ လူမ်ိဳးမ်ားတြင္ ပင္လွ်င္ ကြဲျပားျခားနားမႈမ်ားစြာ ရွိေလသည္။

သခင္ေယရႈ ၾကြလာေတာ္ဦး မည့္အခ်ိန္

           သခင္ေယရႈခရစ္ ဒုတိယအႀကိမ္ ၾကြလာေတာ္မူျခင္းသည္ အသင္းေတာ္၏ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ျဖစ္၍ လူတုိ႔၏ သမုိင္းျပႆ     နာအေပါင္း၏ အေျဖလည္းျဖစ္သည္။ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ သိၿပီးျဖစ္ေသာ အခ်က္မွာ ကုိယ္ေတာ္ရွင္သည္ ပထမအႀကိမ္ ၾကြလာၿပီးျဖစ္၍ ကမၻာသမုိင္း၍လည္း တက႑ ပါဝင္ၿပီးျဖစ္သည္။ ကုိယ္ေတာ္ရွင္ ၾကြလာဦးမည္ျဖစ္ေၾကာင္း အကၽြႏု္ပ္တုိ႔သိျမင္ၾကသည္။ ဤသုိ႔ဆုိရာ၌ ပေရာဖက္ျပဳျခင္း ကိစၥ ျဖစ္သည္။ သခင္ေယရႈသည္ ပထမအႀကိမ္ၾကြလာေတာ္မူရာ၌ လူတုိ႔၏ဝိညာဥ္ကုိ ကယ္တင္ ရန္ ျဖစ္၍ ေနာက္တစ္ဖန္ ကုိယ္ခႏၶာကုိ ကယ္တင္ရန္ ၾကြလာဦးမည္ ျဖစ္သည္။ ပထမအႀကိမ္ ၌တစ္ဦးခ်င္း ကုိ ကယ္တင္ရန္ ျဖစ္၍ ဒုတိယအႀကိမ္ ၾကြလာေတာ္မူျခင္း၌ အသင္းေတာ္အဖြဲ႕အစည္းကုိ ကယ္တင္ ရန္ ျဖစ္သည္။ ခရစ္ေတာ္သည္ လက္ဝါးကာတုိင္တြင္ အေသခံရန္ ပထမအႀကိမ္ ၾကြလာျခင္း၌ ျဖစ္ေသာ္ လည္း ရွင္ဘုရင္ဘိသိက္ ခံျခင္းငွာ ဒုတိယၾကြလာ ေတာ္မူလိမ့္မည္။

             ပထမ၌ သစ္တုိင္သုိ႔ ေရွ႕ရႈခဲ့ေသာ္လည္း ဒုတိယအႀကိမ္၌ ရာဇပလႅင္သုိ႔ ၾကြလာျခင္း ျဖစ္သည္။ သခင္ေယရႈ ပထမအႀကိမ္၌ ပိလတ္မင္းေရွ႕တြင္ အစီရင္ခံရေသာ္လည္း ေနာက္တစ္ဖန္ၾကြ လာေသာအခါ ပိလတ္မင္းကုိ ေရွ႕ေတာ္၌ စီရင္ရန္ျဖစ္သည္။

             ကုိယ္ေတာ္ရွင္ ဒုတိယအႀကိမ္ ၾကြလာျခင္းသည္ လူတုိ႔၏ခြန္အား နည္းမႈေၾကာင့္ ေပၚေပါက္ရမည့္ အမႈကိစၥ ျဖစ္သည္။ သတၱဝါသည္ မွီ၍သက္ရွင္ၾကသည္ျဖစ္၍ မိမိေအာင္ျမင္သမွ်တုိ႔သည္ တီထြင္ဖန္ဆင္းျခင္းျဖင့္  ျဖစ္ေပၚျခင္းမဟုတ္ဘဲ ေပါင္းစပ္ေဖာ္ထုတ္ျပေသာ အရာမ်ား ျဖစ္သည္။ သခင္ေယရႈခရစ္ ပထမအႀကိမ္ ၾကြလာေတာ္မူရသည္မွာ လူသည္ မိမိကုိယ္မိမိ ကယ္ဆယ္ျမွင့္တင္ေပးရန္ မစြမ္းေဆာင္ႏုိင္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳးလုံးသည္ မိမိတုိ႔ကုိယ္ကုိ ကယ္တင္ျခင္းရရန္ ႀကိဳးစားေပါင္းမ်ားလွၿပီ ျဖစ္ေသည္။ အာဒံႏွင့္ ဧဝသည္ ဧဒင္ဥယ်ာဥ္ထဲ၌ မိမိတုိ႔ အဝတ္အခ်ည္းစည္း ရွိသည္ကုိ သေဘၤာသဖန္းရြက္တို႔ျဖင့္ ဖုံးအုပ္ရန္ ေဆာင္ရြက္ၾကသည့္ အခ်ိန္ကပင္ မိမိတုိ႔ကုိယ္ကုိ ကယ္တင္ရာ ကယ္တင္ေၾကာင္း ႀကိဳးစားမႈ စတင္ခဲ့ေလသည္။ 

ေဒသနာက်မ္းမွ အႏွစ္သာရမ်ား

ေဒသနာက်မ္း

              ဂရိစကား “Ecclesiastes” အဓိပၸာယ္မွာ “အမ်ားစုရုံးေသာ အဖြဲ႕တစ္ဖြဲ႕တြင္ ပါဝင္ပတ္သက္ျခင္း၊ လႈပ္ရွားျခင္း” ဟု ဆုိလုိသည္။

ေဟၿဗဲစကားမွာ

             Qoheleth (Koheleth) အဖြဲ႕အစည္း၏ ကုိယ္စားေျပာၾကားေသာသူ၊ တရားေဟာဆရာ၊ အဖြဲ႕ အစည္း၏ အရာရွိ ကုိဆုိလုိေၾကာင္း သိရွိရသည္။ Qoheleth သည္ စာေရးသူ၏ ကေလာင္ အမည္လည္း ျဖစ္ပါသည္။ စာအုပ္အမည္လည္း ျဖစ္ပါသည္။

ေရးသားသူ

             ေရွာလမုန္မင္းႀကီးကုိ ဂုဏ္ျပဳ ေသာအေနျဖင့္ အမည္တပ္ထားေသာ္လည္း၊ ယုဒပညာရွိ တစ္ပါး ျဖစ္သည္ဟု အမ်ားက လက္ခံလာၾကၿပီး ျဖစ္သည္။ ယင္းသည္ လူ႔ဘဝကုိ ေကာင္းမြန္ စြာ ေလ့လာၿပီး မွတ္တမ္းတင္ၿပီး လူ႔အတြက္ အေကာင္းဆုံးသည္ ဘယ္အရာျဖစ္ သနည္းဟူေသာ အေမးကုိ ရွာေဖြတင္ျပျခင္း တရစ္ရပ္ျဖစ္ေၾကာင္း သိရပါသည္။ ကာမဂုဏ္ေလာကီ တင္ျပျခင္း တစ္ရပ္ ျဖစ္ေၾကာင္းသိရပါသည္။ ကာမဂုဏ္ ေလာကီေပ်ာ္ရႊင္မႈ တစ္ခုစီကုိ ေဖာ္ျပေသာ္လည္း အမွားႏွင့္ အမွန္၊ အေကာင္းႏွင့္အဆုိးကုိ ခ်င့္ခ်ိန္ၿပီး ေဖာ္ျပခဲ့ေပသည္။

ေရးသားေသာေန႔စြဲ

              BC ၂၅၀ ဂရိမ်ား အုပ္စုိးေသာ ေခတ္၌ ေရးသားသည္ဟု က်မ္းတတ္မ်ားက ခံယူၾကသည္။ အေၾကာင္းမွာ ေရးသားေသာ စာသားႏွင့္ အသုံးအႏႈံးစကားသည္ ဤအခ်ိန္ႏွင့္ ပတ္သက္ေနေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။

ကမၻာသုံးျပကၡဒိန္အေၾကာင္း သိေကာင္းစရာ

          ကမၻာေပၚရွိ တုိင္းျပည္အသီးသီးမွ လူမ်ိဳးအသီးသီးတုိ႔သည္ သူ႔နည္းႏွင့္သူ၊ ကုိယ္႔နည္းႏွင့္ကုိယ္ ေန႔ရက္အခ်ိန္အခါ ပုိငး္ျခားၿပီး ျပကၡဒိန္ျပဳလုပ္ သုံးစြဲလာၾကသည္။ သခင္ေယရႈခရစ္ မေပၚခင္ ႏွစ္ေပါင္း(၄၆)ႏွစ္ အလုိတြင္ ေရာမဘုရင္ ဂ်ဴ းလီယပ္ဆီဇာက တစ္ႏွစ္လွ်င္ (၃၆၅)ရက္၊ (၆) နာရီ အတိရွိေသာ ႏွစ္တစ္ႏွစ္ ျပကၡဒိန္ကုိ အတည္ျပဳလုိက္ပါသည္။ ဤျပကၡဒိန္သည္ ခရစ္ယာန္သာသနာႏွင့္ မည္သုိ႔မွ် မဆုိင္ပါ။ ခရစ္ေတာ္ႏွင့္ မည္သုိ႔မွ် မပတ္သက္ပါ။

                ခရစ္ေတာ္ ႏွစ္(၃၀၀)ေလာက္မွာ ကြန္စတင္တုိင္ အမည္ရွိ ေရာမဘုရင္ႀကီးက ခရစ္ယာန္တုိ႔ ေလးစာေနက် တစ္ပတ္၏ ပထမဆုံးတနဂၤေႏြေန႔၊ ခရစ္ေတာ္ ထေျမာက္ရွင္ျပန္ေန႔ကုိ လူတုိင္း အနားယူရန္ေန႔၊ ဆုေတာင္းရာေန႔ဟူ၍ သတ္မွတ္လုိက္ပါသည္။ ေနာင္ႏွစ္ေပါင္း (၁၅၀)ၾကာ ေသာအခါ ဒီယြန္ နီးဆီးယပ္အိတ္ က၊ ခရစ္ေတာ္မေပၚမီက ႏွစ္မ်ားကုိ (ဘီစီ) ခရစ္ေတာ္ေရွ႕၊ ခရစ္ေတာ္ေပၚၿပီးမွာ ႏွစ္မ်ားကုိ (ေအဒီ) ခရစ္ေတာ္ႏွစ္ ဟူ၍ေခၚရန္။ ခရစ္ေတာ္ ပဋိသေႏၶယူမည့္ အေၾကာင္း၊ ေကာင္းကင္တမန္က မာရိကုိ ဗ်ာဒိတ္ေပး ေဟာေျပာေသာေန႔ကုိ မတ္လ(၂၅)ရက္၊ ခရစ္ေတာ္ ေမြးဖြားေသာ ေန႔ရက္ကုိ ဒီဇင္ဘာလ(၂၅)ရက္ ဟူ၍ သတ္မွတ္ရန္ အဆုိျပဳပါသည္။

