“အေၾကာက္တရား”ဆုိတာလူ႔စိတ္ရဲ႕အစိတ္အပုိင္းတစ္ခုျဖစ္ပါတယ္။ေပ်ာ္ရႊင္တဲ့စိတ္၊၀မ္းနည္းတဲ့
စိတ္၊စုိးရိမ္တဲ့စိတ္၊ျဖစ္ခ်င္တဲ့စိတ္ စတဲ့စိတ္ေတြလုိ“ေၾကာက္စိတ္” ဟာလည္းလူတစ္ေယာက္ရဲ႕အသက္ရွင္မႈ
အတြက္အေရးပါတဲ့ခံစားမႈတစ္ခုပါ။ေၾကာက္စိတ္ဟာလူကုိတစ္စုံတစ္ခုကုိသတိနဲ႕လုပ္ဖုိ႔ေစ့ေဆာ္ေပးပါတယ္။
ေၾကာက္စိတ္ဟာတစ္ခါမွမလုပ္ဖူးတဲ့အလုပ္တစ္ခုကုိလုပ္ေတာ့မယ့္အခ်ိန္၊ကုိယ္မလုပ္ႏုိင္ဘူးထင္ရတဲ့ႀကီးမား
ေလးလံတဲ့အလုပ္တစ္မ်ိဳးမ်ိဳးကုိမျဖစ္မေနလုပ္ရေတာ့မယ့္အခ်ိန္၊ရုတ္တရက္ေမွ်ာ္လင့္မထားတဲ့အခက္အခဲ
တစ္ခုကုိရင္ဆုိင္ရေတာ့မယ့္အခ်ိန္မွာေပၚထြက္လာတတ္ပါတယ္။
ေၾကာက္စိတ္ဟာအျခားစိတ္ခံစားမႈေတြလုိပဲ“ဆင္ျခင္တုံတရား”ဆုိတဲ့ခၽြန္းနဲ႕ထိန္းအုပ္ဖုိ႔ေတာ့လုိမယ္
လုိ႔စိတ္ပညာရွင္မ်ားကဆုိပါတယ္။မဟုတ္ရင္လူ႔ဘ၀ကုိေကာင္းက်ိဳးထက္ဆုိးက်ိဳးကုိပုိၿပီးျဖစ္ေပၚေစပါသတဲ့။
ခရစ္ယာန္စကားနဲ့ေျပာရရင္“ဘုရားသခင္ရဲ႕အလုိေတာ္တည္းဟူေသာခၽြန္း”နဲ႕ေပါ့။ဘုရားသခင္ဟာေၾကာက္
စိတ္အလြန္အမင္းလႊမ္းမုိးေနတဲ့လူနဲ႕ဘာမွမလုပ္ႏုိင္ပါဘူး။
သခင္ေယရႈရဲ႕ေယရုရွလင္ၿမိဳ႕ေနာက္ဆုံးခရီးစဥ္ဟာသူရဲ႕တစ္ပည့္ေတာ္ေတြအတြက္ေမွ်ာ္လင့္
မထားတဲ့အိပ္မက္ဆုိးတစ္ခုကုိရုတ္တရက္ေတြ႕ဆုံလုိက္ရတာပါပဲ။သခင္ေယရႈရဲ႕တပည့္ေတာ္တမန္ေတာ္
မ်ားဟာအဲဒီအခ်ိန္မတုိင္မီအထိအိပ္မက္ကုိယ္စီႏွင့္သာသာယာယာပါပဲ။သခင္ေယရႈရဲ႕အံ့ၾသဖြယ္ရာနိမိတ္
လကၡဏာေတြ၊အ့ံခ်ီးဖြယ္ၾသ၀ါဒစကားေတြ၊ျပတ္သားလွတဲ့ဆုံးျဖတ္ခ်က္နဲ႕ရပ္တည္ခ်က္ေတြအေပၚလူထုက
ယုံၾကည္အားကုိးၿပီးေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးအသိအမွတ္ျပဳေနၾကခ်ိန္မွာတပည့္ေတာ္ေတြကလည္းသခင္ခုိင္းတာ
ေလးေတြကုိလုိက္လုပ္ရင္းေယရႈရဲ႕တပည့္ေတာ္ေတြရယ္လုိ႔မ်က္ႏွာပန္းပြင့္ေနခဲ့ၾကတာပါ။အဲဒီအခ်ိန္ကဆုိ
ေယရႈကသူ႕ရဲ႕ေနာက္ဆုံးခရီးကုိႀကိဳတင္ေျပာျပေနတာေတာင္ဘယ္သူကမွစိတ္မ၀င္စားၾကပါဘူး။
သုိ႔ေသာ္အျဖစ္ဆုိးကုိတကယ္ေတြ႕ႀကံဳလုိက္ရခ်ိန္မွာေတာ့တပည့္ေတာ္ေတြ႕ရဲ႕အိပ္မက္ေတြအား
လုံးတစ္စစီကြဲေၾကသြားရုံမက၊စိတ္ေတြပါကစဥ့္ကလ်ားျဖစ္ကုန္ပါေတာ့တယ္။အရင္တုန္းကသခင့္အနားမွာ
ေမာ္ၾကြားခဲ့ၾကတဲ့တပည့္ေတာ္ေတြဟာထြက္ေျပးသူကေျပး၊ကုိယ္လြတ္ရုန္းသူကရုန္း၊ပုန္းသူကပုန္းနဲ႕လူျမင္
