“အိမ္သုိ႔၀င္ေလေသာ္မယ္ေတာ္မာရိႏွင့္တကြ၊ သူငယ္ေတာ္ကုိေတြ႔ျမင္လွ်င္ ျပပ္၀ပ္၍
မိမိတုိ႔၏ဘ႑ာဥစၥာတုိ႔ကိုဖြင့္ၿပီးမွ ေလာ္ဗန္ႏွင့္မုရန္ဟူေသာ နံ႕သာမ်ိဳးကုိလည္းေကာင္း၊
ေရႊကုိလည္းေကာင္း ဆက္ကပ္ပူေဇာ္ၾက၏” မႆဲ (၂း၁၁)
ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သည္ မိမိခ်စ္ခင္ႏွ စ္သက္၍ အကၽြမ္းတ၀င္ခ်စ္ခင္ရင္းႏွီးေသာ မိတ္ေဆြမ်ားကုိ လက္ေဆာင္ေပးလုိၾကသည္။ လက္ေဆာင္ေပးျခင္းသည္ လူမႈအသုိင္းအ၀ုိင္းတြင္ အေရးပါေသာ
ဆက္သြယ္မႈတစ္ခု တစ္ခုပင္ျဖစ္သည္။ ေရွးအခါက ရွင္ဘုရင္မ်ားတုိ႔သည္ လက္ေဆာင္ပဏၰာမ်ား
အျပန္အလွန္ေပးျခင္းျဖင့္ တုိင္းႏုိင္ငံမ်ား၏ ဆက္ဆံေရးကုိခုိင္ခံ့ေစၾကသည္။
ထာ၀ရဘုရားသခင္သည္ အာဒံႏွင့္ဧ၀တုိ႔၏အျပစ္ေၾကာင့္ ၿပိဳကြဲေနေသာလူႏွင့္ဘုရားၾကား
ဆက္သြယ္မႈကုိ ျပန္လည္တည္ေဆာက္ရန္ အျပစ္သားမ်ားကုိကယ္တင္ရန္ အတြက္ မိမိ၏တစ္ပါးတည္း
ေသာသားေတာ္ ေယ႐ႈခရစ္ကုိ လက္ေဆာင္အသြင္ေပးကာ ကမၻာေလာကႀကီးထဲသုိ႔ ေစလႊတ္ခဲ့သည္။
(ေယာ ၃း၁၆)။ ဤအခ်က္သည္ ဘုရားသခင္၏လူသားမ်ားအေပၚတြင္ ထားရွိေသာမဟာေမတၱာပင္
ျဖစ္သည္။ ေလာကအျပစ္သားမ်ားကုိကယ္တင္ရန္ လူဇာတိခံကုိခံယူ၍ ေမြးဖြားခဲ့ေသာ သူငယ္ေတာ္
ေယ႐ႈခရစ္ေတာ္အား ပညာရွိသုံးပါး (The three wisemen ) မွ မိမိတုိ႔၌ရွိေသာ ေရႊ၊ ေလာဗန္၊ မုရန္
တည္းဟူေသာ နံ႔သာမ်ိဳးတုိ႔ကုိ လက္ေဆာင္အျဖစ္ေပးလွဴခဲ့ၾကပါသည္။
၁။ ေရႊ
ေရႊသည္လူသားတုိင္းအတြက္ အလြန္တန္ဖုိးရွိေသာ ရတနာတစ္မ်ိဳးပင္ျဖစ္သည္။ တန္ဖုိး
ႀကီးေသာေရႊကုိ ပညာရွိသုံးပါးအနက္ “Melchior“ အမည္ရွိေသာ ပညာရွိႀကီးက သူငယ္ေတာ္ေယ႐ႈ
အားေပးလွဴခဲ့ပါသည္။ “ William Barclay“ ၏ေဖာ္ျပခ်က္အရ ေရႊကုိေပးရျခင္း၏ပုံေဆာင္ခ်က္မွာ
သခင္ေယ႐ႈသည္ေလာက၏ ဘုရင္အျဖစ္ေမြးဖြားလာျခင္း (The man born to be King) ျဖစ္သည္။
ထုိအရွင္သည္ ကမၻာေပၚရွိ ဘုရင္တကာတုိ႔၏ဘုရင္၊ သခင္တကာတုိ႔၏သခင္ (King of kings, Lord
of lords) ျဖစ္သည္။
