ေလာကတြင္လူပုဂၢိဳလ္ေသာ္လည္းေကာင္း၊တစ္စုံတစ္ခုကုိေသာ္လည္းေကာင္းသတ္မွတ္ေခၚဆုိရာ
တြင္တိက်ေသာစံႏႈန္းမ်ားျဖင့္သတ္မွတ္ၾကသည္။ဘုရားရွင္သည္“မႏႈိင္းယွဥ္မၾကံစည္အပ္ေသာ”ဂုဏ္ထူး
၀ိေသသမ်ားႏွင့္ျပည့္စုံပါသည္။၎ထုုိအထဲတြင္အဓိကက်ေသာ“မာရ္ငါးပါး”အေၾကာင္းကုိတင္ျပလုိပါသည္။
၁။ ကိေလသမာရ္
ခရစ္ေတာ္၏သက္ေတာ္စဥ္တြင္ၾကည့္ပါကအစကနဦးကပင္ဘုရားအျဖစ္ေတာ္ျဖင့္တည္ရွိတည္
ေနေတာ္မူၿပီး၊ေလာကီလူသားမ်ားအားအပါယ္ငရဲမွေရြးႏႈတ္ကယ္ရန္ဤကမၻာေလာကသုိ႔ဆင္းၾကြေတာ္မူ
ခဲ့ပါသည္။ကနဦးအစတြင္ေရးသားျပခဲ့သည့္အတုိင္းလူျဖစ္နည္းေလးမ်ိဳး၌ေသြးသား၊အာရုံ၊ကာမဂုဏ္တရား
မ်ားျဖင့္လႊမ္းၿခံဳထားျခင္းမရွိဘဲအပ်ိဳးကညာ၀မ္း၌“ျပစ္မ်ိဳးမဲ့မထင္”ဖြားျမင္သန္႔စင္၊လူ႔အသြင္ကုိယူေဆာင္ခဲ့
ပါသည္။ (မႆ ဲ ၁း၂၀၊၂၁)
၂။ ေဒ၀ပုတၱမာရ္
ေဒ၀=နတ္သား၊ပုတၱ=သား ထုိေၾကာင့္ေဒ၀ပုတၱဟူသည္မာရ္နတ္သားကုိေအာင္ျမင္ျခင္းျဖစ္
သည္။အစကနဦးကလူသားအာဒံႏွင့္ဧ၀သည္ေဒ၀ပုတၱဟူေသာမာရ္နတ္သား၏စုံစမ္းေသြးေဆာင္ျခင္းႏွင့္
အာဏာတုိ႔တြင္၊ေသြးသားသေဘာျဖင့္က်ရႈံးခဲ့သည္။သုိ႔ေသာ္ခရစ္ေတာ္သည္ဤအမႈကုိေသြးသားျဖင့္ဖြဲ႕စည္း
ထားေသာလူသားအေပါင္းတုိ႔မေအာင္ျမင္ေသာ္လည္း၊ခရစ္ေတာ္ေအာင္ျမင္ေတာ္မူခဲ့သည္။ ရွင္မာကု
(၅း၁၃)။ထုိသူသည္မာရ္နတ္၏အမႈမ်ားကုိဖ်က္ဆီးျခင္းငွါဤေလာကသုိ႔ၾကြလာခဲ့သည္။ (၁ေယာဟန္ ၃း၈၊
မႆ ဲ ၄း၁၁)
၃။ ေသျခင္းမဇၥဴ မာရ္
ခရစ္ေတာ္သည္က်မ္းစာေတာ္ျမတ္လာသည့္အတုိင္းေသ၍သၿဂိဳလ္ျခင္းကုိခံေတာ္မူၿပီး၊သုံးရက္
ေျမာက္ေသာေန႔တြင္ေသျခင္းတရားကုိေအာင္ေတာ္မူခဲ့သည္။ (၁ေကာ ၁၅း၃၀) လူသည္ပုပ္ပ်က္ျခင္းသုိ႔
ေရာက္ေသာ္လည္းဘုရားမည္သည္ကားကာလအစဥ္“လူသားတုိင္း” အတြက္အားကုိးခုိလႈံရာျဖစ္သည္မုိ႔
မေန႔၊ယေန႔၊ေနာင္ကာလအစဥ္မေျပာင္းလဲတည္ေနေတာ္မူ၏။ (ေဟၿွဗဲ ၁၃း၈)
ထုိေနရာတြင္ပင္ခရစ္ေတာ္ဘုရားသက္ေတာ္ထင္ရွားဤေလာကတြင္က်င္လည္စဥ္ကပင္လာဇရု
အား၎၊မုဆုိးမ၏သားအား၎ေသျခင္းမွထေျမာက္ျခင္းအခြင့္ကုိေပးေတာ္မူခဲ့သည္။
၄။ ခႏၶာမာရ္
ခႏၶာမာရ္သည္“ေသြးသားေဖာက္ျပန္ျခင္း”တုိ႔အားေအာင္ျမင္ေတာ္မူသည္။ခရစ္ေတာ္သည္ဤ
ေလာကတြင္သက္ေတာ္ထင္ရွားရွိစဥ္အခါကနာမက်န္းျခင္းကုိက်န္းမာေစျခင္း၊က်ိဳးကန္းေနသူအားပကတိ
အေကာင္းျဖစ္ေစျခင္း၊မ်က္စိမျမင္သူအားမ်က္စိျမင္ေစျခင္း၊ဆြံအေသာသူအားစကားေျပာေစျခင္းစသည္
တုိ႔သည္ခႏၶာေရးရာတြင္ေအာင္ျမင္ေတာ္မူေၾကာင္းကုိအတိအလင္းျပသခဲ့သည္။
၅။ အဘိသခၤါရမာရ္
အဘိသခၤါရမာရ္ဟူသည္ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးျခင္းမရွိ၊ပကတိတည္ရွိေနျခင္းပင္ျဖစ္သည္။တစ္ဆူ
တည္းေသာဘုရား၊အတုမရွိေသာအရွင္သည္ၿပိဳင္ဘက္ကင္းသည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္သူႏွင့္တူေသာသူလက္ရွိ
မရွိႏုိင္သလုိမနက္ျဖန္လည္းမရွိႏုိင္ေပ။ထုိသုိ႔ရွိပါကအတုအတူရွိေသာေၾကာင့္“အတုမရွိ”ဟူေသာစကား
ႏွင့္မညီသလုိအဘိသခၤါရတည္းဟူေသာတရားစံႏႈန္းတြင္မပါ၀င္ေတာ့ေပ။
သမၼာက်မ္းစာတြင္ကား“ေယ႐ႈခရစ္သည္မေန႔၊ယေန႔၊ေနာင္ကာလအစဥ္အၿမဲတည္ရွိတည္ေနေတာ္
မူ၏။(ေဟၿဗဲ ၁၃း၈)ဟူ၍ဘုရားတုိ႔၏ဂုဏ္ရည္ျဖစ္ေသာအဘိသခၤါရမာရ္ကုိေအာင္ျမင္လ်က္ထာ၀ရအတိတ္
ပစၥဳပၸဳန္၊အနာဂတ္ကာလသုံးတန္ရွိလူသားတုိင္းတုိ႔၏“ကုိးကြယ္ရာ၊အားထားရာ၊မီွခုိရာ”လည္းျဖစ္ေတာ္မူ၏။
ဆယ္ျမဴရယ္ စုိးလြင္