မခံရဲတဲ့ဘ၀ကုိရုတ္ခ်ည္းေရာက္သြားပါေတာ့တယ္။ဘုရားသခင္အလုိေတာ္ကုိမသိေတာ့သလုိသခင္ခုိင္းတာ
ေတြလည္းဘယ္သူကမွမမွတ္မိၾကေတာ့ဘူး။
တပည့္ေတာ္ေတြ႕ရဲ႕အျဖစ္ကုိသခင္ေကာင္းေကာင္းသိပါတယ္။အရမ္းေၾကာက္လြန္းလုိ႔အိမ္တံခါးကုိ
ေစ့ေစ့ပိတ္ၿပီးသိမ္ငယ္ေနၾကတဲ့တပည့္ေတာ္ေတြဆီကုိထေျမာက္ၿပီးတဲ့ေန႔မွာပဲအေရာက္သြားခဲ့ပါတယ္။
ၿပီးေတာ့သူတုိ႔ရဲ႕ရင္ထဲက“ေၾကာက္စိတ္” ေတြကုိဖယ္ရွားေပးခဲ့ပါတယ္။ဒါဟာတစ္ႀကိမ္တည္းမဟုတ္ပါဘူး။
သခင္ဘုရားေကာင္းကင္ကုိခ်ီေဆာင္ျခင္းမခံရခင္အထိအဓိကလုပ္ခဲ့တဲ့အလုပ္ဟာဒီအလုပ္ပါပဲ။ဘာေၾကာင့္
လဲဆုိေတာ့“ေၾကာက္စိတ္”လႊမ္းမုိးေနတဲ့တပည့္ေတာ္ေတြရဲ႕အေျခအေနဟာခမည္းေတာ္ရဲ႕အလုိေတာ္
တည္းဟူေသာဘုရားသခင္ရဲ႕ႏုိင္ငံေတာ္ကုိတည္ေဆာက္ဖုိ႔ဘယ္လုိမွမျဖစ္ႏုိင္ဘူးဆုိတာကုိယ္ေတာ္သိလုိ႔
ပါပဲ။
ေၾကာက္ရြံေနတဲ့တပည့္ေတာ္ေတြဟာရွင္ျပန္ထေျမာက္တဲ့ခရစ္ေတာ္နဲ႕ေတြ႕တဲ့အခါေျပာင္းလဲသြား
ပါေတာ့တယ္။က်မ္းစာထဲမွာေတာ့သူတုိ႔ဟာထေျမာက္တဲ့သခင္နဲ႕ေတြ႕တဲ့အခါၿငိမ္သက္ျခင္းနဲ႕၀မ္းေျမာက္
ျခင္းကုိခံစားရတယ္လုိ႔ဆုိပါတယ္။တကယ္ေတာ့သခင္ေယရႈကသူ႕ရဲ႕တပည့္ေတာ္ေတြကုိသူလုပ္ခဲ့တဲ့အလုပ္
ကုိဆက္လုပ္ဖုိ႔တာ၀န္ေပးခဲ့တာပါ။အရင္တုန္းကအဲဒီအလုပ္ေတြကုိသခင္ေယရႈလုပ္ၿပီးသူတုိ႔ကေဘးကကူ
ေပးခဲ့တာပါ။အခုေတာ့သူတုိ႔ကိုယ္တုိင္လုပ္ၾကရေတာ့မွာပါ။သခင္ေယရႈေတြ႕ႀကံဳခဲ့ရတဲ့အႏၱရာယ္သူတုိ႔ေတြ႕
ၾကရေတာ့မွာပါ။
သူတုိ႔မေၾကာက္ၾကေတာ့ဘူးလား။ေၾကာက္မွာပါပဲ။သုိ႔ေသာ္သခင္ေယရႈရဲ႕ရွင္ျပန္ထေျမာက္ျခင္းက
သူတုိ႔ရဲ႕ေၾကာက္စိတ္ေတြကုိထိန္းခ်ဳပ္လုိက္တဲ့အခါသူတုိ႔လုပ္ရမယ့္အလုပ္၊သူတုိ႔ထမ္းရြက္ရမယ့္တာ၀န္ကုိ
ရွင္းရွင္းလင္းလင္းသိသြားၾကတဲ့အခါ၀မ္းေျမာက္ျခငး္ကုိခံစားၾကရတာပါ။
ယေန႔ႏွစ္ျခင္းအသင္းေတာ္မ်ားဟာျမန္မာျပည္သူေတြနဲ႕အတူအေၾကာက္တရားေအာက္မွရပ္တည္
ခဲ့ၾကရတာပါ။အသင္းေတာ္ေတြဟာအသင္းေတာ္တုိးတက္ေရး၊ရပ္တည္ေရးအတြက္ကုိအလြန္ရုန္းကန္ခဲ့ရ
ပါတယ္။တကယ္လုိ႔သာအသင္းေတာ္ေတြဟာသခင္ဘုရားရဲ႕ရွင္ျပန္ထေျမာက္ျခင္းကုိတပည့္ေတာ္ေတြလုိ
တကယ္ခံစားမိၾကမယ္ဆုိရင္ ............။
သိကၡာေတာ္ရဆရာဦးတင္ေမာင္ေရႊ
No comments:
Post a Comment