မဖိတ္ေခၚထားသည့္ ဧည့္သည္မ်ား

              အိမ္တြင္ေမြးေန႔ပြဲ၊ ခရစ္စမတ္ပြဲ .... စသည္တုိ႔ကုိ က်င္းပေသာအခါ ခင္မင္ ရင္းႏွီးသူမ်ားကုိ ဖိတ္ၾကားၾကပါသည္။ သူစိမ္းတစ္ရံစာေတြကုိေတာ့ ဖိတ္ေခၚေလ့မရွိပါ။ သုိ႔ရာတြင္ တစ္ခါတေလမွာ သူတုိ႔ လည္းပါလာ တတ္ပါသည္။ ထုိ႔အျပင္ အလြန္ရင္းႏွီးသည့္ သူငယ္ခ်င္းႏွင့္ ေဆြမ်ိဳးမ်ားက မဖိတ္ေခၚပဲ ေရာက္လာၾကပါေသးသည္။ သည္လုိေရာက္လာသည့္ အခါမ်ိဳးတြင္ ၀မ္းသာပီတိ ျဖစ္ရပါသည္။

             ႀကီးက်ယ္ခမ္းနားေသာ ပြဲမ်ားကုိ ဖိတ္စာမပါလွ်င္ သြားလုိ႔မရပါ။ယခုလုိ ျပဳရသည္မွာ လုံၿခံဳေရးအတြက္ သာမက ထုိင္ခုံကုိ အတိအက် ထားရွိေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။ သည္လုိပြဲေတြကုိ မတက္ေရာက္ႏုိင္သည့္အခါ အခ်ိန္မီ အေၾကာင္းၾကားရပါသည္။ ထုိအခါမ်ိဳးတြင္ RSVP ဟု ေရးထားပါသည္။ ျပင္သစ္လုိ “ေက်းဇူးျပဳ၍ အေၾကာင္းျပန္ပါ” ဟု ဆုိလုိပါ၏။

                 လြန္ခဲ့ေသာႏွစ္ေပါင္း ႏွစ္ေထာင္ေက်ာ္က မထင္ရွားသည့္ ေတာၿမိဳ႕ေလး တစ္ၿမိဳ႕တြင္ ေမြးေန႔

ပြဲငယ္ေလးတစ္ခုက်င္းပခဲ့ပါသည္။ ဘုရင္တကာတုိ႔၏ ဘုရင္ ေမြးဖြားေသာ္လည္း အခမ္းအနားကုိ နန္းေတာ္တြင္ မဟုတ္ဘဲ ႏြားတင္းကုပ္တြင္ က်င္းပပါသည္။ ေမြးေန႔ရွင္၏ မိဘေတြက ဆင္းရဲေသာေၾကာင့္ မည္သည့္ အစားအေသာက္ႏွင့္မွ် ဧည့္ခံေကၽြးေမြးႏုိင္ျခင္း မရွိပါ။ ဖိတ္ေခၚျခင္း ခံရေသာသူေတြကလည္း အနည္းငယ္သာ ရွိၿပီး လယ္ကြင္းထဲက သုိးထိန္းေတြ ျဖစ္ပါ၏။ အျခားမည္သူ႔ကုိ အသိမေပးပါ။ သုိ႔ရာတြင္ မဖိတ္ေခၚပဲ ေရာက္ရွိသူမ်ား ရွိပါသည္။ အခ်ိန္မီေတာ့ မဟုတ္ပါ။ မုိင္တစ္ေထာင္ေက်ာ္ ေ၀းေသာအရပ္မွ လာရသည့္အတြက္ သုံးလမွ တစ္ႏွစ္အထိၾကာႏုိင္သည္ဟု ခန္႔မွန္းၾကပါသည္။ မာဂုပညာရွိမ်ား ျဖစ္ပါသည္။ ေမြးမည့္ေနရာႏွင့္ ေန႔ရက္ကုိလည္း အတိအက် မသိၾကပါ။ ေကာင္းကင္မွ ၾကယ္တစ္စင္းကုိ ၾကည့္ၿပီး စမ္းတ၀ါး၀ါးျဖင့္ လာေရာက္ခဲ့ၾကျခင္း ျဖစ္သည္။ (မ ၂း၁၁)