ယုံၾကည္ျခင္း

           ရုရွားျပည္၌ ေတာ္လွန္ေရးေခတ္အခါတြင္ ျဖစ္ပါသည္။ ၎တုိင္းျပည္ရွိ လူမ်ားစြာတုိ႔သည္ အစာငတ္မြတ္ ေခါင္းပါးသျဖင့္ ေသဆုံးပ်က္စီးၾကရရွာ ေပသည္။ အလြန္ခ်မး္သာၾကြယ္ဝေသာ သူမ်ားသည္ လည္း သူေတာင္းစားအျဖစ္သုိ႔ သက္ေရာက္ၾကပါေတာ့သည္။ ထုိသူတုိ႔အဖုိ႔ ငုိရုံမွတစ္ပါး ဘာမွမတတ္ႏုိင္ ၾကေပ။

             ထုိအခါ၌ မိသားစုတစ္ခုတြင္ အလြန္ခက္ခဲေသာ ေဘးဒုကၡႏွင့္ ရင္ဆုိင္ေနရေလသည္။ ဖခင္မွာ အသတ္ခံရ၍ မိခင္ျဖစ္သူမွာ ေသဆုံးၿပီးေနာက္ ကေလးသုံးေယာက္မွာ အဖြားျဖစ္သူႏွင့္ ေနၾကရရွာသည္။ ထုိအခ်ိန္တြင္ အလြန္လွပေသာ အိမ္ႀကီးတြင္ ေနရလ်က္ေကာင္းမြန္ေသာအစာမ်ားမွာ စားပြဲေပၚတြင္ အစဥ္ရွိခ့ဲေသာ္လည္း ယခုမူ၊ တဲကုပ္ေလးတစ္ခုတြင္ ေနၾကရရွာသည္။

              အဖြားျဖစ္သူမွာ ကေလးမ်ားအသက္ရွင္ ႏုိင္ေရးအတြက္ ပင္ပန္းစြာဇာထုိးျခင္း လုပ္ငနး္အားျဖင့္ ႀကိဳးစားရရွာသည္။ တစ္ေန႔တာလုပ္ငန္း ၿပီးစီးသည္ႏွင့္ မိမိတုိ႔မည္သုိ႔အသက္ေမြးရမည္ကုိ မစဥ္းစားဝံ့ သေလာက္ ျဖစ္ရေလသည္။ အေၾကာင္းမွာ အစာအနည္းငယ္သာ ရွိေသာေၾကာင့္ ပင္တည္း။

             တစ္ေန႔ေသာအခါ ေနာက္ဆုံးေသာအစာကုိ စားေသာက္ရေလသည္။ ေန႔လည္စာအတြက္ မုန္႔အၾကြင္းအက်န္ အစအနေလး မ်ားကုိ စားသုံးၿပီးေသာ္၊ ေပါင္မုန္႔ဂ်ိဳ းကေလးမ်ားပင္ မက်န္ေတာ့ေပ။ အဖြား ျဖစ္သူမွာ အလြန္ဝမ္းနည္းမိေလသည္။ ေနာက္ဆုံး ကေလးငယ္မ်ားကုိ ေခၚ၍မိမိတုိ႔ ရင္ဆုိင္ေန ရေသာ ေဘးဒုကၡကုိ ေျပာျပေလသည္။ ထုိေနာက္တြင္ကား ဒူးေထာက္လ်က္ ဆုေတာင္း ၾက၏။ ဘုရား သခင္ မကယ္မ ပါလွ်င္ မိမိတုိ႔သည္လည္း အျခားသူမ်ားကဲ့သုိ႔ပင္ အစာငတ္မြတ္၍ ေသရေတာ့ မည္ကုိ သိၾကေလသည္။

တုိင္းျပဳ ျပည္ျပဳ အသင္းေတာ္

               ခရစ္ယာန္တုိ႔၏ အသင္းေတာ္သည္ ကနဦးအသင္းေတာ္ေခတ္ အဖိႏွိပ္ခံေနစဥ္ကာလ၌ ျဖဴ စင္သန္႔ရွင္းမႈ၊ သစၥာရွိမႈ၊ စည္းလုံးမႈ အစရွိေသာ သခင္ခရစ္ေတာ္အား ခ်စ္ျမတ္ႏုိးမႈေၾကာင့္ တျဖည္းျဖည္း ႀကီးပြားတုိးတက္ခဲ့သည္။ အသတ္ခံရသူ မ်ားေသာ္လည္း တုိးတက္ႀကီးပြားခဲ့သည္ သာျဖစ္သည္။ ဤသုိ႔ျဖင့္ ႏွစ္ေပါင္း(၃၀၀) ေက်ာ္ခန္႔ ႀကီးထြားရင့္က်က္ ခဲ့သည္။

                ကြန္စတင္တုိင္ဘုရင္လက္ထက္ သုိ႔ေရာက္ေသာအခါ (ခသ ၃၂၅) မွစ၍ ခရစ္ယာန္ဘာသာ သည္ ဘုရင္ကုိယ္တုိင္ ကိုးကြယ္ေသာ ဘာသာတရားျဖစ္လာသည္။ ထုိေၾကာင့္ ဖိႏွိပ္ညွင္းဆဲျခင္းေဘးမွ လြတ္ေျမာက္၍ ယုံၾကည္ကုိးကြယ္သူ ဦးေရ တဟုန္ထုိး ႀကီးထြားလာခဲ့သည္။ အသင္းေတာ္သည္ ဥေရာပတုိက္ တစ္ခုလုံးသုိ႔၊ တစ္ကမၻာလုံးသုိ႔ ပ်႕ံ ႏွံ႕သြားခဲ့သည္။ ဘာသာတရားသည္လည္း သန္႔စင္မႈ၊ သစၥာရွိမႈ၊ ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏုိးမႈ စေသာ ေကာင္းျမတ္ေသာလကၡဏာမ်ား ေလ်ာ့က်ခဲ့သည္ႏွင့္အမွ် ျပည္သူလုထု အား ဖိႏွိပ္ေသာ အင္အားစုအျဖစ္သုိ႔ တျဖည္းျဖည္း ေရာက္ရွိလာခဲ့ေတာ့သည္။

               အသင္းေတာ္၏ ဖိႏွိပ္မႈႏွင့္ မွားယြင္းမႈတုိ႔ကုိ ျမင္ေတြ႕လာၾကေသာ ပညာတတ္မ်ား ဘုန္းေတာ္ႀကီးမ်ား သည္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈမ်ားကုိ စတင္လုပ္ေဆာင္ခဲ့ၾကသည္။ ဖမ္းဆီးသတ္ျဖတ္ျခင္းကုိ ခံၾကရေသာ္လည္း ေရွးသန္႔ရွင္းသူမ်ားကဲ့သုိ႔ သစၥာတရားဘက္မွ ရဲဝံ့စြာ ရပ္တည္ေဆာင္ရြက္ ခဲ့ၾကသျဖင့္ ဥေရာပ လူအဖြဲ႕အစည္းသည္  ျပန္လည္ဆန္းသစ္လာၿပီး  ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈမ်ား ျဖစ္ေပၚလာခဲ့သည္။ ထုိ ျပဳ ျပင္ေျပာင္းလဲေရးႏွင့္ အမ်ိဳးသားေရးဝါဒမ်ား သည္ ဆက္ႏြယ္ေနသည္။ ထုိကဲ့သုိ႔ အမ်ိဳးသားေရးဝါဒမ်ား ဝင္လာေသာေၾကာင့္ ေရာမအင္ပါယာႀကီး ၿပိဳလဲပ်က္စီးခဲ့ရၿပီး ဥေရာပ၌အမ်ိဳးသား ႏုိင္ငံငယ္မ်ားစြာ ေပၚထြန္း လာခဲ့သည္။ ထုိေၾကာင့္ အမ်ိဳးသားေရးဝါဒသည္ တုိင္းျပဳ ၊ ျပည္ျပဳ စိတ္ဓာတ္ကုိ ေပါက္ဖြားေစခဲ့ေပသည္။

ဘုရားသခင္၏လူ

သုိ႔ျဖစ္၍အုိဘုရားသခင္၏လူ သင္သည္ထုိအျပစ္မ်ားကုိ ၾကဥ္ေရွာင္ေလာ့။ ေျဖာင့္မတ္စြာက်င့္ျခင္း၊ ဘုရားဝတ္၌ ေမြ႔ေလ်ာ္ျခင္း၊ ယုံၾကည္ျခင္း၊ ခ်စ္ျခင္း၊ သည္းခံျခင္း၊ နူးညံ့သိမ္ေမြ႕ျခင္း တုိ႔ကုိ မွီေအာင္လုိက္ေလာ့။ (၁တိ ၆း၁၁)

              ခရစ္ယာန္ဟူေသာ အမည္နာမကုိ ဓမၼသစ္က်မ္းတြင္ သုံးႀကိမ္ေဖာ္ျပထားသည္။ (တမန္ ၁၁း၂၆၊၂၆း၂၈၊ ၄း၁၆)။ အမည္စတင္ျဖစ္ေပၚလာရျခင္းမွာ အႏၱိအုတ္ၿမိဳ႕တြင္ ရွင္ေပါလုႏွင့္ဗာနဗတုိ႔၏ သာသနာျပဳခရီးစဥ္ေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ထုိအမည္ကုိ စတင္သုံးစြဲသူမ်ားမွာ ခရစ္ယာန္မ်ားအဟုတ္ဘဲ အျခား သူမ်ားက ေခၚဆုိျခင္း ျဖစ္သည္။ ခရစ္ယာန္ဟူေသာအဓိပၸာယ္မွာ ခရစ္ေတာ္၏တပည့္မ်ား ဟူ၍သာ အနက္ရွိသည္။ 

               ခရစ္ယာန္ျဖစ္ရန္ လူတစ္ဦးသည္ သခင္ေယရႈခရစ္ေတာ္ကုိ မိမိအသက္ ကယ္တင္ပုိင္ရွင္ အျဖစ္ စိတ္ႏွလုံးႏွင့္ ယုံၾကည္၍ ႏႈတ္အားျဖင့္ ဝန္ခံကာႏွစ္ျခင္းမဂၤလာကုိ လူေရွ႕၊ ဘုရားေရွ႕ ဝန္ခံကတိျပဳ ရမည္ျဖစ္သည္။ ထုိအျပင္ မိမိယုံၾကည္ထားေသာ ယုံၾကည္ျခင္းတရားကုိ ေသသည့္တုိင္ေအာင္ သစၥာ ေစာင့္ထိန္းမွသာ အသက္သရဖူအတြက္ စိတ္ခ်ရမည္ျဖစ္သည္။ (ဗ်ာဒိတ္ ၂း၁၀)။ သခင္ေယရႈ ကုိယ္ေတာ္တုိင္ ခရစ္ယာန္မ်ားအား သခင္..... သခင္ဟုေခၚတုိင္း ေကာင္းကင္ႏုိင္ငံေတာ္သုိ႔ မေရာက္ရ၊ ငါ့ခမည္းေတာ္၏ အလုိေတာ္ကုိ ေဆာင္ေသာသူမွ ေရာက္မည္ဟု သတိေပးထားသည္။ 

