၁။ ရုပ္နာမ္ေတြဟာမျမဲ၊ဆင္းရဲ၊အစုိးမရၾကလုိ႔လက္ခံႏုိင္ဖြယ္မရွိေသာဒုကၡတရားမ်ားသာ
ျဖစ္ျခင္း (ဒုကၡသစၥာ)
၂။ ရုပ္နာမ္ေတြကုိလုိခ်င္တပ္မက္ေသာတဏွာေၾကာင့္ဆင္းရဲျခင္း (သမုဒယသစၥာ)
၃။ ဆင္းရဲဒုကၡမရွိေသာအရာရွိျခင္း (နိေရာဓသစၥာ)
၄။ ဆင္းရဲဒုကၡ ကင္းၿငိမ္းေစေသာအက်င့္လမ္းစဥ္ရွိျခင္း (မဂၢသစၥာ)
အမွန္ကုိမသိျခင္း(အ၀ိဇၨာ)အေမွာင္ထုၿကီးကုိၿဖိဳခြင္းႏုိင္လွ်င္ထာ၀ရေအးၿငိမ္းခ်မ္းသာမႈႀကီးကုိေတြ႕
ျမင္ခံစားရမည္ဟုယုံၾကည္ၾကသည္။
သမၼာက်မ္းစာေတာ္ျမတ္ကုိၾကည့္ပါကကနဦးအာဒံႏွင့္ဧ၀တုိ႔သည္အ၀ိဇၨာတည္းဟူေသာအေမွာင္
ဖုံးလႊမ္းျခင္းျဖင့္မသိမႈအားႀကီးကာစာတန္မာရ္နတ္၏စကားကုိနားေယာင္၍ဘုရားကုိဘုရားလုိမထင္၊တရား
ကုိတရားလုိမထင္ေသာေၾကာင့္ပညတ္တရားေတာ္ကုိခ်ိဳးေဖာက္ရာမွအက်ိဳးဆက္တုိ႔သည္ကားထာ၀ရေသျခင္း
တရားတည္းဟူေသာအုိ၊နာ၊ေသျခင္းဘ၀ေရာက္ၾကရျခင္းျဖစ္သည္။
အမွန္တရား(သစၥာ)ကုိမသိျမင္ေသးသ၍ခ်မ္းသာျခင္းအစစ္ကုိမရႏုိင္ၾကျခင္းျဖစ္သည္။ေယာၤက်ား၊
မိန္းမ၊ပုဂၢဳိလ္ဆုိတာေတြဟာလဲတကယ္အျပစ္ကင္းတဲ့သူမရွိဘူးဆုိတာသိရွိခဲ့မည္ဆုိပါက။ လူ႔ဘ၀သည္
အေမွာင္ကမၻာထဲတြင္၀ဲလည္ေနစရာမလုိေတာ့ပါ။
တကယ္ရွိတာကရုပ္နဲ႕နာမ္ပါပဲလုိ႔ဥာဏ္ထဲမွာအျမင္ရွင္းသြားသူျဖစ္သည္။ထုိသူမ်ိဳးဟာငါဆုိတဲ့အတၱ
ကုိကာကြယ္ဖုိ႔ဘယ္လုိဒုစရုိက္ကုိမွက်ဴးလြန္ေတာ့မွာမဟုတ္ပါဘူး။ထုိသုိ႔ေသာသူသည္ခရစ္ေတာ္ဘုရားမိန္႔
ေတာ္မူေသာစကားမွာကလည္း “ငါသည္က်န္းမာေသာသူအတြက္ဤေလာကုိၾကြလာသည္မဟုတ္။အျပစ္
ရွိေသာသူတုိ႔ကုိကယ္တင္အံ့ေသာငွါၾကြလာေတာ္မူျခင္းျဖစ္သည္” ဆုိေသာစကားကမိမိအေျခအမွန္ကုိ
သိေသာသူမ်ားကုိဆုိလုိျခင္းျဖစ္သည္။
သမၼာက်မ္းစာေတာ္မွႏႈတ္ထြက္စကားေတာ္ကုိၾကည့္ပါကစစ္မွန္ေသာယုံၾကည္သူသည္ “သန္႔ရွင္း
ျခင္းပါရမီကုိရရွိျခင္း” ျဖစ္သည္။ထုိေၾကာင့္ထုိကဲ့သုိ႔ေသာ(ေသာတပန္)ပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးဟာဘယ္လုိနည္းနဲ႕မွ
အပယ္ငရဲသုိ႔မက်ႏုိင္ေတာ့ပါဘူး။ေနာက္ၿပီးသူ႔မွာအပယ္ငရဲကုိက်ေစႏုိင္ေသာအ၀ိဇၨာနဲ႕တဏွာတုိ႔အစြမ္းလဲ
ကုန္ခမ္းသြားလုိ႔ဗီဇအျပစ္နဲ႕ဒုစရုိက္အျပစ္ကံေတြဟာလည္းအ၀ိဇၨာနဲ႕တဏွာတုိ႔ရဲ႕ကူညီေထာက္ပံ့မႈမရၾက
ေတာ့လုိ႔ထုိသူကုိအပယ္ငရဲသုိ႔ဆြဲမခ်ႏုိင္ေတာ့ပါဘူး။ထုိယုံၾကည္သူတုိ႔၏ေရွ႕ဆက္ရမယ့္ဘ၀မွာအုိ၊နာ၊ေသ
ျခင္းကင္းရာထာ၀ရသုခခ်မ္းသာ သာရရွိႏုိင္ပါေတာ့သည္။
ဆယ္ျမဴ ရယ္ စုိးလြင္
No comments:
Post a Comment