ခရစ္စမတ္ပြဲေတာ္ကုိ က်င္းပလ်က္ ႏွစ္သစ္သုိ႔ ကူးေျပာင္းရာကာလသုိ႔ တစ္ဖန္ ေရာက္ရွိလာ ၾကပါၿပီ။ ကုန္လြန္ခဲ့ေသာႏွစ္တြင္ မည္သုိ႔ေသာ တုိးတက္ေျပာင္းလဲမႈမ်ိဳးကုိ ေတြ႕ရွိခဲ့ရပါသနည္း။ အထူးသျဖင့္ ခရစ္ယာန္တစ္ဦး အေနျဖင့္ ခရစ္ေတာ္၏ ေမတၱာကုိ ပုိမုိနားလည္လ်က္ ေက်းဇူးေတာ္၌ ႀကီးထြားသည့္ အရာတြင္ အေတာ္ပင္ ခရီးေရာက္ေနၿပီလား။ သည္လုိမွမဟုတ္ ႏွစ္ေတြသာ ၾကာေညာင္းသြားသည္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔သည္ ထူးမျခားနားပါပဲ။ မည္သည့္ေက်းဇူးမွလည္း မခံစားရပါလား ဟု ဆုိမည္ေလာ။ ဤသုိ႔ျဖစ္ေနပါက ေလာကသုိ႔ ေယရႈခရစ္ေတာ္ၾကြဆင္းလာျခင္း ႏွင့္ဆုိင္ေသာ ေက်းဇူးတရား အေၾကာင္းကုိ ပုိ၍သိရွိရန္ လုိအပ္ေနပါၿပီ။
ဘုရားသားေတာ္ လူ႔ဘ၀ကုိ ခံယူခဲ့သည္မွာ ေလာကတြင္ မင္းလုပ္အုပ္ခ်ဳပ္ရန္ မဟုတ္ေၾကာင္း ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ သိၾကပါသည္။ လူသားမ်ားကုိ အျပစ္မွကယ္တင္ရန္ ၾကြလာသည္ဆုိျခင္း ကုိလည္း ခရစ္ယာန္တုိင္း နားလည္ထားပါသည္။ သုိ႔ေသာ္ သည္မွ်ေလာက္ႏွင့္ ၿပီးျပတ္သြားသူက မ်ားပါ၏။ မည္သည့္အရာႏွင့္ တူေနသနည္းဆုိလွ်င္ အလြန္အဖုိးထုိက္သည့္ လက္ေဆာင္တစ္ခုကုိ ရေသာအခါ ေပ်ာ္ရသည္။ ေက်းဇူးတင္ရန္လည္း သတိရပါသည္။ သုိ႔ေသာ္ ေပးသူအေနျဖင့္ မည္သည့္အတုိင္းအတာ အထိ စြန္႔လႊတ္ခဲ့ရေၾကာင္းကုိ ေတာ့ သုံးသပ္ၾကည့္ရန္ ေမ့ေနေသာအခါ ရွိပါသည္။ အကယ္၍ ေပးသူသည္ ရွိသမွ်ကုိ ေပးအပ္ခဲ့ရပါလွ်င္ ထုိေက်းဇူးကုိ ေလ်ာ္ကန္စြာ တုံျပန္ရပါမည္။
ေလာကသုိ႔ သခင္ခရစ္ေတာ္ ၾကြဆင္းလာရသည့္ အေၾကာင္းရင္းကုိ ကမၻာဦးက်မ္း၏ အစမွာပင္ အရိပ္အျမြက္ ေဖာ္ျပေပးခဲ့ပါသည္။ (ကမၻာ ၃း၁၅)။ တကယ္ေတာ့က်မ္းစာတစ္အုပ္လုံးသည္ သူ၏ အေၾကာင္းသာ ျဖစ္ပါ၏။ (ေယာ ၅း၃၉)။ အာၿဗံဟံအား ထာ၀ရဘုရားက ဣဇက္အား ယဇ္ပူေဇာ္ခုိင္းျခင္း သည္ သူ၏ သားေတာ္အား ယဇ္ေကာင္အျဖစ္ ေပးအပ္မည့္ စီမံကိန္း၏ ေရွ႕ေျပးနိမိတ္ျဖစ္ပါသည္။ မီးေျမြ အကုိက္ခံရသည့္ ဣသေရလတုိ႔ကုိ အသက္ခ်မ္းသာေစရန္ ဘုရားသခင္ျပင္ဆင္ေပးခဲ့ေသာ ေၾကး၀ါေျမြ သည္လည္း ကားတုိင္၌ ေျမွာက္ထားျခင္းခံရမည့္ ခရစ္ေတာ္ကုိ ႀကိဳတင္ ေဖာ္ျပေပးျခင္း