ဘုရားေက်ာင္းသြားျခင္းသည္အျပစ္ရွိႏုိင္ပါသလား

က်မ္းခ်က္ ။         ။  “ေဗသလၿမိဳ႕သုိ႔သြား၍ျပစ္မွားၾကေလာ့။ ဂိလဂါလၿမိဳ႕သုိ႕လည္း သြား၍ မ်ားစြာေသာ ျပစ္မွားျခင္းကုိ ျပဳၾကေလာ့။ နံနက္တုိင္းပူေဇာ္ေသာယဇ္ကုိ၎၊ သုံးႏွစ္တစ္ခါ ဥစၥာဆယ္ဘုိ႔ တစ္ဖုိ႔ကုိ၎ ေဆာင္ခဲ့ၾကေလာ့။ လုယူေသာဥစၥာထဲက ေက်းဇူးေတာ္ခ်ီးမြမ္းရာ ပူေဇာ္သကၠာကုိ မီးရႈိ႕ ၾကေလာ့။ အလုိလုိျပဳေသာပူေဇာ္သကၠာမ်ားကုိလည္းၾကားေျပာ၍ ေၾကာ္ျငာေစၾကေလာ့။ အုိဣသေရ  အမ်ိဳးသားတုိ႔ ထုိသုိ႔ျပဳရာတြင္ သင္တုိ႔သည္ ေမြ႕ေလ်ာ္တတ္ၾကသည္ဟု အရွင္ထာ၀ရဘုရား မိန္႔ေတာ္မူ၏။ (အာမုတ္ ၄း၄-၅)

        ဘုရားေက်ာင္းမွန္မွန္တက္ေရာက္ေသာသူတုိ႔သည္ သာမန္အားျဖင့္ စစ္မွန္ေသာခရစ္ယာန္ တစ္ဦး၏ လကၡဏာျဖစ္သည္ဟု အမ်ားကသတ္မွတ္ၾကသည္။ လူတစ္ေယာက္၏ ယုံၾကည္ျခင္း အတုိင္း အတာကုိ ဘုရားေက်ာင္းတက္ျခင္းအားျဖင့္ ဆုံးျဖတ္ႏုိင္ပါသေလာ။ ဘုရားေက်ာင္းမွန္မွန္တက္ျခင္းသည္ စစ္မွန္ေသာခရစ္ယာန္ ျဖစ္ျခင္းႏွင့္အမႈေတာ္ျမတ္၌ အမွန္တကယ္ဆက္ကပ္အပ္ႏွံ လုပ္ေဆာင္ေသာ ခရစ္ယာန္တစ္ဦးျဖစ္သည္ဟု သတ္မွတ္ျခင္း၌ မွားယြင္းေသာအေတြးအေခၚ အားနည္းေသာ ယူဆခ်က္ တစ္ခုျဖစ္ႏုိင္ပါသည္။

               လုကာ (၁၈း၁၀-၁၂) တြင္ခရစ္ေတာ္က ထုံးတမ္းစဥ္လာအတုိင္း ဆုေတာင္းျခင္း၊ ၀တ္ျပဳျခင္း မ်ားသည္ အဓိပၸါယ္ကင္းမဲ့ၿပီး အခ်ည္းႏွီးသာျဖစ္သည္ဟု ေဖာ္ျပခဲ့ပါသည္။ ထုိေနရာတြင္ ဖာရိရွဲတစ္ဦးႏွင့္ အခြန္ခံတစ္ဦးကုိ သာဓကအေနျဖင့္ ေဖာ္ျပခဲ့ပါသည္။ ဖာရိရွဲံ၏၀တ္ျပဳျခင္းသည္ မိမိ၏ေျဖာင့္မတ္ျခင္းကုိ အတည္ျပဳရန္ ဗိမၼာန္ေတာ္သုိ႔သြားျခင္းျဖစ္ၿပီး အခြန္ခံမွာမူ မိမိ၏အားနည္းခ်က္ကုိေဖာ္ျပၿပီး ေျပာင္းလဲ လုိေသာဆႏၵကုိ ေဖာ္ျပေသာ စစ္မွန္ေသာ၀တ္ျပဳျခင္းျဖစ္သည္ဟု သြန္သင္ပါသည္။