                 ဘုရားသခင္၏လူသည္ သခင္ေယရႈကုိ ကယ္တင္ပုိင္ရွင္အျဖစ္ ယုံၾကည္လက္ခံသည္ သာမက ေသသည့္တုိင္ေအာင္ သစၥာရွိစြာ အသက္ရွင္ေသာသူျဖစ္သည္။ ထုိျပင္ အသက္ရွင္စဥ္ ကာလ တစ္ေလွ်ာက္လုံး မိမိယုံၾကည္ေသာ ဘုရားကုိ အျခားသူမ်ားအား ေမတၱာျဖင့္ ပုံသက္ေသျပေသာ သူမ်ား ျဖစ္ၾကပါသည္။ 

ဘုရားသခင္၏ လူတစ္ဦးတြင္ ရွိရမည့္အရည္အခ်င္းမ်ား   (၁တိ ၆း၁၁)

ေယရႈသြန္သင္ေသာ က်င့္ဝတ္မ်ား ၄

ကုိယ္ဝတ္   (Duty to One's Self)

(က) ေလာကုတၱရာအမႈကုိ ေရွးဦးစြာ ေစာင့္ရမည္။ (Attend first to the concerns of the soul)

(မ ၆း၃၃၊ ၁၆း၂၆၊ ၇း၁၃-၁၄၊ လုကာ ၁၀း-၄၁-၄၂)

               ဘုရားသခင္၏ ႏုိင္ငံေတာ္ႏွင့္ ေျဖာင့္မတ္ျခင္းတရားကုိ ေရွးဦးစြာရွာရမည္။ မိမိ၏ အသက္ ဝိညာဥ္ ရႈံးေသာသူသည္ အဘယ္ဥစၥာႏွင့္မွ မေရြးႏုိင္ပါ။ က်ယ္ေသာတံခါးကုိ ဝင္ေသာသူတုိ႔သည္ မ်ားၾက၏။ အသက္ရွင္ျခင္းသုိ႔ ေရာက္ေသာလမ္းႏွင့္ တံခါးသည္ က်ဥ္းေျမာင္းသည္ျဖစ္၍ ဝင္ေသာသူတုိ႔ သည္နည္းၾက၏။ ေယရႈက မာသ၊ မာသ သင္သည္ မ်ားစြာေသာအမႈတုိ႔၌ စုိးရိမ္၍ အေႏွာက္အယွက္ခံရ၏။ လုိေသာအရာ တစ္ခုတည္းရွိ၏။ မာရိမူကား ေကာင္းေသာအဖုိ႔ကုိ ေရြးယူၿပီ။ ထုိအဖို႔ကုိ အဘယ္သူမွ် မႏုတ္ယူရာ ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။

(ခ)  မိမိစိတ္သေဘာကုိ စစ္ေၾကာရမည္။  (Examine thyself)

(၂ေကာ ၁၃း၅၊ ဟဂၢဲ ၁း၇၊ သု ၄း၂၆၊ ဆာလံ ၁၃၅း၂၃)

                 ယုံၾကည္ျခင္း၌ တည္မတည္ကုိ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ စစ္ေၾကာရမည္။ ကုိယ့္အက်င့္ တုိ႔ကုိဆင္ျခင္ ရမည္။ သြားရာလမ္းကုိ စူးစမ္း၍ သြားေလရာရာ၌ တည္ၾကည္ျခင္း ရွိရမည္။ ဆာလံဆရာက အုိ... ဘုရား သခင္ အကၽြႏု္ပ္ကုိ စစ္ေၾကာ၍ အကၽြႏု္ပ္ႏွလုံးကုိ သိမွတ္ေတာ္မူပါ။ စုံစမ္း၍ စိတ္အထင္မ်ားကုိလည္း သိမွတ္ေတာ္မူပါ။ ဆုိးေသာလမ္းသုိ႔ အကၽြႏု္ပ္လုိက္သည္ မလုိက္သည္ကုိ ၾကည့္ရႈ၍ ထာဝရလမ္း ထဲသုိ႔ ေသြးေဆာင္ေတာ္မူပါဟု ဆုိထားပါသည္။

ေယရႈသြန္သင္ေသာ က်င့္၀တ္မ်ား ၃

သူတစ္ပါး၀တ္ (Duty to Men)

(က)  မိဘဝတ္  (Duty to parents)

(ေကာေလာသဲ ၃း၂၁၊ ဧဖက္ ၆း၄၊ သု ၂၂း၅၊ ၁၉း၁၈။ ၂၂း၁၅။ ၁၃း၂၄)

                    မိဘတုိ႔သည္ ကုိယ့္သားသမီးကုိ စိတ္ဆုိးေစျခင္းငွာ မခ်ဳပ္ခ်ယ္ရပါ။ ထုိသုိ႔ျပဳ လွ်င္ သူတုိ႔ သည္ အားေလ်ာ့စိတ္ပ်က္ျခင္း သုိ႔ ေရာက္ၾကလိမ့္မည္။ သုတၱန္ဆရာက “သခင္ဘုရား၏ အလုိေတာ္နဲ႔အညီ ဆုံးမသြန္သင္လ်က္ ေကၽြးေမြးရမည္။ သုိ႔ျပဳလွ်င္ သူသည္ အုိေသာအခါ ထုိလမ္းမွမလြဲ လုိက္သြားလိမ့္မည္။ သူ႔အက်ိဳးနည္းေအာင္ သနားေသာစိတ္ မရွိေစႏွင့္။ သူငယ္၏စိတ္ႏွလုံးထဲမွာ မုိက္ေသာသေဘာကုိ ထုတ္ထားလ်က္ရွိ၏။ သုိ႔ေသာ္လည္း ဆုံးမေသာ ၾကိမ္လုံးသည္ ထုိသေဘာကုိ ေ၀းစြာႏွင္တတ္၏။ ႀကိမ္လုံး ကုိမသုံးေသာသူသည္ မိမိသားကုိ မုန္းရာေရာက္၏။ သားကုိခ်စ္ေသာသူမူကား ငယ္ေသာအရြယ္မွစ၍ ဆုံးမတတ္၏” ဟု မိန္႔ဆုိထား ပါတယ္။

(ခ)  သားသမီး၀တ္   (Duty to children)

(ဧ ၆း၁၊ သု ၁း၈၊ ထြက္ ၂၀း၁၂၊ တရား ၂၇း၁၆၊ ၁တိ ၅း၄)

               သခင္ဘုရား၏ အလုိေတာ္နဲ႔အညီ မိဘစကားကုိ နားေထာင္ရမည္။ မိဘစကားကုိ နားေထာင္ ျခင္းအမႈသည္ တရားေသာအမႈ ျဖစ္သည္။ အေဖ ဆုံးမေသာစကားကုိ နားေထာင္ရမည္။ အမိ ေပးေသာတရားကုိ မပယ္ရ။ မိဘကုိ ရုိေသစြာျပဳရမည္။ မထီမဲ့ျမင္ မျပဳရ။ သား ေျမးရွိေသာ မုဆုိးမ ျဖစ္လွ်င္ ထုိသားေျမးတုိ႔သည္ ေရွးဦးစြာဘုရား၀တ္ကုိ ရည္မွတ္လွ်က္ မိမိအိမ္ကုိ ျပဳစု၍ မိဘဘိုးဘြား ၌ ေက်းဇူးဆပ္ျခင္းငွာ သင္ၾကေစ။ ထုိအမႈသည္ ထုိအမႈသည္ ဘုရားသခင္ႏွစ္သက္ေသာ အမႈျဖစ္သည္။

ေယရႈသြန္သင္ေသာ က်င့္၀တ္မ်ား ၂

သူတစ္ပါးဝတ္  (Duty to Men)

(က)  သူတစ္ပါးကုိ ခ်စ္ရမည္။ (Love all men)

( ၁ေယာ ၄း၁၆၊ မာကု ၁၂း၃၁၊ ေရာမ ၁၃း၈၊ ဂလာတိ ၅း၁၄၊ ၁ေကာ ၁၆း၁၄၊ ၁၃း၁၃)

             ဘုရားသခင္သည္ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ ျဖစ္ေတာ္မူ၏။ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ၌ တည္ေသာသူသည္ ဘုရားသခင္၌ တည္၏။ ဘုရားသခင္သည္လည္း ထုိသူ၌ တည္ေတာ္မူသည္။ ကုိယ္ႏွင့္စပ္ဆုိင္ေသာ သူကုိ ကုိယ္ႏွင့္အမွ် ခ်စ္ေလာ့ ဟူေသာ ဒုတိယပညတ္သည္ ပဌမပညတ္ႏွင့္ သေဘာတူ၏။ အခ်င္းခ်င္းခ်စ္ျခင္း ေမတၱာမွ တစ္ပါး အဘယ္အေၾကြးမွ် မရွိေစႏွင့္။ သူတစ္ပါးကုိ ခ်စ္ေသာသူသည္ အက်င့္ တရား၌ ျပည့္စုံၿပီ။ ကုိယ္ႏွင့္စပ္ဆုိင္ေသာသူကုိ ကုိယ္ႏွင့္အမွ် ခ်စ္ေလာ့ဟူေသာ ပညတ္တစ္ပါးကုိ က်င့္လွ်င္ ပညတ္တရား ရွိသမွ်ကုိ အၾကြင္းမဲ့ က်င့္ရာေရာက္သည္။ ခပ္သိမ္းေသာအမႈ တုိ႔ကုိ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ စိတ္ႏွင့္ ေဆာင္ရြက္ရမည္။ ယခုတြင္ ယုံၾကည္ျခင္း၊ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္း၊ ခ်စ္ျခင္း ဤသုံးပါး တည္လ်က္ရွိ၏။ ဤ သုံးပါးတြင္ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာသည္ အျမတ္ဆုံးျဖစ္သည္။

(ခ)   တပည့္ေတာ္အခ်င္းခ်င္းတုိ႔ကုိ အထူးခ်စ္ရမည္။ (Love the brethren with peculiar affection)

(ေယာဟန္ ၁၃း၃၄-၃၅၊ ေရာမ ၁၂း၁၀၊ ၁ေပ ၃း၈၊ ၁း၂၂၊ ၄း၈၊ ၁ေယာ ၃း၁၆၊ ၃း၁၄)

          