              ထုိေၾကာင့္ သူငယ္ကုိေမြးၿပီး အေတာ္ၾကာမွ ေရာက္ရွိလာၾကသည္။ ထုိအခ်ိန္သည္ (လု ၂း၃၉) ၌ ေဖာ္ျပထားေသာ သူငယ္ေတာ္ကုိ ပညတ္တရားအတုိင္း ဆက္ကပ္ၿပီးမွသာ ျဖစ္မည္ဟု မွန္းဆၾကသည္။ ဗက္လင္ၿမိဳ႕၌ပင္ မာဂုပညာရွိတုိ႔က သူငယ္ေတာ္ကုိ ဖူးျမင္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ သူတုိ႔သြားေရာက္ခဲ့သည့္ ေနရာသည္ (ရုပ္ပုံမ်ားတြင္ ေရးဆြဲထားသလုိ) ႏြားတင္းကုပ္ မျဖစ္ႏုိင္ပါ။ (မ ၂း၁၁) ၌ မယ္ေတာ္မာရိႏွင့္ သူငယ္ေတာ္ကုိ အိမ္မွာေတြ႕ျမင္သည္ဟု ေရးထားပါေသာေၾကာင့္ တင္းကုပ္မဟုတ္ပါ။ ေယာသပ္အေၾကာင္း မပါသည့္အတြက္ သူပင္ အိမ္၌ ရွိခ်င္မွရွိပါလိမ့္မည္။ ထုိ႔အျပင္ ေဟရုဒ္မင္းက ကေလးေတြကို သတ္ခုိင္းသည့္အခါ ႏုိ႔စုိ႔အရြယ္မ်ားသာမက (၂)ႏွစ္ေအာက္ ဟုဆုိသျဖင့္ သူငယ္ေတာ္သည္ ထုိအခ်ိန္၌ ေမြးကာစ မဟုတ္ေတာ့ေၾကာင္း သိႏုိင္ပါသည္။ (မ ၂း၁၆)

               သည္ရပ္ေ၀းမွ ဧည့္သည္ေတြအေၾကာင္းကုိ သမၼာက်မ္းစာတြင္ ေရးထားသည့္အတြက္ ဒ႑ာရီ မဟုတ္သည္မွာ ထင္ရွားပါသည္။ သုိ႔ရာတြင္ မည္သူေတြျဖစ္ၿပီး မည္သည့္ႏုိင္ငံမွ လာသည္ကုိ အတိအက် ေဖာ္ျပထားျခင္း မရွိပါ။ အေရွ႕အရပ္ဟု ဆုိေသာေၾကာင့္ ပါးရွား(ယခု အီရန္) ဗာဗုလုန္(အီရတ္)၊ အာေရဗ်(ေဆာ္ဒီ) ႏုိင္ငံတုိ႔မွ ဟု ခန္႔မွန္းၾကသည္။ အခ်ိဳက အိႏိၵယကုိပင္ ထည့္သြင္းထားပါသည္။ အခ်ိဳ႕ ကလည္း ဒံေယလေခတ္က ဗာဗုလုန္သုိ႔ ေခၚေဆာင္သြားျခင္း ခံရေသာ ယုဒလူမ်ိဳးမွ ဆင္းသက္လာ သူေတြ ျဖစ္ႏုိင္သည္ဟု ဆုိပါသည္။ သည္လုိျဖစ္ေနလွ်င္ ေမရွိယၾကြလာမည့္ အေၾကာင္းကုိ သူတုိ႔ သိေနၾကရပါမည္။ က်မ္းစာတြင္ေတာ့ ေမရွိယကုိ ရွာသည္ဟု မပါရွိပါ။