             ပေရာဖက္အာမုတ္က သူ႔ေခတ္၌ရွိေသာ လူမ်ားဗိမၼာန္ေတာ္သုိ႔လာျခင္းသည္ မိမိတုိ႔အျပစ္ကုိ တုိးပြါးမ်ားျပားေအာင္ လုပ္ၾကသည္ဟုေျပာခဲ့ပါသည္။ သူတုိ႔၏၀တ္ျပဳျခင္း၊ သူတို႔၏လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ား၌ တစ္ခုခုမွားေနေၾကာင္း ပေရာဖက္ႀကီးက ေထာက္ျပခဲ့ပါသည္။ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔လည္း ထုိသုိ႔မျဖစ္ႏုိင္ေပဘူးလား။

၁။    အရည္အခ်င္းေနရာတြင္အေရအတြက္ကုိအစားထုိးလွ်င္ အသင္းေတာ္သည္ ႀကီးစြာေသာအႏၱရာယ္ အေၿခအေန၌ ရွိေနပါၿပီ။

                ဘုရားေက်ာင္းတက္သူမ်ားစြာရရွိရန္စုေဆာင္း လုပ္ေဆာင္ျခင္းသည္ ကိစၥတစ္ခု၊ ထုိကိစၥႏွင့္ လုံး၀မတူေသာ အျခားကိစၥတစ္ခုမွာ စစ္မွန္ေသာ၀တ္ျပဳသူမ်ား ျဖစ္လာေစရန္ လုပ္ေဆာင္ျခင္း ပင္ျဖစ္သည္။ ဘုရားေက်ာင္းသုိ႔ လာေရာက္၀တ္ျပဳကုိုးကြယ္ေသာ ပရိသတ္ထဲတြင္ ပါ၀င္ေနေသာေၾကာင့္ မိမိသည္ ဘုရားသခင္ႏွင့္စစ္မွန္ေသာ ထိေတြ႕မႈရွိေနၿပီဟူ၍ မထင္မွတ္ရပါ။ ဘုရားေက်ာင္းတြင္ လူထု ပရိသတ္မ်ားမ်ား ရရွိျခင္းထက္ လာေရာက္၀တ္ျပဳကုိးကြယ္သူမ်ားသည္ စစ္မွန္ေသာယုံၾကည္ျခင္း ရရွိရန္ႏွင့္ ဘုရားသခင္ကုိအမွန္တကယ္ ေတြ႕ဆုံထိေတြ႕ျခင္းအားျဖင့္ ခရစ္ေတာ္၏အမႈေတာ္ျမတ္၌ ဆက္ကပ္ ပါ၀င္ေနျခင္းကုိ အာရုံစုိက္လ်က္အဓိကထားရမည္ျဖစ္သည္။

၂။   ၀ိညာဥ္သေဘာႏွင့္အတြင္းသေဘာေနရာတြင္ အျပင္သ႑ာန္ကုိ အစားထုိးလာလွ်င္ အသင္းေတာ္သည္ ႀကီးစြာေသာအႏၱရာယ္၌ရွိေနပါၿပီ။

              ပေရာဖက္အာမုတ္ ေခတ္ကာလတြင္ ၀တ္ျပဳကုိးကြယ္ေသာေနရာသုိ႔ လာၾကေသာသူတုိ႔သည္ မိမိတုိ႔၏ ပူေဇာ္သကၠာမ်ားႏွင့္ အလွဴပစၥည္းမ်ားကုိယူေဆာင္လာေသာ သူတုိ႔ႏွင့္ ျပည့္ေနပါသည္။ ဤကဲ့သုိ႔ လုပ္ေဆာင္ျခင္းျဖင့္ လူတုိ႔သည္ေက်နပ္ခဲ့ၾကပါ၏။ သုိ႔ေသာ္ဘုရားသခင္အတြက္ စိတ္အေႏွာက္အယွက္ျဖစ္ ရုံမက၊ မႏွစ္သက္ခဲ့ပါ။ ၀တ္ျပဳသူမ်ား ဤကဲ့သုိ႔ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ၾကေသာ္လည္း သူတုိ႔၏အမူအက်င့္ႏွင့္ စာရိတၳ တုိ႔သည့္ ေကာင္းမြန္ေျပာင္းလဲလာျခင္း မရွိၾကပါ။