            ေယရႈက သင္တုိ႔သည္ အခ်င္းခ်င္း တစ္ေယာက္ကုိတစ္ေယာက္ ခ်စ္ၾကေလာ့။ ငါသည္ သင္တုိ႔ကုိ ခ်စ္သည့္နည္းတူ အခ်င္းခ်င္း ခ်စ္ၾကေလာ့ဟု ပညတ္သစ္ကုိ ငါေပး၏။ သင္တုိ႔သည္ အခ်င္းခ်င္းခ်စ္ၾကလွ်င္ လူအေပါင္းတုိ႔သည္ ထုိေမတၱာကို ေထာက္၍ သင္တုိ႔သည္ငါ့တပည္ ျဖစ္သည္ကုိ သိၾကလိမ့္မည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ ညီအစ္ကုိ ခ်စ္ျခင္းအရာမွ ပကတိေပါက္ေဖာ္ကဲ့သုိ႔ တစ္ေယာက္ကုိတစ္ေယာက္ စုံမက္ျခင္း၊ စိတ္တစ္ညီတစ္ညြတ္တည္းရွိျခင္း၊ ညီအစ္ကုိခ်င္းကဲ့သုိ႔ ခ်စ္ျခင္း၊ သနားစုံမက္ျခင္း၊ စိတ္ႏွိမ့္ခ်ျခင္း ရွိရမည္။ ခ်စ္ေယာင္မေဆာင္ အမွန္ခ်စ္ျခင္းအလုိငွာ စိတ္ထဲမွာ သမၼာတရားကုိ နားေထာင္လ်က္ စင္ၾကယ္ေသာ စိတ္ႏွင့္ အခ်င္းခ်င္းခ်စ္ရမည္။ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာသည္ မ်ားစြာေသာအျပစ္တုိ႔ကုိ ဖုံးအုပ္တတ္၏။ ခရစ္ေတာ္ သည္ငါတုိ႔အတြက္ေၾကာင့္ အသက္ေတာ္ကုိ စြန္႔ေတာ္မူေသာ ေမတၱာကုိသတိရလ်က္ ငါတုိ႔သည္လည္း ညီအစ္ကုိခ်င္းတုိ႔ အဖို႔အလုိ႔ငွာ အသက္ကုိစြန္႔ရမည္။ ငါတုိ႔သည္ ညီအစ္ကုိခ်င္းတုိ႔ကုိ ခ်စ္ေသာေၾကာင့္ ေသျခင္းမွအသက္ရွင္ျခင္းသုိ႔ ကူးေျပာင္းသည္ကုိ သိရၾကမည္။

ေယရႈသြန္သင္ေသာ က်င့္၀တ္မ်ား ၁

ဘုရား၀တ္  (Duty to God)

(က)   ဘုရားသခင္ကုိခ်စ္ရမည္  (Love Him supremely)
(လုကာ ၁၀း၂၇၊ ၁ေယာ ၄း၁၉၊ ၁ေကာ၁၆း၂၂၊ ဧဖက္ ၆း၂၄၊ ၁ေပ ၁း၈-၉)

              ထာ၀ရဘုရားကုိ စိတ္ႏွလုံး အႀကြင္းမဲ့၊ အစြမ္းသတၱိရွိသမွ်၊ ဥာဏ္ရွိသမွ်ႏွင့္ ခ်စ္ရမည္။ ထုိ ဘုရား သခင္သည္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ကုိ ဦးစြာခ်စ္ေတာ္မူေသာေၾကာင့္ ကၽြႏ္ုပ္တုိ႔သည္ ဘုရားသခင္ကုိ ခ်စ္ရမည္။ အၾကင္သူသည္ သခင္ေယရႈခရစ္ကုိ မခ်စ္၊ ထုိသူသည္ ေယရႈခရစ္ တစ္ဖန္ၾကြလာေသာအခါ အျပစ္စီရင္ ျခင္းကုိခံရမည္။ ေယရႈခရစ္ကုိ အမွန္ခ်စ္ေသာ သူတို႔သည္ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာကုိ ခံစားရမည္။ ဘုရားသခင္ကုိ မျမင္ဘူး၊ မျမင္ဘဲလ်က္ ယုံၾကည္ေသာအားျဖင့္ စိတ္၀ိညာဥ္သည္ ကယ္တင္ျခင္းတည္း ဟူေသာ ယုံၾကည္ျခင္း၏ အက်ိဳးကုိ ခံရမည္ ျဖစ္သည္။

(ခ) ဘုရားသခင္ကုိ ေၾကာက္ရြံရမည္။ (Fear Him)

(သုတၱံ ၉း၁၀၊ ၁း၇၊ ေဟရွာယ ၈း၁၃၊ ဆာလံ ၃၃း၈၊ သုတၱံ ၂၃း၁၇၊ ဆာလံ ၈၉း၇၊ ေဟရွာယ ၁၂း၂၈)

             ထာ၀ရဘုရားကုိ ေၾကာက္ရြံေသာ သေဘာ  သည္ ပညာ၏မူလအျမစ္၊ ပညာ၏ အခ်ဳပ္အျခာ ျဖစ္သည္။ ေလာကီႏုိင္ငံသား အေပါင္းအေနျဖင့္ ထာ၀ရဘုရားကုိ ေၾကာက္ရြံရုိေသ ရမည္။ ထာ၀ရဘုရားသည္ လူအေပါင္းတုိ႔ထက္ ရုိေသဖြယ္ရာ ျဖစ္သည္။ ထာ၀ရဘုရားကုိ ေၾကာက္ရြံရုိေသပါက တည္ၿမဲေသာ ႏုိင္ငံကုိ ရမည္ျဖစ္သည္။

ဆယ္ဖုိ႔တစ္ဖုိ႔ေပးလွဴ ျခင္းႏွင့္ ခရစ္ယာန္အသက္တာ

               ခရစ္ယာန္တုိ႔၏ အသက္တာတြင္ ေပးလွဴ ျခင္းပုံစံ အမ်ိဳးမ်ိဳး ရွိသည့္အနက္ ဆယ္ဖုိ႔ တစ္ဖုိ႔ ေပးလွဴ ျခင္းႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ အယူအဆ ကြဲျပားေနတတ္ ပါသည္။ စာေရးသူအေနျဖင့္ မိမိအေတြ႕အႀကံဳ ႏွင့္ ေလ့လာမိသေရြ႕ ေ၀မွ်တင္ျပ လုိပါသည္။

                  စာေရးသူ အေနျဖင့္ ဆယ္ဖုိ႔တစ္ဖုိ႔ (TITHES) ကုိ ေအာက္ပါအတုိင္း အနက္ဖြင့္ဆုိ ေဖာ္ျပ လုိပါသည္။

T.        Thanks offering to God recognizing that the Lord God is most high.

              ဆယ္ဖုိ႔တစ္ဖုိ႔ ေပးလွဴ ျခင္းဆုိသည္မွာ ဘုရားသခင္သည္ အျမင့္ဆုံးေသာဘုရား ဟု သိရွိ လ်က္ ေက်းဇူးေတာ္ ခ်ီးမြမ္းျခင္းႏွင့္အတူ ၎တုိ႔ခံစားရေသာ ေကာင္းခ်ီးမ်ားမွ ဆယ္ဖုိ႔တစ္ဖုိ႔ကုိ ေပး လွဴ ျခင္းျဖစ္သည္။ ဤေပးလွဴ ျခင္းသည္ ဣသေရလမ်ိဳး ႏြယ္ထံသုိ႔ ဘုရားသခင္ထံမွ ပညတ္တစ္ရပ္ အေနျဖင့္ မေရာက္ရွိမီကပင္ ေပးလွဴ ျခင္းျဖစ္သည္။ အာၿဗံသည္ သူ၏တူေလာတကုိ ဖမ္းဆီးေခၚေဆာင္ သြားေသာ ေခေဒါရေလာမာမင္းႏွင့္ အေပါင္းအပါကုိ တုိက္ခုိက္ေအာင္ျမင္၍ ျပန္လာရာလမ္း၌ ရွာလင္ မင္းႀကီး ေမလခိေဇဒက္ကုိ ေပးလွဴ ခဲ့သည္။ ဤမင္းႀကီးသည္ အာၿဗံအတြက္ ဘုရားသခင္ထံမွ ေကာင္း ခ်ီး ေတာင္းခံလ်က္ ေကာင္းခ်ီးေပးျခင္းႏွင့္အတူ အျမင့္ဆုံးေသာဘုရားသခင္ကုိ ခ်ီးမြမ္းျမြက္ဆို ေသာေၾကာင့္ အာၿဗံသည္ ရွာလင္မင္းႀကီးကုိ တုိက္ပြဲမွ သိမ္းယူရရွိေသာပစၥည္းမ်ားမွ ဆယ္ဖုိ႔တစ္ဖုိ႔ကုိ ေပးလွဴ ခဲ့သည္။ (ကမၻာ  ၁၄း၁၇-၂၀)။

စိတ္ထားလွၾကသူမ်ား (ရွမာရိစိတ္ဓါတ္)

ေလ့လာရန္က်မ္းခ်က္ ။           ။ လုကာ (၁၀း၂၅-၃၇)

                  ဤေလာကတြင္ လူအခ်င္းခ်င္း တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး အဆင့္အတန္းခ်င္း ကြာျခားမႈရွိၾကသည္။ ခ်စ္သာေသာသူမ်ား သာ၍ခ်မ္းသာၿပီး၊ ဆင္းရဲေသာသူမ်ား ကုန္းေကာက္စရာမရွိေအာင္ ဆင္းရဲၾကသည္။ တစ္ဖက္တြင္ ပညာတတ္သူမ်ားက ဘြဲ႕ဒီဂရီ မေရတြက္ႏုိင္ေအာင္ မ်ားျပားေနသကဲ့သုိ႔ အျခားတစ္ဖက္ တြင္ ေသစာ၊ ရွင္စာပင္ မတတ္သူမ်ား ဒုနဲ႔ေဒးပင္ ရွိပါသည္။ အခ်ိဳ႕ မွာမူ လက္ညွိဳးညႊန္ ရာ ေရျဖစ္ေနသူမ်ားရွိၾကၿပီး မိမိေသာက္ေရအုိးပင္ ျဖည့္တင္းႏုိင္စြမ္း မရွိသူမ်ားလည္း ရွိေနသည္။ 

                 လူအခ်င္းခ်င္း ဘ၀အက်ိဳးေပးေၾကာင့္ အဆင့္အတန္း ကြာျခားမႈ၊ စြမ္းရည္ကြာျခားမႈမ်ား ရွိေလရာ ပစၥည္းရွိသူမ်ားက ပစၥည္းမဲ့သူအေပၚတြင္ လည္းေကာင္း၊ ပညာတတ္သူက ပညာမဲ့သူ အေပၚ တြင္ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ လက္ညွိဳးညႊန္ရာေရျဖစ္သူက ဘာမွမရွိသူအေပၚ ကုိယ္ခ်င္းစာတရား မထားႏုိင္ ဘဲ ႏုိင္ထက္ျပဳ မည္ဆုိပါက ဤေလာကသည္ မ်ားစြာအက်ည္းတန္ ေနမည္ျဖစ္သည္။ ထုိေၾကာင့္ ေလာက ႀကီး တစ္ခုလုံး ၿငိမ္းခ်မ္းၿပီး သာယာဖုိ႔ဆုိလွ်င္ လူတုိင္း ကုိယ္ခ်င္းစာတရား လက္ကုိင္ ထားရန္ လုိအပ္သည္။ 