     သည္ပုဂၢိဳလ္မ်ားသည္ သာမန္လူေတြ မဟုတ္ပါ။ မာဂုပညာရွိ (Magi) ဆုိသည္မွာ ဂရိဘာသာျဖင့္ “ခြင့္ထူးခံ ဘုန္းေတာ္ႀကီး” ျဖစ္သည္။ Magic သည္လည္းထုိစကားမွပင္ ဆင္းသက္ခဲ့ပါသည္။ သည္ ပုဂၢိဳလ္ ေတြက ဒံေယလကဲ့သုိ႔ပင္ ဘုရင့္အတုိင္ပင္ခံမ်ား ျဖစ္ၾကပါသည္။ ဒံေယလ၏ ဘြဲ႔သည္ Rab-mag or Chief of Magi ျဖစ္ပါသည္။ နကၡတၱေဗဒ ပညာကုိ အထူးတတ္ကၽြမ္းၿပီး ဘာသာေရး၌သာမက တုိင္းျပည္ကုိ အုပ္ခ်ဳပ္ရာတြင္လည္း အေရးပါေသာသူမ်ား ျဖစ္ၿပီး ဘုရင္အသစ္ကုိ ေရြးခ်ယ္ရာတြင္ အခရာက်သည္ဟု ဆုိပါ၏။

            ထုိေၾကာင့္ ေယရုရွလင္ကုိ ေရာက္လာၿပီး ယခုဖြားျမင္ေသာ ယုဒရွင္ဘုရင္သည္ အဘယ္မွာ ရွိသနည္းဟု ေမးသည့္အခါ ေဟရုဒ္မင္းက အႀကီးအက်ယ္ လန္႔ျဖန္႔သြားပါသည္။ (မ ၂း၂)။ သူ႔ေနရာတြင္ အစားထုိးမည့္ဘုရင္အသစ္ကုိ လုိက္ရွာေနသည္ဟု ထင္သြားႏုိင္ပါသည္။ ေဟရုဒ္သည္ အာဏာကုိ အတုိင္းအထက္လြန္ မက္ေမာသူျဖစ္ၿပီး ရာထူးအာဏာအတြက္ မိမိ၏ သားခ်င္းမ်ားစြာကို သတ္ခဲ့ပါသည္။

             မာဂုပညာရွိတုိ႔သည္ အေၿခြအရံမ်ားစြာႏွင့္ လာခဲ့ၾကပါလိမ့္မည္။ထုိေၾကာင့္ပင္ ေယရုရွလင္ တစ္ၿမိဳ႕လုံး အုတ္အုတ္က်က္က်က္ ျဖစ္သြားပုံရပါသည္။ မာဂုပညာရွိ ဘယ္ႏွဦး လာေရာက္သည္ကုိ က်မ္းစာက ေျပာမထားပါ။ လက္ေဆာင္သုံးမ်ိဳးေပးေသာေၾကာင့္ သုံးေယာက္ျဖစ္သည္ဟု အမ်ားက ယူဆ ၾကပါသည္။ ဤျဖစ္ရပ္က ေနာက္ပုိင္းတြင္ ဒ႑ာရီႏွင့္ ေရာေထြးသြားၿပီး သူတုိ႔ကုိ နာမည္မ်ားႏွင့္ပင္ ေခၚဆုိလာ ၾကသည္။ Gaspar, Melchoir, Balthasar ဆုိသည့္ အမည္မ်ားကုိ အမ်ားဆုံး သုံးၾကသည္။ (၁၄)ရာစု ေရာက္ေတာ့ ပါးရွား၊ အာေရဗ်ႏွင့္ အိႏိၵယမွ ဘုရင္မ်ား အျဖစ္သုိ႔ ေရာက္ရွိသြားၾက ပါသည္။ ခရစ္စမတ္သီခ်င္းတြင္ အေရွ႕ျပည္မွ ရွင္ဘုရင္သုံးပါးဟု သီဆုိၾကသည္ မဟုတ္ပါလား။

