ၿဖိဳရန္ခက္ခဲေသာၿမိဳရုိးႀကီးမ်ား

ၿဖိဳရန္ခက္ခဲေသာၿမိဳရုိးႀကီးမ်ား
ေဒါက္တာေဖျမတ္၀င္း

                    လူတုိင္း၌အရိုးစြဲေနေသာအေလ့အထမ်ားရွိၾကသည္။        ထုိအထဲတြင္  မေကာင္းသည့္ဓေလ့
မ်ားက  ေကာင္းသည္ထက္ပုိမ်ားပါသည္။   ကၽြႏု္ပ္တုိ႕၏ေနထုိင္သြားလာလုပ္ကုိင္     ႀကံစည္ေတြးေခၚမွဳမ်ား
ကုိ  အေလ့အထမ်ားက  လႊမ္းမုိးထားပါသည္။    ထုိလႊမ္းမုိးမွဳေအာက္၌ရွိေသာ  အေျခအေန၊  အျဖစ္အပ်က္
တစ္ခုႏွင့္ေတြ႕တုိင္း  ပုံေသတုံျပန္လွ်က္  ရွိၾကသည္။
                  ကေလးဘ၀တုန္းက   ေခြး၀ုိင္းကုိက္ခံရဖူးေသာသူသည္  ေခြကုိျမင္တုိင္း      သကၤာမကင္းသည့္
စိတ္ျဖင့္ၾကည့္ပါမည္။  သည္အတုိင္းပဲ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သည္       လူတစ္ေယာက္ကုိ      အထင္ေသးသြားၿပီဆုိလွ်င္
ထုိသူဘာပဲလုပ္လုပ္  အေကာင္းမျမင္ေတာ့ပါ။  လြန္ခဲ့ေသာအခ်ိန္က စုေဆာင္းရရွိခဲ့ေသာ  ခံစားခ်က္မ်ားက
လက္ရွိအေျခအေနကုိလႊမ္းမုိးပါသည္။        သည္လုိတမင္တကာလုပ္ယူတာမဟုတ္ဘဲ  ယင္းအေတြ႕အႀကံဳ
အေပၚအေျခခံၿပီး  အလုိေလ်ာက္တုံျပန္မွဳကုိ        အေလ့အထဟုဆုိပါသည္။   ကၽြႏ္ုပ္တုိ႔၏စိတ္ထဲ  မွားယြင္း
ေသာခံစားခ်က္ႏွင့္      ယုံၾကည္ခ်က္မ်ား    အျမစ္တြယ္သြားေသာအခါ မွားယြင္းစြာပဲ တုံ႕ျပန္နုိင္ၾကပါသည္။
အေကာင္းဘက္က  စဥ္းစားအေျဖရွာျခင္းမျပဳႏိုင္ရန္          ထုိလြဲမွားေသာအစြဲမ်ားက  ၿမိဳ႕ရုိးမ်ားသဖြယ္ဟန္႔
တားလွ်က္ရွိသည္။

                    ၂ေကာ ၁၀း၄ တြင္     ပါရွိေသာ ၿမိဳ႕ရုိးမ်ားသည္ စာတန္
မာရ္နတ္က  ကၽြႏု္ပ္တုိ႔အထဲတြင္          အခုိင္အမာတပ္စြဲထားေသာ
ေနရာမ်ားကုိ   ဆုိလုိျခင္းျဖစ္သည္။      အဂၤလိပ္လုိ       Strongholds
အင္အားႀကီးေသာခံတပ္မ်ား  ဟု    အဓိပၸါယ္ေဖာ္ညြန္းထားပါသည္။
မမွန္မကန္ သည့္သေဘာထား၊    အျမင္၊ခံယူခ်က္မ်ားသည္ အေလ့
အထအဆင့္       သုိ႔ေရာက္လာေသာအခါ    ၿဖိဳဖ်က္ရန္ခက္ခဲသည့္
ရန္သူ၏ခံတပ္မ်ားျဖစ္လာပါ၏။