ျဖစ္သည္။ (ေတာ ၂၁း၉၊ ေယာ ၁၂း၃၂)။ ပႆခါ သုိးသူငယ္သည္လည္း သခင္ေယရႈပင္ ျဖစ္သည္။ (ထြက္ ၁၂း၂၁-၂၃)။ သည္နိမိတ္ေျပးမ်ားက ခမည္းေတာ္ႏွင့္ သားေတာ္ႏွစ္ဦး၏ ေပးဆပ္ရမည့္ အတုိင္းအတာကုိ ေဖာ္ျပေပး ခဲ့ပါသည္။ ကယ္တင္ျခင္း ဆုေက်းဇူးသည္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔၏ စိတ္ကူးႏုိင္သည္ ထက္ပင္ တန္ုဖုိးႀကီးပါ၏
သတင္းစာ၊ တီဗီြႏွင့္ အင္တာနက္မွာ လာေသာ သတင္းမ်ားတြင္ အျပစ္မဲ့သူမ်ားကုိ ဓားစံခံ အျဖစ္ႏွင့္ အသုံးခ်ေနသည့္ ျဖစ္ရပ္မ်ား၊ ျပန္ေပးဆြဲမႈမ်ားႏွင့္ ကၽြဲႏွစ္ေကာင္ခတ္သည့္ ၾကားမွ ေျမစာပင္ ျဖစ္ရသူတုိ႔ အေၾကာင္းကုိ ေန႔စဥ္ႏွင့္အမွ် ရွိေနပါသည္။ မဆုိင္ဘဲႏွင့္ အသတ္ခံၾကရသည္။ ပဋိပကၡထဲ မပါဘဲႏွင့္ ပစ္မွတ္ျဖစ္ေနၾကရသည္။ အလြန္မုိက္မဲ၍ သူရဲေဘာေၾကာင္ေသာ လုပ္ရပ္မ်ား ျဖစ္ပါ၏။ ဤသုိ႔ ျပဳေနျခင္းျဖင့္ မိမိတုိ႔ရည္မွန္းခ်က္ျပည့္စုံမည္ဟု ဘာသာေရးအစြန္းေရာက္ သူမ်ားႏွင့္ အႀကမ္းဖက္သမား မ်ားက ထင္ေနၾကသည္။
သမၼာက်မ္းစာထဲတြင္ ဓားစာခံျပဳျခင္း ခံရသူ ႏွစ္ဦးအေၾကာင္း ပါရွိပါသည္။ ပထမက ဣသေရလ လူမ်ိဳး တစ္ႏွစ္တာအတြင္း က်ဴးလြန္ခဲ့ေသာ ဒုစရုိက္မ်ားအတြက္ ဓားစာခံရေသာ ဆိတ္ျဖစ္ပါသည္။ အျပစ္ အားလုံးကုိ သူ၏ဦးေခါင္းေပၚတင္လ်က္ လူသူႏွင့္ေ၀းရာ ေတာထဲသုိ႔ ယူေဆာင္သြားေစသည့္ လုပ္ရပ္ကုိ (၀တ္ျပဳ ၁၆း၂၁) ၌ ေတြ႕ရွိရပါမည္။ ထုိေၾကာင့္ မဆီမဆုိင္ႏွင့္ ၾကား၀င္ခံရေသာသူကုိ Scapegoat ဟု ေခၚျခင္း ျဖစ္သည္။ ဒုတိယ ဓားစာခံကေတာ့ ဘုရားကုိယ္တုိင္ပင္ ျဖစ္ပါသည္။ ဓမၼေဟာင္းေခတ္မွ ဓားစာခံ ဆိတ္သည္ ဓမၼသစ္ကာလ၏ ဓားစာခံျဖစ္ေသာ သခင္ေယရႈ၏ ေရွ႕ေျပးနိမိတ္ပင္ ျဖစ္ပါ၏။
ယေန႔ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ အဓိကထားၿပီး စဥ္းစားရမည့္ အခ်က္သည္ ခရစ္ေတာ္ေပးဆပ္ခဲ့ရသည့္ အတုိင္းအတာ အေၾကာင္းျဖစ္ပါသည္။ သူကုိ မည္သူကမွ အတင္းအဓမၼ မေစခုိင္းခဲ့ပါ။ ခုိင္း၍လည္း မရပါ။ လူသားမ်ားကုိ သနားေသာေၾကာင့္ ဓားစာခံအျဖစ္ ၀င္ေရာက္လ်က္ ခံယူခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔၏ အျပစ္ အားလုံးအတြက္ သူကေခါင္းခံခဲ့ပါသည္။ ေဟရွာ ၅၃း၆)။ ထုိေၾကာင့္ သခင္ေယရႈကုိ ေတြ႕ေတြ႕ခ်င္းပင္ ဤေလာက၏ အျပစ္ကုိ ေဆာင္ယူသြားေသာ ဘုရားသခင္၏ သုိးသူငယ္ဟု ႏွစ္ျခင္းဆရာ ေယာဟန္က ေၾကြးေၾကာ္ခဲ့သည္။ (ေယာ ၁း၂၉)။ အတိတ္၊ ပစၥဳပၸန္၊ အနာဂတ္မွ လူသားအားလုံး၏ အျပစ္ေၾကြးကုိ ထမ္းလ်က္ ကရာနီကုန္းသုိ႔ သြားရသည္မွာ မည္မွ်ခက္ခဲပါမည္နည္း။ သူထမ္းခဲ့ရသည့္ ကားတုိင္သည္ အဘယ္မွ် ေလးလံမည္ကုိ စဥ္းစားၾကည့္ပါ။ တစ္ညလုံးႏွင့္ ေနာက္ေန႔၀က္အထိ အႀကိမ္ႀကိမ္ ရုိက္ႏွက္စစ္ေဆးျခင္းကုိ ခံၿပီးမွ ကားတုိင္ကုိ ထမ္းခုိင္းပါသည္။ ေရတစ္ခြက္ပင္ တုိက္မည္မဟုတ္ပါ။ ကားတုိင္တြင္ရုိက္ထားေသာ အခါ၌ပင္ ျပက္ရယ္ ျပဳၾကပါေသးသည္။ သားေတာ္ ယခုကဲ့သုိ႔ ခံစားေနရစဥ္တြင္ ဘာမွမလုပ္ဘဲ ထုိင္ၾကည့္ေနရေသာ ခမည္းေတာ္ဘုရားကုိလည္း ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ မေမ့သင့္ပါ။ (မသဲ ၂၇း၄၆)
ထုိအျပင္ ဤကဲ့သုိ႔ ခံရသည္မွာ သူ႔ကုိခ်စ္ေသာသူမ်ားအတြက္ပင္ မဟုတ္ပါ။ သူ၏ ေမတၱာႏွင့္ ေက်းဇူးတရားကုိ ျငင္းပယ္၍ တံေတြးေထြး၊ ပါးရုိက္၊ ေစာ္ကားလ်က္ ကားတုိင္၌ ရုိက္ထားပါဟု ေတာင္းဆုိသည့္ သူမ်ားအဖုိ႔ပင္ ျဖစ္ပါ၏။ လူေတြက ယခုကဲ့သုိ႔ တုံျပန္မည္ ျဖစ္ေၾကာင္းကုိလည္း ႀကိဳတင္တြက္ခ်က္ ထားၿပီးျဖစ္သည္။ စဥ္းစားၾကည့္ပါ။ ကားတုိင္တြင္ အေသခံရန္ ဘုရားက မည္သည့္ျပင္ဆင္မႈမွ လုပ္ရန္မလုိပါ။ သည္ေလာကက သူ႔ကုိ အေသသတ္မည္ဆုိျခင္းကုိ က်ိန္းေသ သိထားခဲ့ပါသည္။ ထုိေၾကာင့္ ဘုရားကုိ ဓားစာခံအျဖစ္ ေစေသာသူသည္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ အျပစ္သားမ်ားပါပင္။
မိမိအတြက္ သခင္ေယရႈႏွင့္ အဖဘုရားသခင္တုိ႔က မည္မွ် ေပးဆပ္ခဲ့ရသည့္ အေၾကာင္းကုိ မၾကာခဏ စဥ္းစားလ်က္ အသက္ရွင္သြားပါ။ အထူးသျဖင့္ အျပစ္လုပ္မိသည့္အခါတုိင္း သတိရပါ။ သည္ႏွစ္တြင္ ခရစ္ေတာ္ကုိ ပုိခ်စ္မည္ဟုသႏိၷဌာန္ ခ်ထားၿပီးၿပီလား။ သူ၏ ေမတၱာ၌ ခုိလႈံလ်က္ ေက်းဇူးေတာ္ကုိ တစ္ေန႔ၿပီးတစ္ေန႔ ပုိမုိခံစားရသည့္ အသက္တာကုိ ရယူၾကပါ။ သည္အသက္တာကုိ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ ရရွိရန္ ဘုရားက ဓားစာခံ ျဖစ္ခဲ့ရသည္ မဟုတ္လား။
Dr. ေဖျမတ္၀င္း
No comments:
Post a Comment