               မာဂုပညာရွိေတြ အေၾကာင္းျပန္ေျပာင္းေျပာဆုိေနရေသာ ရည္ရြယ္ခ်က္ ရွိပါသည္။ သည္ျဖစ္ရပ္က ကယ္တင္ျခင္းႏွင့္ဆုိင္ေသာ အေရးႀကီးေသာ သင္ခန္းစာကုိ ေပးပါသည္။ ကယ္တင္ျခင္း သည္ မည္သည့္လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳး၊ မည့္သည့္လူတန္းစားတစ္ရပ္၏ မူပုိင္မွ မဟုတ္ေၾကာင္း ေဖာ္ျပေပးပါသည္။

              ဣသေရလလူမ်ိဳးေတြက ဘုရားရွင္ေရြးခ်ယ္ခဲ့သူမ်ား ျဖစ္သည့္အတြက္ သူတုိ႔သာ ကယ္တင္ျခင္း ရရွိသည္ဟု ယုံၾကည္ပါသည္။ သည္အထဲတြင္ ယဇ္ပေရာဟိတ္၊ က်မ္းျပဳဆရာႏွင့္ ဖာရိရွဲေတြက အဆုိးဆုံး ျဖစ္ပါသည္။ အျခားမည္သူေတြႏွင့္မွ် မထုိက္တန္ဘူးဟု ထင္ေနၾကပါသည္။ သုိ႔ရာတြင္ ကယ္တင္ရွင္ ေမြးဖြားေသာအခါ တကယ္ေရာက္ရွိသူေတြက သူတုိ႔မဟုတ္ဘဲ မာဂုပညာရွိေတြ ျဖစ္ၾကပါသည္။

              သုိးထိန္းသည္ လူ႔အသုိင္းအ၀ုိင္း၏ အနိမ့္က်ဆုံးေသာ သူတုိ႔ကုိ ကုိယ္စားျပဳသည္။ မာဂုေတြ ေရာက္ရွိလာျခင္း ျဖစ္ရပ္ကေတာ့ ဘုရားသခင္၏ႏုိင္ငံေတာ္သည္ မူလေရြးခ်ယ္ထားေသာ လူမ်ိဳးသာမက တစ္ပါးအမ်ိဳးသားမ်ား (ကၽြႏု္ပ္) တုိ႔ႏွင့္လည္း သက္ဆုိင္ေၾကာင္း မီးေမာင္းထိုးျပ ေပးပါသည္။ ထုိအျပင္ မည္သူမဆုိ ဘုရားကုိရွာလွ်င္ ေတြ႕မည့္အေၾကာင္း မည္မွ်ေ၀းလံလ်က္ အခ်ိန္ၾကာျမင့္ပါေစ ေနာက္မက် ေသးေၾကာင္းကုိ ေဖာ္ျပေပးပါသည္။  (ေယ ၂၉း၁၃)

                 (မ ၂၂း၁-၁၀) တြင္ မင္းသာ၏ မဂၤလာေဆာင္ပြဲကုိ တက္ေရာက္ရန္ ဖိတ္ၾကားထားသူေတြက ျငင္းဆန္ေသာေၾကာင့္ အျခားသူမ်ားကုိ ဖိတ္ေခၚရသည္ဟု ခရစ္ေတာ္ ဥပမာေပး၍ ေျပာသည္မွာလည္း ကယ္တင္ျခင္းသည္ လူတုိင္းအတြက္ ျဖစ္ေၾကာင္းကုိ ေဖာ္ျပေပးလုိေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါ၏။

           ေယရႈခရစ္ေတာ္ ၾကြလာသည္မွာ လူသားအားလုံးအဖုိ႔ ျဖစ္ပါသည္။ မည္သူမဆုိ သူထံ လာေရာက္ ႏုိင္ပါသည္။ အသက္စမ္းေရလုိသူတုိင္း မဆုိင္းမတြပဲ လာၾကရန္ အၿမဲ ဖိတ္ေခၚလ်က္ရွိ ပါသည္။ (ဗ်ာ ၂၂း၁၇၊ ေဟရွာ ၅၅း၁)

                                  ေဒါက္တာေဖျမတ္၀င္း