                     အေလ့အထတစ္ခုျဖစ္ေပၚရန္  အခ်ိန္ယူရသည္။        ထပ္ခါတလဲလဲျဖစ္ေပၚရန္လုိအပ္သည္။
အျပစ္တစ္ခုကုိ ထပ္ခါတလဲလဲ လုပ္မိေသာအခါ           အေလ့အထျဖစ္သြားသည္။  မုသာစကားကုိၾကိမ္ဖန္
မ်ားစြာၾကားရေသာအခါ  အမွန္ျဖစ္သြားသည္။       သည္လုိနည္းျဖင့္  လူတုိ႔သည္မိမိကုိယ္ကုိလည္းေကာင္း၊
သူတစ္ပါးကုိလည္းေကာင္း       လွည့္စားလွ်က္ရွိပါသည္။    သုိ႔ေသာ္စာတန္က  ဒီထက္ပုိ၍ လိမၼာပါးနပ္ပါ၏
အဘယ္ခါမွ်        ေျဗာင္မလိမ္ပါဟု  အမွားထဲကုိအမွန္ေရာ၍     လိမ္တတ္ပါသည္။  သူသည္မုသာတြင္က်င္
လည္သည့္   မုသာ၏အဘမဟုတ္ပါလား။ (ေယာ ၈း၄၄) ။         စာတန္၏လိမ္လည္လွည့္ျဖားမွဳေပၚအေျခခံ
၍ ျဖစ္ေပၚလာေသာ  အေလ့အထမ်ားစြာရွိသည္။       ဒီအထဲတြင္စုိးရိမ္ပူပန္   တတ္သည့္အေလ့အထသည္
ကၽြႏ္ုပ္တုိ႔တုိက္ဖ်က္ရမည့္  အက်င့္ဆုိးတစ္ခုပါပဲ။
              ေလာကတြင္မေၾကာက္တတ္ေသာသူ၊        မစုိးရိမ္မပူပန္တတ္ေသာသူ      မရွိပါ။    ခရစ္ေတာ္ပင္
လက္၀ါးကပ္တုိင္လမ္းကုိေလွ်ာက္ရန္ေၾကာက္ခဲ့သည္။   အေလ့အထတစ္ခုအျဖစ္  စုိးရိမ္ေနရသည့္အသက္
တာကုိ  မည္သူမွ်လုိလားမည္  မထင္ပါ။        ဤသုိ႔ဆုိလွ်င္  ကၽြႏ္ုပ္တုိ႕သည္    ဆင္းရဲဒုကၡႏွင့္ရင္ဆုိင္ရတုိင္း
ဘုရားသခင္ကုိ        ယုံၾကည္ကုိးစားရမည့္အစား  ခုိကုိးရာမဲ့ကဲ့သုိ႔  အဘယ္ေၾကာင့္တုံ႕ျပန္ေနၾကပါသနည္း။
ျပႆနာျဖစ္သည္ႏွင့္      ဦးစြာပင္ျဖစ္ေပၚလာႏုိင္သည့္အဆုိးဆုံးအေျခအေန   ကုိခ်က္ခ်င္းေတြး၍ ေၾကာက္
လန္႔တုန္လွဳပ္မိသည္။       ၿပီးေတာ့    အားကုိးအားထားရွာေသာအခါ  ဘုရားက  ေနာက္ဆုံးဦးစားေပးေနရာ
တြင္ရွိပါသည္။  ျပႆနာျဖစ္သည္ႏွင့္    ဘုရားသခင္ကုိသတိရၿပီး  ဆုေတာင္းတတ္သည့္အေလ့ ကၽြန္ေတာ္
တုိ႔အမ်ားစုတြင္ရွိပါသလား။        ျပႆနာအရြယ္အစား ပမာဏကုိ  မွန္ကန္စြာသုံးသပ္ႏုိင္ျခင္းမရွိပဲ  လုိအပ္
သည္ထက္ပုိ၍  စုိးရိမ္ပူပန္  ေနတတ္သည္။
                     အဘယ္ေၾကာင့္  ဤစုိးရိမ္ပူပန္ျခင္းဆုိသည့္     အေလ့အထကုိ  ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ခံစားေနရပါသနည္။