                    ကုိယ္ခ်င္းစာတရား ဆုိသည္မွာ လူတစ္ေယာက္သည္ အျခားသူတစ္ေယာက္ အေပၚ ျပဳမူေျပာဆုိ ဆက္ဆံရာတြင္ ထုိသူအား အျခားသူတစ္ေယာက္အေပၚ မျပဳမိေစရန္ ေစာင့္ထိန္းရန္ လုိအပ္သည္။ ထုိသုိ႔ျပဳလုပ္ျခင္းသည္ ကုိယ္ခ်င္းစာတရားအား က်င့္သုံးရာ ေရာက္ေပသည္။ လူတုိင္း ကုိယ္ခ်င္းစာတရား လက္ကုိင္ထားမည္ ဆုိပါက ဤေလာကႀကီးသည္ မုခ်ပင္ သာယာလွပ လာမည္ျဖစ္ သည္။ သခင္ေယရႈကုိယ္တုိင္ “သင္တုိ႔သည္ ကုိယ္၌ သူတစ္ပါးျပဳေစလုိသည့္အတုိင္း သူတစ္ပါး ၌ ျပဳၾကေလာ့။ ဤပညတ္ကား ပညတိၱက်မ္းႏွင့္ အနာဂတၱိက်မ္း တုိ႔၏ အခ်ဳပ္အျခာပင္ ျဖစ္သတည္း” (မ ၇း၁၂) ဟု မိန္႔ေတာ္မူခဲ့သည္။

မ်က္ေမွာက္ေခတ္ လူငယ္မ်ားရင္ဆုိင္ေနရေသာ ကုိယ္က်င့္တရားဆုိင္ရာ စိန္ေခၚမႈမ်ား

               ကမၻာေပၚတြင္ ခရစ္ယာန္လူငယ္မ်ား၏ သာသနာ့ လႈပ္ရွားမႈမ်ားသည္ (၁၆)ရာစု အသင္းေတာ္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး ေခတ္မွ စတင္ခဲ့ ပါသည္။ ယင္းလႈပ္ရွားမႈ မ်ားအနက္ ႏွစ္ျခင္းလူငယ္ လႈပ္ရွားမႈမ်ား၏ အစျပဳရာ ျဖစ္ေသာ ႀကိဳစားျခင္းအသင္း လႈပ္ရွားမႈမ်ားကုိ ၁၈၈၁ခု၊ ေဖေဖၚ၀ါရီ (၂)ရက္ေန႔ တြင္ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု ပုိ႔လင္း မိန္းနယ္ ဝဲလစ္တန္အသင္းေတာ္မွ ေပၚေပါက္လာၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံ သုိ႔ ႏွစ္ျခင္းလူငယ္ လႈပ္ရွားမႈ အသြင္ျဖင့္ ၁၈၈၈ခုတြင္ ေရာက္ရွိလာ ခဲ့ပါသည္။ ၁၉၅၅ခုႏွစ္တြင္ ႀကိဳးစားျခင္း အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ကုိ ဖြဲ႕စည္းျပီး အဖြဲ႕ခ်ဳပ္လူငယ္လုပ္ငန္းမ်ားကုိ အရွိန္အဟုန္တုိးျမွင့္ လုပ္ေဆာင္ ခဲ့ပါသည္။ 

                ယခုအခါ ျမန္မာႏုိင္ငံ၌ ႏွစ္ျခင္းလူငယ္လႈပ္ရွားမႈ စတင္ခဲ့သည္မွာ ႏွစ္ (၁၀၀)ေက်ာ္ လာခဲ့သည့္ အျပင္ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္လူငယ္ လႈပ္ရွားမႈစတင္ခဲ့သည္မွာလည္း ႏွစ္(၅၀) ေက်ာ္လာခဲ့ၿပီ ျဖစ္ပါသည္။ ယခုအခါ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္၀င္ အသင္းေတာ္ အသီးသီး၌ အခ်ိဳ႕ အသင္းေတာ္လူငယ္လုပ္ငန္းမ်ားသည္ ႀကိဳးစားျခင္း အဖြဲ႕အသြင္ျဖင့္ က်န္ရွိေနေသးေသာ္လည္း အခ်ိဳ႕ အသင္းေတာ္မ်ားတြင္မူ ဌာနအသြင္အျဖစ္ လည္းေကာင္း၊ လူငယ္အဖြဲ႕အသြင္အျဖစ္ လည္ေကာင္း အသြင္ေျပာင္းေနၾကၿပီ ျဖစ္သည္။

                  မည္သည့္ အသြင္သ႑ာန္အျဖစ္ ရွိေစကာမူ ယေန႔အသင္ေတာ္တြင္ ရွိလူငယ္လႈပ္ရွားမႈမ်ား သည္ က်ဆင္းမႈမ်ားႏွင့္ ရင္ဆုိင္ေနရ ပါသည္။ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္၀င္ အသင္ေတာ္မ်ားရွိ လူငယ္၀တ္ျပဳစည္းေ၀း မ်ားတြင္ လူငယ္မ်ား ပါဝင္မႈ နည္းပါးလာျခင္း၊ အခ်ိဳ႕အသင္းေတာ္မ်ားတြင္ လူငယ္လႈပ္ရွားမႈမ်ား ေပ်ာက္ ကြယ္သြားျခင္း၊ အသင္းေတာ္လုပ္ငန္းမ်ား ၌ လူငယ္မ်ား ပါ၀င္မႈအား က်ဆင္းသြားျခင္းမ်ား ေတြ႕ရပါသည္။

ေယာရႈ၏ ေခါင္းေဆာင္မႈ

             ခရစ္ယာန္လူငယ္ေခါင္းေဆာင္ မ်ားအတြက္ သိေကာင္းစရာ တစ္ရပ္အျဖစ္ “ေယာရႈ၏ ေခါင္းေဆာင္မႈ” ကုိ တင္ျပလုိပါသည္။ ဣသေရလသမုိင္း ကုိျပန္ၾကည့္ ေသာအခါ ေမာေရွသည္ ဣသေရလ လူမ်ိဳး မ်ားကုိ အဲဂုတၳဳ ျပည္မွ ကယ္ထုတ္လာခဲ့သည္။ ထုိသူတုိ႔ထဲတြင္ ေယာရႈလည္း ပါ၀င္ခဲ့ ပါသည္။ ေယာရႈ၏ ငယ္နာမည္မွာ ေဟာေရွ (ေတာ ၁၃း၈) ျဖစ္ပါသည္။ ေယာရႈသည္ ေမာေရွ အားကုိး ရ ေသာ ငယ္ရြယ္သည့္ လက္ေထာက္တစ္ဦး ျဖစ္ပါသည္။ ယေန႔အသင္းေတာ္နဲ႕ သာသနာ့ လုပ္ငန္း မ်ားအတြက္လည္း အသက္ႀကီးေသာ ေခါင္းေဆာင္မ်ားသည္ ယုံၾကည္စိတ္ခ်ရေသာ လူငယ္ေခါင္းေဆာင္ မ်ားကုိ လုိလားေမွ်ာ္လင့္ ၾကပါသည္။ သုိ႔ျဖစ္၍ ေမာေရွသည္ မိမိတာ၀န္ ၿပီးဆုံးလု နီးေသာအခါ ေယာရႈအား တာ၀န္မ်ားကို လႊဲအပ္ေပး ခဲ့ပါသည္။ ေယာရႈသည္ လူမ်ိဳးေတာ္ကုိ ဆက္လက္ ဦးေဆာင္၍ ခါနန္ျပည္ကုိ ဝင္ေရာက္သိမ္းပုိက္ၿပီး အမ်ိဳးအႏြယ္ အသီးသီးတုိ႔အား အေမြခြဲေ၀ ေပးခဲ့ပါသည္။

                   ေယာရႈသည္ ေအာင္ျမင္ေသာ ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္ ျဖစ္ခဲ့ပါသည္။ ေအာင္ျမင္မႈ ရခဲ့သည့္ အေၾကာင္းရင္းမ်ားကုိ ေအာက္ပါအတုိင္း တင္ျပလုိပါသည္။

The Teaching of Jesus

ခရစ္ေတာ္၏ သြန္သင္ခ်က္မ်ား

                   သခင္ေယရႈခရစ္ေတာ္ကုိ သင္ၾကားပုိ႔ခ်ေပးေသာ ပုဂၢိဳလ္ ဆရာႀကီးတစ္ပါးအျဖစ္တစ္ကမၻာ လုံးက အသိအမွတ္ျပဳ ၾကသည္။ အမွန္စင္စစ္ ဆရာတစ္ပါးအျဖစ္သာမကဘဲ သူသည္ တရားေဟာ ဆရာတစ္ပါး၊ လူနာမ်ားကို ေဆးကုသေပးေသာ ဆရာ၀န္တစ္ဦးႏွင့္ နတ္ဆုိးမ်ားကုိ ႏွင္ထုတ္ေပးေသာ ပုဂၢိဳလ္ တစ္ဦးလည္းျဖစ္သည္။ သူ႔ကုိ ယုံၾကည္၍ ေနာက္ေတာ္သုိ႔ လုိက္ေသာသူမ်ားအတြက္မူ ခရစ္ေတာ္ သည္ ကယ္တင္ရွင္တစ္ပါး ျဖစ္ပါသည္။

               သင္ၾကားေပးသူ ဆရာတစ္ဦးအျဖစ္ ၾကည္ညိဳမည္ဆုိလွ်င္ သူသြန္သင္ေပးေသာ အရာမ်ားကုိ ကြင္းကြင္းကြက္ကြက္ ေပၚလြင္ေအာင္ တန္ခုိးအာဏာႏွင့္ ေဟာေျပာေလ့ရွိသည္ကုိ ေတြ႕ရပါသည္။ (မာ ၁း၂၂) ထုိေခတ္ ထုိအခါက  ယုဒဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္မ်ားက သခင္ေယရႈုကုိ ဆရာတစ္ဦးအေနျဖင့္ လက္ခံသည္သာမက သူ၏ၾသဇာအာဏာကုိ အံတုဖက္ၿပိဳ္င္မႈ မျပဳ ၾကပါ။ သခင္ေယရႈ အမႈေတာ္ စတင္ေဆာင္ရြက္ေသာ အခ်ိန္တြင္ သက္ေတာ္အားျဖင့္ (၃၀)ႏွစ္ ခန္႔သာ ရွိပါေသးသည္။ (လု ၃း၂၃)။ 