              အသက္တာျပဳျပင္ေျပာင္းလဲျခင္းမရွိေသာ ၀တ္ျပဳကုိးကြယ္ျခင္းပုံစံ၊ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ား၊ အစီ အစဥ္မ်ားကုိ ျပန္လည္ဆန္းစစ္ၿပီး ေမးခြန္းထုတ္စရာရွိပါသည္။

၃။   အသက္ရွင္ေသာဘုရားသခင္ထံသုိ႔ ဥႆ   ုံ  ဆက္ကပ္ျခင္းေနရာတြင္ ဆယ္ဘုိ႔တစ္ဘုိ႔ႏွင့္ အလွဴေငြမ်ား အစားထုိးလာလွ်င္ အသင္းေတာ္သည္  ႀကီးစြာေသာအႏၱရာယ္၌ရွိေနပါၿပီ။

              အခ်ိဳ႕ေသာသူမ်ားသည္ ဘုရားေက်ာင္းမွန္မွန္တက္ၿပီး ဆယ္ဘုိ႔တစ္ဘုိ႔ႏွင့္ အျခားအလွဴေငြမ်ားကုိ သစၥာရွိစြာေပးလွဴလွ်င္ ခရစ္ယာန္တစ္ဦးအေနျဖင့္ တာ၀န္ေက်ၿပီဟု ထင္မွတ္ၾကသည္။ ေဖာ္ျပပါ အရာမ်ား လုပ္ေဆာင္ျခင္းသည္ အေရးႀကီးပါသည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း စစ္မွန္ေသာခရစ္ယာန္တစ္ဦး လုပ္ေဆာင္ရမည့္ လုပ္ငန္း၏ အပုိင္းတစ္ပုိင္းသာ ရွိပါ၏။ ဘုရားသခင္၏အလုိေတာ္ကုိ လုံး၀ဥႆ    ုံ လုိက္ေလွ်ာက္ႏွင့္ သူ၏ အမႈေတာ္ျမတ္က႑အားလုံး၌ ပါ၀င္ရန္ လုိအပ္ေပသည္။ မိမိအခ်ိန္၏ ခုႏွစ္ဖုိ႔တစ္ဖုိ႔ မိမိ၀င္ေငြ၏ ဆယ္ဘုိ႔ တစ္ဘို႔သည္ ဘုရားသခင္ႏွင့္ဆုိင္ၿပီး က်န္ေသာအခ်ိန္ႏွင့္ ေငြေၾကးတုိ႔ကုိ ႀကိဳက္ႏွစ္သက္သလုိ အသုံးျပဳႏုိင္ျခင္း အေတြးအေခၚကုိ အထူးသတိျပဳရမည္ ျဖစ္သည္။

၄။   မိမိအတြက္သာ အသက္ရွင္တည္ေနေသာအသင္းေတာ္သည္ ႀကီးစြာေသာအႏၱရာယ္အေျခအေန၌ ရွိေနပါၿပီ။