ယေန႔စဥ္းစားရန္အခ်ိန္  တန္ပါၿပီ။
                    ကၽြႏုပ္တုိ႔ေနထုိင္လွ်က္ရွိေသာ   ကမၻာႀကီးသည္စာတန္၏အုပ္စုိးမွဳေအာက္တြင္ရွိသည့္အတြက္
မေကာင္းမွဳအနိဌာရုံမ်ားကုိ   ေန႔စဥ္ပုိ၍ျမင္ေတြ႕ေနရပါသည္။    ထုိေၾကာင့္အေကာင္းထက္ မေကာင္းရလဒ္
ကုိပုိ၍  ေမွ်ာ္မွန္းရန္လြယ္ကူပါ၏။     သုိ႔ေသာ္အဓိက  က်သည္အေၾကာင္းရင္းက  စာတန္၏လိမ္လည္လွည့္
ျဖားမွဳသာျဖစ္သည္။
                   ဘုရားသခင္က ကၽြႏ္ုပ္တုိ႔အလုိဆႏၵထက္       သူလုပ္လုိေသာအရာကုိ    အၿမဲဦးစားေပးပါသည္
ဟု  စာတန္ကအၿမဲေျပာပါသည္။        ထုိစြပ္စြဲခ်က္ကုိ  ကၽြႏ္ုပ္တုိ႔ကယုံၾကည္ေသာေၾကာင့္  ျပႆနာႏွင့္ေတြ႕
တုိင္း  ပူပင္ေသာက  ေရာက္ေနၾကရပါသည္။       ထာ၀ရဘုရားသည္   ဘုရားတကာတုိ႔ထက္လည္းေကာင္း
ဘုရင္တကာတုိ႔ထက္လည္းေကာင္းႀကီးျမတ္ေတာ္မူ၏ (ဗ်ာ ၁၇း၁၄) ။  စၾက၀ဌာကုိ  မိမိအလုိေတာ္အတုိင္း
အုပ္စုိးေသာသူျဖစ္ပါ၏။        ေလာကီသားအားလုံးလုိက္နာရမည့္  ပညတ္ကုိေပးၿပီး၊  လူတုိင္းကုိတရားစီရင္
မည့္သူျဖစ္ပါသည္။  သုိ႔ေသာ္ကၽြႏုပ္တုိ႔၏    အဘလည္းျဖစ္သည္။ (မႆဲ ၆း၉)။        ကၽြႏ္ုပ္တုိ႕ကုိသားသမီး
ကဲ့သုိ႕ သနားစုံမက္တတ္ေသာအဘ၊      ကၽြႏ္ုပ္တုိ႔သည္ေျမမွဳန္႕ျဖစ္ေၾကာင္း  ေအာက္ေမ့ေတာ္မူေသာအဘ
ျဖစ္ပါ၏။ (ဆာ ၁၀၃း၁၃-၁၄)။   ကၽြႏ္ုပ္တုိ႕ကုိ  မည္မွ်ခ်စ္ေၾကာင္း  သခင္ေယ႐ႈ၏ကားတုိင္ေတာ္က  အေသ
ခံခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္။         ကၽြႏ္ုပ္တုိ႔သည္ ဒုကၡေရာက္ေသာအခါ    ဘုရားကုိ မယုံၾကည္ႏုိင္၍မဟုတ္ပါ။  ဘုရားရွိ
ေၾကာင္းယုံၾကည္ပါသည္။       သုိ႔ေသာ္ဘုရားက         တကယ္လုပ္ေပးမည္ဟု  မယုံၾကည္ၾကပါ။  ဘုရားကုိ
မယုံျခင္းမဟုတ္။  ဘုရား၏ေမတၱာေစတနာႏွင့္  ေကာင္းျမတ္ျခင္းကုိ  မယုံၾကည္ႏုိင္ျခင္းပင္ျဖစ္သည္။
             ကၽြႏ္ုပ္တုိ႔၏    ယုံၾကည္ျခင္းႏွင့္ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းသည္        ဘုရားသခင္၏ေမတၱာႏွင့္     ကရုဏာေတာ္