သခင္ေယရႈ၏ သြန္သင္ျခင္း နည္းလမ္းဗ်ဴ ဟာမ်ား

                 သခင္ေယရႈသည္ ဧ၀ံေဂလိတရားေတာ္ကုိ ေဟာေျပာ သြန္သင္ဖုိ႔ရန္ ယုဒျပည္ႏွင့္ ဂါလိလဲ ျပည္နယ္ေက်းလက္ ေတာရြာမ်ားသုိ႔ လွည့္လည္သြားသည္။ သူ၏ ေဟာျပာခ်က္ကုိ ၾကားနာရေသာ သူမ်ားက အလြန္သေဘာက် ၾကပါသည္။ ယုဒဘာသာ၌ ပညာရွိ ရဗိၺဆရာ မ်ားကဲ့သုိ႔ သခင္ေယရႈသည္ သာမန္ဂုဏ္အဂၤါရပ္ မ်ားကုိသာျပသႏုိင္ သည္သာမက ထူးျခားေသာ လကၡဏာရပ္မ်ား ကုိလည္း ထုတ္ေဖာ္ျပသႏုိင္ ပါသည္။

ဘုိးေဘးမ်ား၏ ယုံၾကည္ျခင္း

                    “ယုံၾကည္ျခင္း” ဟူေသာစကားလုံးႏွင့္ပတ္သက္၍ အဓိပၸာယ္ အမ်ိဳးမ်ိဳးေကာက္ ယူ ႏုိင္ပါသည္။ သမၼာက်မ္းစာကုိ ေရးသားျပဳစုရာတြင္ စာေရးဆ၇ာမ်ားသည္ ယုံၾကည္ျခင္း ကုိ ရႈေထာင့္ တမ်ိဳးတည္းျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ ရႈေထာင့္အမ်ိဳးမ်ိဳး မွ လည္းေကာင္း  ေဖာ္ျပၾကသည္ကုိ ေလ့လာ ႏုိင္ပါသည္။ သမၼာက်မ္းစာတြင္ ယုံၾကည္သူမ်ား (အမ်ိဳးသမီး၊ အမ်ိဳးသား) တုိ႔၏ သမုိင္းျဖစ္စဥ္ ေျမာက္ျမား စြာတုိ႔ကုိ ေတြ႕ရပါသည္။ ထုိပုဂၢိဳလ္ ေမျမာက္မ်ားစြာတုိ႔ အနက္မွ ပုဂၢိဴလ္ အနည္းငယ္တုိ႔ ၏  ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကုိ ယုံၾကည္ျခင္းႏွင့္ ယုံၾကည္ပုံ ယုံၾကည္နည္းမ်ား ကုိ ေဖာ္ျပအပ္ပါသည္။ 

အာၿဗဟံ     (ယုံၾကည္ျခင္း၏ ဖခင္)

(ေဟၿဗဲ ၁၁း၈-၁၀၊ ၁၇၊ ကမၻာ ၁၂၊ ေရာမ ၄း၁-၃၊ ဂလာတိ ၃း၆-၉)

                  ဓမၼေဟာင္းက်မ္း၊ ဓမၼသစ္က်မ္းတုိ႔တြင္ အာျဗဟံ၏ ယုံၾကည္ျခင္းကုိ ထိပ္တန္းတြင္ ေဖာ္ျပ ထားသည္။ ရွင္ေပါလု ေရးသားျပဳစုေသာ က်မ္းစာေစာင္မ်ားတြင္မူ အာျဗဟံသည္ စစ္မွန္ေသာ ယုံၾကည္ျခင္း ကုိ ကုိယ္စားျပဳသည္ ဟု ေဖာ္ျပသည္။ အာျဗဟံ၏ ယုံၾကည္ျခင္း ကုိ ေအာက္ပါရႈေထာင့္မ်ားျဖင့္ ေလ့လာႏုိင္ပါသည္။

သခင္ေယရႈ၏ ကုိယ္ရည္ကုိယ္ေသြး ၅

အေပါင္းအသင္းဆန္႔၍ လူကုိျမတ္ႏုိးတတ္ေသာပုဂၢိဳလ္

     

                 ေယရႈသည္ လူအစုအေ၀းကုိေရွာင္၍ ရေသ့တစ္ပါးကဲ့သုိ႔ တရားက်င့္ေနသူ မဟုတ္ပါ။ သူသည္ အေပါင္းအေဖာ္မ်ား အေပၚတြင္ အမွီျပဳ ျခင္း၊ တမန္ေတာ္ မ်ား ေရြးေကာက္ခဲ့ျခင္း အေပၚ၌ ေပၚလြင္ ေနသည္။ (မာကု ၃း၁၄)၊။ ကုိယ္ေတာ္သည္ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ေပါင္းသင္း ဆက္ဆံျခင္း ကုိ ႏွစ္သက္ျမတ္ႏုိးသည္။ (လု ၅း၃၃၊ မသဲ ၁၁း၁၉)။ ယုဒလူမ်ိဳးမ်ား နည္းတူ ကုိယ္ေတာ္သည္ ကေလးသူငယ္မ်ားကုိ အေရးႀကီးသည္ဟု ယူဆပါသည္။ ေကာင္းကင္ႏုိင္ငံ၏ စံျပႏုိင္ငံသားမ်ားအျဖစ္ ခ်ီးျမွင့္ေျမွာက္စားခဲ့သည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ ဆုိေသာ္ ကေလးငယ္တုိ႔သည္ ငယ္ရြယ္ႏုနယ္ျခင္း၊ အျခားသူကုိ မွီခုိအားကုိးျခင္း၊ စိတ္ႏွိိမ့္ခ်မႈရွိျခင္း အစရွိ ေသာ အရည္အခ်င္းမ်ားေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ 

                         ကုိယ္ေတာ္သည္ကေလးမ်ားအေပၚ သဘာ၀က်က် ျမင္တတ္၍ ထုိကေလးသူငယ္ မ်ားကုိ စိတ္ဓာတ္ခုိင္မာေသာ ဣသေရလလူမ်ိဳ းမ်ားႏွင့္ ႏႈိင္းယွဥ္ထားသည္။ (လု ၇း၃၁-၃၅၊ မ ၁၁း၁၆-၁၉)။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ ကေလးငယ္မ်ားသည္ တစ္ခါတစ္ရံ အခ်င္းခ်င္းစိတ္ေကာက္ တတ္၍ နားေထာင္ရန္ျငင္းဆုိ တတ္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း ေယရႈသည္ ကေလးသူငယ္မ်ား အေပၚ၌ အလြန္ေကာင္းေသာ စိတ္သေဘာထား ရွိသည္။

လွဴ ဒန္းတတ္ရန္ သြန္သင္ျခင္းခံရသည့္ အတုိင္း

               ကၽြန္မငယ္စဥ္ကမၾကာခဏ ၾကားဖူးသည္မွာ ကၽြန္မတုိ႔၏ အဘုိးသည္ ဆယ္ဘုိ႔တစ္ဘုိ႔ႏွင့္ အဦးသီးကုိ ဘုရားအတြက္ ေပးလွဴသည္တဲ့။ ကၽြန္မ အလုပ္၀င္သည့္အခါ ကၽြန္မဖခင္က ပထမဦးဆုံးရသည့္ လစာကုိ အသင္းေတာ္သုိ႔ အားလုံးေပးလွဴ ေစၿပီး၊ ထုိလအတြက္ စားေသာက္ရန္ ေငြပုိ႔ေပးခဲ့ပါသည္။ ဆယ္ဘုိ႔တစ္ဘုိ႔ကုိ အၿမဲေပးလွဴ ရန္ ႏႈိးေဆာ္ခဲ့ပါသည္။

                   တစ္ေန႔ အသင္းေတာ္တစ္ပါး၏ ၀တ္ျပဳ ကုိးကြယ္ျခင္း ေၾကညာခ်ိန္တြင္ ဆယ္ဘုိ႔တစ္ဘုိ႔ အလွဴေငြကုိ အသင္းေတာ္သုိ႔ မေပးဘဲ ေဆာက္လုပ္ေရး အေဆာက္အဦ သုိ႔ ေပးလွဴ ၾကရန္ အသင္းေတာ္ ေကာင္စီက ဆုံးျဖတ္ေၾကာင္း ေျပာၾကားေလသည္။ ကၽြန္မစိတ္ထဲမွာ မေက်လည္ပါ။ အသင္းေတာ္ အေဆာက္အဦအတြက္သည္ ကၽန္ဆယ္ဘို႔ ကုိးဘုိ႔ထဲမွ ေပးလွဴ ရမည္ဟု နားလည္ထားေသာ ေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။

                 ကၽြန္မသည္လည္း အဖသင္းအုပ္ဆရာႏွင့္ ေဆြးေႏြးေျပာဆုိ ေသာအခါ ဆယ္ဘုိ႔တစ္ဘုိ႔ပင္ မေပးလွဴ ၾကဘဲ အေဆာက္အဦအတြက္ ေငြလုိ၍ ဤသုိ႔ဆုံးျဖတ္ရျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း ရွင္းျပပါသည္။ ထုိျပင္ က်မ္းကုိးစာအုပ္၌ ပါေသာ ဆယ္ဘုိ႔တစ္ဘုိ႔ႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ က်မ္းခ်က္မ်ားကုိ ေထာက္ျပကာ ဆယ္ဘုိ႔ တစ္ဘုိ႔အလွဴကုိ မည္သုိ႔လွဴ ဒန္းသင့္သည္ကုိ ရွေဖြရာ အဘအိမ္ေတာ္၊ ေလ၀ိ၊ မိဘမဲ့ႏွင့္ မုဆုိးမမ်ား၊ သီခ်င္း သည္မ်ားအတြက္ ေပးလွဴ ရန္ ေဖာ္ျပထားေၾကာင္း သိရေလသည္။ ထုိျပင္ ဆယ္ဘုိ႔တစ္ဘုိ႔မက လွဴ ဒန္းရန္ က်မ္းစာက ေျပာေနသကဲ့သုိ႔ ခံစားရပါသည္။

အေမ

အေျချပဳ က်မ္း ။              ။ သုတၱံ ၃၁း၁၀၊ ဧဖက္ ၆း၁-၂

                ငယ္စဥ္က ေက်ာင္းေနစက သီဆုိေနက် ကဗ်ာတစ္ပုဒ္မွာ .......