             ခရစ္ေတာ္သည္ အသင္းေတာ္ကုိဤေလာက၌ထားရွိျခင္းသည္ သူ၏ကယ္တင္ျခင္း အမႈေတာ္ျမတ္ကုိ ဆက္လက္ေဆာင္ရြက္ရန္ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္သြန္းေလာင္းခဲ့ေသာ ေကာင္းခ်ီး မဂၤလာမ်ား၊ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာႏွင့္ ခြန္အားတန္ခုိးမ်ားကုိ အသင္းေတာ္က မေ၀မွ်ဘဲ သုိေလွာင္ထားျခင္းမ်ိဳး ခရစ္ေတာ္က မႏွစ္သက္ပါ။ မိမိအတြက္သာလွ်င္ အသက္ရွင္ေသာသန္႔ရွင္ေသာ ဗိမၼာန္ေတာ္ Shrine တစ္ခုကဲ့သုိ႔ အသင္းေတာ္ကုိ မထင္မွတ္သင့္ပါ။ အသင္းေတာ္သည္ ဘုရားသခင္ကုိယုံၾကည္ကုိးကြယ္ေသာ သူမ်ား စုေ၀းေနၾကၿပီး ဘုရားသခင္၏အမႈေတာ္ျမတ္ကုိ ေလာကႀကီးထဲစိမ့္၀င္ ေစရန္ျဖစ္သည္။

              အသင္းေတာ္လုပ္ငန္း Church Work ႏွင့္ အသင္းေတာ္လုပ္ေဆာင္ရမည့္လုပ္ငန္း ( the work of the Church) သည္ခြဲျခားနားလည္ရန္ အေရးႀကီးပါသည္။ Sunday School သင္ၾကားျခင္း၊ Choir ၌ ပါ၀င္သီဆုိျခင္း၊ လူငယ္လုပ္ငန္း၌ ဦးေဆာင္ျခင္းမ်ားသည္ အသင္းေတာ္လုပ္ငန္းျဖစ္ၿပီး အသင္းေတာ္ လုပ္ေဆာင္ရမည့္ လုပ္ငန္းမွာမူ တနဂၤေႏြလြန္သြားေသာအခါ ဘုရားသခင္၏လူမ်ားတုိ႔သည္ လူမႈအသုိင္း အ၀ုိင္း(သုိ႔) ကမၻာေလာကႀကီးထဲသုိ႔ အလင္း၏သားမ်ားကဲ့သုိ႔ ပါ၀င္လႈပ္ရွားျခင္းကုိ ဆုိလုိသည္။

နိဂုံး

            ပေရာဖက္အာမုတ္ေခတ္၌ ရွိၾကေသာ လူတုိ႔သည္ အသင္းေတာ္လုပ္ငန္းကုိ လုပ္ေဆာင္ရာတြင္ ခ်ီးက်ဳးစရာရွိပါသည္။ ဥပုသ္ေန႔ႏွင့္ အထူးပဲြေတာ္မ်ားတြင္ အလုံးအရင္းပါ၀င္တက္ေရာက္ၾကသည္။ အလွဴ အတန္းမ်ားကုိ မ်ားစြာယူေဆာင္လာၾကသည္။ သုိ႔ေသာ္သူတုိ႔ ဤကဲ့သုိ႔ လုပ္ေဆာင္ျခင္းမ်ားကုိ ဘုရားသခင္ မႏွစ္သက္ေၾကာင္း (အာမုတ္ ၅း၂၁-၂၃) သိရေသာအခါ အလြန္ပင္အံ့ၾသၾကမည္ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္ သည္ သူ၏လူမ်ိဳးေတာ္ထံမွ မည္သည့္အရာကုိ အလုိရွိပါသနည္း။ ကုိယ္က်င့္ တရားေျဖာင့္မတ္ ျခင္း၊ေကာင္းမြန္ျခင္းႏွင့္ အခန္းငယ္(၂၄)တြင္ ေဖာ္ျပသည့္အတုိင္း “တရား သျဖင့္စီရင္ျခင္းကုိ ေရကဲ့သုိ႔၎၊ ေျဖာင့္မတ္ျခင္းကုိ မျပတ္စီးဆင္းေသာျမစ္ေရ ကဲ့သုိ႔၎ စီးေစၾကေလာ့” ထုိသုိ႔အသက္ရွင္ရန္အလုိေတာ္ရွိသည္။

                                                                                 Rev. Dr ေအာ္နယ္ညဳိ