အေပၚတြင္အေျခမခံလွ်င္     အျခားမည္သည့္အရာကိုမွ်       အားကုိးအားထားျပဳႏုိင္မည္မဟုတ္ပါ။    ဘုရား
သခင္ကသူမွန္ရာကုိလုပ္မည္။       ေကာင္းသည္ဟုထင္ရာကုိအၿမဲ      လုပ္မည္ဟုဆုိလွ်င္  အဘယ္ေၾကာင့္
ေတာင္းၾကေလာ့။ေတာင္းလွ်င္ရမည္ဟု        ကတိေပးပါသနည္း။       သားကမုန္႕ကုိေတာင္းလွ်င္  အဘက
ေက်ာက္တုံးကုိေပးမည္ေလာဟုပင္         ခရစ္ေတာ္ကုိယ္တုိင္ေျပာခဲ့ပါသည္။  (မႆဲ ၇း၇-၉) ။       ထာ၀ရ
ဘုရား၌ေမြ႔ေလ်ာ္ျခင္းရွိၾကေလာ့။          သုိ႔ျပဳလွ်င္စိတ္ႏွလုံးအလုိျပည့္စုံရေသာ အခြင့္ကုိ  ေပးမည္ဟု  ကတိ
ျပဳထားပါသည္။ (ဆာ ၃၇း၄) ။       မိမိသားေတာ္ကုိပင္မႏွေျမာဘဲ        ငါတုိ႔အဘုိ႔  စြန္႔ေတာ္မူေသာသူသည္
  ခပ္သိမ္းေသာအရာကုိ  မေပးဘဲ     အဘယ္သုိ႔ေနေတာ္မူမည္နည္း  ဟု      ရွင္ေပါလုကေ မးခြန္းထုတ္ခဲ့ပါ
သည္။ (ေရာ ၈း၃၂) ။
                  ဘုရားသခင္၏ခရစ္ေတာ္၌  ထားရွိေသာ  ခ်စ္ျခင္းေမတၱာေတာ္သည္   ကၽြႏ္ုပ္တုိ႔ယုံၾကည္ျခင္း၏
အေျခခံအုပ္ျမစ္ျဖစ္သည္။    ထုိေမတၱာႏွင့္ေက်းဇူးေတာ္ကုိ  မယုံဘဲ  အသက္ရွင္လုိ႔မရပါ။  အသက္တာတြင္
ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းမရွိႏုိင္ပါ။  (ဆာလံ၂၇း၁၃)တြင္        I had fainted unless I had believed to see the goodness
of the Lord  in the Land of the Living ဟု    အဂၤလိပ္လုိေရးထားသည္ကုိ  ပုိ၍သေဘာက်မိသည္။ ဘုရား
သခင္၏ေကာင္းျမတ္ျခင္းကုိ  ယုံၾကည္စိတ္ခ်ႏုိင္မွသာ  ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သည္  ေသာက   ကင္းေ၀းေသာ  အသက္
တာကုိရရွိႏုိင္ၾကမည္ျဖစ္သည္။
                  ယုံၾကည္ခ်က္ျဖင့္  စုိးရိမ္ပူပန္ျခင္းဆုိသည့္       ရန္သူတည္ေဆာက္     ထားေသာ  ၿမိဳ႕ရုိးႀကီးကုိ
ၿဖိဳဖ်က္ၾကပါစုိ႔။

                                                                       ေဒါက္တာေဖျမတ္၀င္း