      “သားသားႀကီးလာရင္  ဘာလုပ္မယ္

မိဘေက်းဇူး ျပန္ဆပ္မယ္

မိဘေက်းဇူး ဘယ္ေလာက္ႀကီး

ျမင့္မုိရ္ေတာင္ ေလာက္ႀကီး

ျမင့္မုိရ္ေတာင္ ဘယ္ေလာက္ႀကီး

 ေဟာဒီေလာက္  ႀကီး” ဟူ၍ျဖစ္သည္။

                သားသမီးမ်ားအတြက္ မိဘႏွစ္ပါး၏ ေက်းဇူးေမတၱာသည္ အလြန္ႀကီးမားေပသည္။ မိသားစုတြင္ သားသမီးမ်ားကုိ ေကၽြးေမြးျပဳစု ေစာင့္ေရွာက္ရန္ ဘုရာသခင္သည္ အလြန္အဖုိးတန္ေသာ မိဘသမ်ားကို ေပးထားသည္။

မိခင္၏ေမတၱာ

                မိခင္၏ျပဳစု ပ်ိဳးေထာင္မႈေၾကာင့္ ႀကီးထြားလာရသူ အဖုိ႔ မိခင္၏ေကာင္းျမတ္မႈ၊ ခ်စ္စရာ၊ ေလးစား ဂုဏ္ယူစရာမ်ားကုိ စကားအားျဖင့္ ေျပာျပရန္ႏွင့္ စာဖြဲ႕ေရးသားေဖာ္ျပလွ်င္ ကုန္ႏုိင္မည္ မဟုတ္ပါ။ အျခားအေၾကြးမ်ားကို ဆပ္ႏုိင္သူက ဆပ္ႏုိင္မည္။ အေမ့ေက်းဇူးမ်ားကုိ ဆပ္၍ကုန္ႏုိင္မည္ မဟုတ္ ပါ။ လူအမ်ိဳးမ်ိဳး ရွိသကဲ့သုိ႔ မိခင္မ်ားလည္း အမ်ိဳးမ်ိဳး ရွိၾကသည္။ အခ်ိဳ႕မိခင္မ်ားသည္ ဘ၀၏ခက္ခဲမႈ အေျခအေနအရ မိမိ၏ရင္ေသြး ကေလးကုိ ေမြးၿပီးသည္ႏွင့္ စြန္႔ပစ္ခဲ့သည္မ်ားကုိ မိခင္မပီသသူ၊ မိခင္စိတ္ မရွိသူမ်ားဟု အျပစ္တင္ၾကလိမ့္မည္။ မည္သုိ႔ပင္ျဖစ္ေစ မိခင္တုိင္းသည္ သားသမီးမ်ားအတြက္ ေမြးေက်းဇူး ရွင္မ်ား ျဖစ္သည္။

အေမ

အေမဆုိတာ သားသမီးေျပာတုိင္း ယုံတတ္တဲ့သူမ်ိဳး ပါလားေနာ္  (မိခင္မ်ားေန႔ကုိ ဂုဏ္ျပဳ လ်က္....)

သခင္ေယရႈ၏ ကုိယ္ရည္ကုိယ္ေသြး ၄

သခင္ေယရႈ၏ ထူးျခားေသာအမႈအရာႏွင့္ သြင္ျပင္လကၡဏာမ်ား

                   လူတစ္ဦးႏွင့္စပ္ဆုိင္ေသာ အရည္အေသြးတုိ႔မွာ ထုိသူ၏ ထူးျခားေသာအမူအရာႏွင့္ သြင္ျပင္ လကၡဏာ မ်ားတုိ႔ပင္ျဖစ္သည္။ ၎တုိ႔မွာ စိတ္လႈပ္ရွားျခင္းႏ်င့္ဆုိင္ေသာ အမူအရာမ်ား၊ က်င့္၀တ္ တရားႏွင့္ဆုိင္ေသာ အက်င့္စာရိတၳ မ်ား၊ ထက္ျမက္ေသာဥာဏ္ပညာႏွင့္ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံမႈမ်ား ျဖစ္ သည္။ ခရစ္ေတာ္သည္ အလြန္စိတ္အား တက္ၾကြသူတစ္ဦး ျဖစ္ၿပီး အလြန္ျဖတ္လတ္သူတစ္ဦးလည္း ျဖစ္ သည္။ ကုိယ္ေတာ္၏ စိတ္လႈပ္ရွားမႈမ်ားႏွင့္တကြ အေျပာအဆုိတုိ႔၌ လည္းေကာင္း၊ ျပန္လည္ေခ်ပ ေျပာ ဆုိျခင္းမ်ား၌ လည္းေကာင္း၊ ဥာဏ္ပညာ ထက္ျမက္မႈကုိ မ်ားစြာ ေတြ႕ရသည္။

                    ဧကန္စင္စစ္ သူသည္ အလြန္ထူးျခား၍ ျမင့္မားေသာ အဆင့္၌ ရပ္တည္လ်က္ရွိသည္။ သခင္ေယရႈ၏ ကုိယ္ရည္ကုိယ္ေသြး ႏွင့္ဆုိင္၍ ဆန္းစစ္ရာတြင္ အခက္အခဲ မ်ားစြာရွိသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ ဆုိေသာ္ ခရစ္ေတာ္၏ ကုိယ္ရည္ကုိယ္ေသြးႏွင့္ ဆုိင္၍ သခင္ေယရႈ၏ ႏႈတ္ထြက္ေတာ္ စကားမ်ားမွလည္း အစဦး ခရစ္ယာန္မ်ားက မိမိတုိ႔မွတ္မိ သတိရႏုိင္သမွ် တစ္ဆင့္ၿပီး တစ္ဆင့္ ေျပာၾကား ခ်က္မ်ားျဖစ္သည့္ အတြက္ေၾကာင့္ သခင္ေယရႈ၏ ကုိယ္ရည္ကုိယ္ေသြးကုိ ေ၀ဖန္သုံးသပ္ရာတြင္ အခက္အခဲ ရွိျခင္းျဖစ္သည္။ 

                 ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သည္ ေရွးဦးခရစ္ယာန္မ်ား ျမတ္ႏိုးလွစြာ မွတ္သားထားေသာ ကုိယ္ေတာ္၏ႏႈတ္ထြက္ စကားမ်ားအားျဖင့္ကုိယ္ေတာ္၏ အက်င့္စာရိတၳကုိ မွန္းဆႏုိင္သည္။ ကုိယ္ေတာ္၏ က်င့္၀တ္တရားႏွင့္ ဆုိင္ေသာ ခြန္အား၊သတၱိ၊ ဘာသာေရးႏွင့္ဆုိင္ေသာ ထုိးထြင္းအသိဥာဏ္ ႏွင့္ ကုိယ္ေတာ္၏ ပင္ကုိယ္ဥာဏ္ကုိ နက္နဲစြာ သိျမင္နားလည္၍ လူအေပါင္းတုိ႔အေပၚ၌ ထားရွိေသာ ေမတၱာ ေတာ္သည္ ယခုထက္တုိင္ ထင္ရွားေပၚလြင္လ်က္ရွိသည္။ ကုိယ္ေတာ္၌ သြက္လက္၍ ထူးျခားေပၚလြင္ေသာ အရည္အခ်င္း ရွိသည္။

သခင္ေယရႈ၏ ကုိယ္ရည္ကုိယ္ေသြး ၃

သခင္ေယရႈ၏ ကုိယ္ရည္ကုိယ္ေသြးႏွင့္ လူမႈေပါင္းသင္းဆက္ဆံမႈ

လူမႈေပါင္းသင္းဆက္ဆံမႈ

               လူမႈေပါင္းသင္းဆက္ဆံမႈႏွင့္ပတ္သက္၍ သခင္ေယရႈ၏ အစအဦး အသက္တာသည္ လူအမ်ိဳးမ်ိဳး၊ အဆင့္အတန္းအမ်ိဳးမ်ိဳးႏွင့္ ထိေတြ႕ေပါင္းသင္းျခင္း ရွိႏုိင္တာကုိ ကၽြႏု္ပ္တုိ႕မျငင္း ႏုိင္ပါ။ သခင္ေယရႈ၏ အသက္ရွင္ႀကီးထြားခဲ့ရသည့္ လူမႈပတ္၀န္းက်င္တြင္ ေန႔စဥ္အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္း လုပ္ငနး္ႏွင့္ဆုိင္၍ လူမႈေရး လုပ္ငန္းတြင္ လူတုိင္းႏွင့္ ထိေတြ႕ဆက္ဆံလ်က္ရွိေပမည္။ အိမ္ေထာင္မိသားစု ညီအစ္ကုိ ေမာင္ႏွမမ်ားႏွင့္ သာမက နာဇရက္ၿမိဳ႕ ပတ္၀န္းက်င္ေနရာ မ်ား၊ ပါလတိနျပည္အတြင္းရွိ လူမႈေရး နယ္ပယ္အထိ က်ယ္ျပန္႔စြာ လူမႈေရး ေပါင္းသင္းဆက္ဆံမႈ အေတြ႕အႀကံဳကုိ ရရွိသူဟူ၍ တုိးခ်ဲ႕ စဥ္းစားႏုိင္သည္။ 

               ထုိေၾကာင့္ အသက္(၁၂)ႏွစ္ ႏွင့္ (၃၀)န်စ္အၾကား ႏွစ္မ်ားတြင္ သခင္ေယရႈ မည္သုိ႔အသက္ရွင္ ေနထုိင္သြားလာ လႈပ္ရွားေနသနည္း ဟူေသာ ေမးခြန္းအေပၚ၌ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ သတိထား ဆင္ျခင္ႏုိင္သည့္ အခ်က္မွာ သခင္ေယရႈ၏ လူမႈေရးအေတြ႕အႀကံဳ သည္ နာဇရက္ၿမိဳ႕သား ေယရႈအျဖစ္ နာဇရက္ၿမဳိ႕ ၌သာ လူမႈေရးအေတြ႕အႀကံဳ ရွိသူ ဟူ၍ တစ္ထစ္ခ် မွတ္ယူ၍မရေပ။ ပါလတိနျပည္ အတြင္းရွိ လူမႈေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရး နယ္ပယ္အထိ ကုိယ္ေတာ္သည္ အေတြ႕အႀကံဳ ရွိႏုိင္ေၾကာင္း က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ စဥ္းစားရမည္။

                     အမ်ားအားျဖင့္ သခင္ေယရႈကုိ နာဇရက္ၿမိဳ႕သား ေယရႈဟူ၍ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ ေခၚေ၀ၚၾကသည္။ ဤသုိ႔ေခၚေ၀ၚရာတြင္ နာဇရက္ၿမိဳ႕သားသည္ ေတာေတာင္မ်ားႏွင့္ ဖုံးကြယ္၍ ေတာေတာင္မ်ားေနာက္တြင္ မထင္မရွား တည္ရွိေသာေနရာ အျဖစ္သတ္မွတ္ၿပီး သခင္ေယရႈကုိလည္း ထုိသုိ႔သတ္မွတ္ထားသည့္ ေနရာ၌သာ တုိးတက္ႀကီးထြား အသက္ရွင္သူဟူ၍ စဥ္းစားမိတတ္သည္။ အမွန္စင္စစ္ နာဇရက္ၿမိဳ႕သည္ ပတ္၀န္းက်င္အရပ္ေဒသမ်ားႏွင့္ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရး လြယ္ကူၿပီး ပတ္၀န္းက်င္ရွိ ၿမိဳ႕ရြာ မ်ားႏွင့္ အဆက္အသြယ္ရွိေသာ ၿမိဳ႕ျဖစ္သည္ ဟူ၍ကား မစဥ္းစားမိၾကေပ။ နာဇရက္ ၿမိဳ႕သည္ ဂါလိလဲျပည္နယ္တြင္ အႀကီးဆုံးျမိဳ႕ ျဖစ္သည္။ ရွက္ေဖာရိ (Seppharis) ႏွင့္ နာရီပုိင္းအတြင္း ေျခလ်င္ခရီးျဖင့္ ေရာက္ရွိႏုိင္ၿပီး ဂါလိလဲနယ္မွ ၾသဒနယ္သုိ႔ သြားရာလမ္းေပၚ၌ ရွိေသာ ေယဖက္မွ နာရီ၀က္အတြင္း ရွက္ေဖာရိၿမိဳ႕သုိ႔ ေရာက္ရွိႏုိင္သည္။ ထုိေၾကာင့္ နာဇရက္ၿမိဳ႕သည္ ပတ္၀န္းက်င္ရွိ ၿမိဳ႕ရြာမ်ားသုိ႔ လြယ္လြယ္ကူကူ သြားလာႏုိင္သည္ကုိ ေတြ႕ရသည္။

သခင္ေယရႈ၏ ကုိယ္ရည္ကုိယ္ေသြး ၂

သခင္ေယရႈ၏ မိသားစုအသက္တာႏွင့္ လူမႈေရးအသုိက္အ၀န္း

                    သခင္ေယရႈသည္ ဗက္လင္ၿမိဳ႕တြင္ ဖြားျမင္၍ နာဇရက္ၿမိဳ႕၌ ႀကီးျပင္းလာသည္ကုိ ရွင္မႆ    ဲ ႏွင့္ ရွင္လုကာ က်မ္းမ်ားတြင္ေဖာ္ျပ ထားေသာ္လည္း ရွင္မာကု ကမူ သခင္ေယရႈရဲ႕ေရွးဦးပုိင္း အသက္တာအေၾကာင္း ေဖာ္ျပထားျခင္း မရွိဘဲ အရြယ္ေရာက္သည့္ အခ်ိန္မွစ၍ ေဖာ္ျပခဲ့သည္။ ယေန႔ လူအမ်ား စိတ္၀င္တစ္စား ျဖစ္ေနသည့္ သခင္ေယရႈ၏ သေဘာထား၊ ရဳပ္သြင္ျပင္ႏွင့္ ဘ၀အေၾကာင္း အေတာ္ မ်ားမ်ားကုိ ခရစ္၀င္က်မ္းမ်ားက ခ်န္လွပ္ခဲ့ပါသည္။ သခင္ေယရႈ၏ ငယ္စဥ္ေတာင္ေက်း ကေလးဘ၀ႏွင့္ အိမ္ေနအသက္တာကုိ စိတ္၀င္စားမႈမရွိ (သုိ႔) အနည္းအက်ဥ္းမွ်သာ ေဖာ္ျပထားသည္။ ထုိျပင္ သခင္ေယရႈ၏ ပတ္၀န္းက်င္ အသုိက္အ၀န္း အေျခအေနမ်ားကုိလည္း ေဖာ္ျပထားျခင္းမရွိေပ။ ထုိေၾကာင့္ သခင္ေယရႈအသက္ရွင္ခဲ့ခ်ိန္ အေျခအေနမ်ားကုိ ျပန္၍ ေလ့လာသုံးသပ္ျခင္းသည္ သာလွ်င္ သခင္ေယရႈ၏ ဘ၀အသက္တာကုိ ခန္႔မွန္းပုံေဖာ္ရန္ အေထာက္အကူ ျပဳေပမည္။ ထုိေခတ္ အခါက စာေပ အေထာက္အထားမ်ားႏွင့္ သုေတသနျပဳ ေလ့လာသည့္အခါ ခရစ္သကၠရာဇ္ ပထမရာစု ႏွစ္မ်ားတြင္ ယုဒလူမ်ိဳးမ်ား အေၾကာင္း ပုိမုိသိနားလည္ လာရသည္။

                    ထုိအေထာက္အထားမ်ားမွ ေလ့လာေတြ႕ရွိေသာ မိသားစု၊ ပညာေရး၊ ေန႔စဥ္အသက္တာ ႏွင့္ စရုိက္မ်ား၊ ယုဒလူမ်ိဳးမ်ား၏ ဘာသာေရးအဖြဲ႕အစည္း (အဖြဲ႕အစည္း Institutions၊ ဂဳိုဏ္ဂဏ သင္းကြဲအုပ္စုမ်ား Sects ) ၊ ႏုိင္ငံေရးႏွင့္ စီးပြါးေရး၊ လူမႈေရးအဖြဲ႕အစည္းမ်ား၊ အစုိးရႏွင့္ ဗိမၼာန္ေတာ္၌ ေပးရေသာ အခြန္ေငြ၊ စသည္တုိ႔သည္ ပါလတိနျပည္၏ အေျခအေနကုိ တစ္စိတ္ တစ္ေဒသ ေဖာ္ျပျခင္း ျဖစ္၍ အေထြေထြ ဗဟုသုတ အေနျဖင့္ သိနားလည္လာရသည့္အျပင္ ထုိအသိ ပညာမွတစ္ဆင့္ သခင္ေယရႈ၏ အသက္တာႏွင့္ ပတ္၀န္းက်င္ အသုိက္အ၀န္းကုိ ဆက္စပ္ ေလ့လာႏုိ္င္ေပ သည္။ သုိ႔ေသာ္ သခင္ေယရႈအေၾကာင္းကုိ ျပည္စုံေအာင္ေဖာ္ျပ ႏုိင္ရန္ လုံေလာက္ေသာ အခ်က္အလက္ မ်ားကား မဟုတ္ေပ။

သခင္ေယ႐ႈ၏ ကုိယ္ရည္ကုိယ္ေသြး ၁

သခင္ေယ႐ႈ၏ ပင္ကုိယ္အရည္အေသြး

                ပင္ကုိယ္အရည္အေသြး ဟူေသာ ေ၀ါဟာရသည္ အဂၤလိပ္စကားလုံးမွအဓိပၸာယ္ ဖြင့္ဆုိျခင္း ျဖစ္သည္။ ပင္ကုိယ္အရည္အေသြး ဆုိသည့္ အဓိပၸာယ္မွာ လူပုဂၢိဳလ္ တစ္ဦး၏ ကုိယ္ပုိင္အရည္ အေသြးအားလုံးကုိ ဆုိလုိျခင္းျဖစ္သည္။ ကုိယ္ပုိင္အရည္အေသြးဆုိရာ၌ လူတုိငး္ပင္ကုိယ္ အသိဥာဏ္၊ စိတ္ ကူးလႈပ္ေဆာ္မႈ၊ စိတ္လႈပ္ရွားမႈ၊ အက်င့္လကၡဏာႏွင့္ လူမႈပတ္၀န္းက်င္ႏွင့္ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံ မႈမ်ား အားလုံးကုိ ၿခံငုံ၍ ဆုိလုိျခင္းျဖစ္သည္။ ထိုေၾကာင့္ လူပုဂၢိဳလ္ တစ္ဦးတြင္ သူ၏ကုိယ္ပုိင္အရည္အေသြး မ်ားသည္ အျခားပုဂၢိဳလ္ တစ္ဦးႏွင့္ လုံး၀မတူ တမူထူးျခားလ်က္၊ သီးျခားပုိင္ဆိုင္လ်က္ ရွိသည္ကုိ ေတြ႕ရသည္။

      လူပုဂၢိဳလ္တစ္ဦး ၏ ပင္ကုိယ္ အရည္အေသြးမ်ားသည္ (အထူး သျဖင့္) လူမႈပတ္၀န္း က်င္ ႏွင့္ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံရတြင္ ထင္ရွားစြာျပလာတတ္သည္ ကုိ ေတြ႔ရသည္။ ထုိေၾကာင့္ လူတုိင္း၏ ပင္ကုိယ္အရည္အေသြးကုိ ႀကိဳတင္ ထင္ရွားစြာသိျမင္လုိလွ်င္ ထုိပုဂၢိဳလ္ ကုိယ္တုိင္ပါ၀င္လ်က္ အသက္ရွင္ေသာ လူမႈ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရး အသက္တာကုိ ၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ သိရွိနားလည္ႏုိင္သည္။ ဥပမာေျပာရရင္ လူတစ္ဦးဦး၏ ပင္ကုိယ္အရည္အေသြးျဖစ္သည့္ အသိဥာဏ္၊ စိတ္ေနသေဘာထား၊ အက်င့္လကၡဏာ ရပ္မ်ားသည္ လူအခ်င္းခ်င္းေပါင္းသင္း ဆက္ဆံရာတြင္ ပတ္၀န္းက်င္ လူ႔အဖြဲ႕အစည္း၏ တုံ႕ျပန္မႈမ်ားေပၚေပါက္လာသည္။ ထုိတံု႕ျပန္မႈမ်ားမွာ လူအခ်င္းခ်င္း စိတ္၀င္စားမႈ၊ လူအခ်င္းခ်င္း တုိက္ခုိက္မႈ၊ မႏွစ္သက္ဖြယ္ျဖစ္မႈ၊ လူအခ်င္းခ်င္းဥေပကၡာျပဳျခင္း၊ ဂရုမစုိက္ျခင္း အစရွိေသာ တုံျပန္မႈမ်ား ပင္ျဖစ္သည္။ လူပုဂိၢဳလ္အခ်ိဳ႕သည္ မိမိစိတ္တြင္း၌ ရွိေသာ သေဘာထားမ်ားကုိ လူ႔ပတ္၀န္းက်င္ႏွင့္ ဆက္ဆံရာတြင္ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာဆုိလ်က္ သက္ရွင္လႈပ္ရွားတတ္သည္။ အခ်ိဳ႕မွာမူ အုံ႔ပုံးစိတ္ ဟု ေခၚေသာ မိမိစိတ္တြင္း၌ရွီေသာ စိတ္သေဘာထားကုိ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာဆုိဆက္ဆံျခင္း မရွိ။ အတြင္းစိတ္၌ ၿမိဳသိမ့္ၿပီး လူမႈပတ္၀န္းက်င္ႏွင့္ တတ္ႏုိင္သမွ် ေ၀းေ၀းေရွာင္လ်က္ အသက္ရွင္ ေနထုိင္ လႈပ္ရွားမႈျပဳတတ္သည္။ အမ်ားအားျဖင့္ လူသားျဖစ္ေသာ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔၏အသက္ရွင္ မႈသည္ အထက္ေဖာ္ျပပါ ပြင့္လင္းေသာစိတ္ႏွင့္ အုံ႕ပုံးစိတ္ ႏွစ္ခုစလုံးကုိ ပုိင္ဆုိင္လ်က္ ပတ္၀န္းက်င္နွင့္ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံ အသက္ ရွင္တတ္သည္ကုိ ေတြ႕ရသည္။